هزینههای تدارکات صنعت مخابرات به ۱ میلیارد دلار در سال رسیده و همین امر موجب کاهش نوآوری در این این صنعت شدهاست.
به گزارش پیوست فرایندهای تدارکات صنعت مخابرات طی ۳۰ سال اخیر موجب افزایش هزینهها شده است. تدارکات در حوزه مخابرات عموما مربوط به بخش مدیریت هزینه است و فرایندی طولانی با مراحل متعدد از جمله محصولات و خدمات را شامل میشوند. فرایند تدارکات با RFP آغاز میشود و شامل لیستی از خریدها و محصولاتی است که باید فراهم شوند.
TM Forum در گزارشی اعلام کردهاست، هزینه ۱ میلیارددلاری تدارکات برای صنعت مخابرات، به دلیل چالشهای متعدد ایجاد میشود؛ چالشهایی از جمله تاخیرهای طولانیمدت و شکستهای مکرر پروژههای تحول فناوری اطلاعات. تاخیر در ارائه خدمات جدید به بازار از نظر زمانی، ناپایداری هزینه کل مالکیت و سطوح بدهیهای تکنیکی، از انواع دیگر این چالشها به شمار میآیند.
از دیگر موانعی که موجب افزایش هزینهها میشوند باید به سیاستهای همکاری بین سی اسپیها(ارائه دهندگان خدمات ارتباطی) و وندورها(تامین کنندگان تجهیزات) اشاره کرده؛ فرایندهایی که اجازه نمیدهند استارتآپهای نوآور و جدید خدمات خود را به سیاسپیها بفروشند.
زمان خداحافظی
گزارش TM Forum که با عنوان «زمان قتل RFP فرا رسیده است؟ بازسازی تدارکات فناوری اطلاعات در دهه ۲۰۲۰»، منتشر شده، کوششی است در راستای تحول بخش سنتی تدارکات از سوی این انجمن.
TM Forum انجمنی غیرانتفاعی برای ارائهدهندگان خدمات و تامینکنندگان در صنعت مخابرات است و سعی میکند با ارائه اطلاعات و ابزارهای کاربردی، به تحول دیجیتالی و نوآوری کمک کند. اپراتورهای کابلی و شبکه، تامینکنندگان نرمافزار، مشاوران حوزه کسب و کار، ارائهدهندگان خدمات ارتباطی و دیجیتالی از اعضای این موسسهاند.
مارک نیومن (Mark Newman)، تحلیلگر ارشد TM Forum میگوید: «همیشه انتقادهایی نسبت به استفاده از RFP (درخواست طرح پیشنهادی) در تدارکات فناوری اطلاعات مطرح بوده است؛ زیرا در این روش به فرایند، بیشتر از نتیجه توجه میشود. اما آنچه امروز تغییر کرده است، تمایل به ایجاد تحول و توسعه فناوری اطلاعات است که از نیاز به فرایندهای تدارکات مهمتر به نظر میرسد.
بر اساس گزارش TM Forum مدل RFP قدیمی، که درخواست برای اطلاعات (RFI) و گاه استعلامهای قیمتی را در بر میگیرد، هنوز سهم زیادی در زمینه تدارکات تجهیزات شبکه دارد، اما دیگر برای تدارکات سیستمهای فناوری اطلاعات و خدمات مرتبط با آن، مناسب نیست. این در حالی است که بازار تدارکات سیستم های پشتیبانی عملیات (OSS) و سیستمهای کسب و کار (BSS) بین ۲۰ تا ۴۰ میلیارد دلار ارزش دارد.
زمان خداحافظی با مدل قدیمی RFP فرا رسیده است؛ زیرا بر اساس گزارش TM Forum «در فضای پرشتاب فناوری که در آن، ابر و نرمافزار به گزینههای محبوب بدل شدهاند، سیاسپیها بهدشواری میتوانند با استفاده از اسناد نوشتهشده در زمینه نیازها و خواستههایشان پیش بروند. این فرایندها در سیستمهای کاری مدرن و روشهای چابک کار، پرهزینه و پیچیدهاند».
موانع در مسیر ۵G
گزارش TM Forum همچنین نشان میدهد که چگونه اقدامات تدارکاتی امروز باعث میشوند صنعت مخابرات نتواند از فرصتهای کسب و کاری جدیدی که ۵G به همراه میآورد، بهرهمند شود. بر اساس این گزارش، ۵G حدود ۷۲ درصد از فرصتهای کسب و کار جدید در بخش مخابرات را به ارمغان میآورد و استفاده از این فرصتها به ایجاد تغییر در الگوهای عملیاتی نیاز دارد.
کریگ فرل (Craig Farrell)، مدیر ارشد فناوری IBM این چالش را اینگونه تببین میکند: «ارائهدهندگان خدمات ارتباطی برای استفاده بهینه از ۵G و مزیتهایش، باید عملیات خود را از نو تعریف کنند و زیرساختشان را مدرن سازند».
چهارچوب دیجیتالی باز
TM Forum برای تبیین مسالههای اشاره شده و حل آن، Open Digital Framework (چهارچوب دیجیتالی باز) را به ارائهدهندگان خدمات پیشنهاد میدهد تا بتوانند عملیات خود را در تناسب با ۵G ارائه دهند. این چهارچوب طی همکاری با بیش از ۸۵۰ شرکت که عضو TM Forum هستند، ایجاد شده و بر مجموعهای از ابزارها، اطلاعات و استانداردها تمرکز دارد که ارائهدهندگان خدمات پرداخت برای ادامه حیات خود در دهه آتی، به آنها نیاز دارند.
تیری سوشه (Thierry Souche)، مدیر ارشد اطلاعات شرکت مخابراتی ارنج (Orange) در این زمینه میگوید: «استفاده از فرصتهای رشد در دهه آتی نیاز به سرعت بیشتری در عملیات و فناوری اطلاعات دارد. سرمایهگذاریهای اعضای TM Forum این اطمینان را ایجاد میکنند که طراحی و معماریهایی که سیاسپیها انتخاب میکنند، مدلهای کسب و کار و عملیاتی آینده را میسازد. Open Digital Framework هزینههای یکپارچهسازی را کاهش میدهد و به ما امکان میدهد بر سرمایهگذاریهایمان در فناوریهایی تمرکز کنیم که میتوانند تجربه کاربر را تحول بخشند».
زمان دیجیتالیسازی
TM Forum با توجه به پاسخهای سیاسپیها(ارائه دهندگان خدمات ارتباطی) به نظرسنجیاش، نتیجه میگیرد که سیاسپیها میخواهند خودشان نقشهراههای فناوریشان را کنترل کنند، قدرت انتخاب برای نرمافزار منبعآزاد داشته باشند، سیستمهای مدولار طراحی کنند و بتوانند برنامهها و پلتفرمهای فناوری اطلاعاتشان را به مشتریان شرکتی ارائه دهند. اما صرفا سیاسپیها نیستند که فکر میکنند زمان مرگ فرایندهای فعلی تدارکات، رسیده است. بر اساس این نظرسنجی، دوسوم سیاسپیها و سهچهارم وندورها موافق بودهاند که فرایند درخواست طرح پیشنهادی دیگر کاربردی نیست. در واقع، فرایندهای تدارکات باعث میشود سیاسپیها نتوانند با وندورهای ابر و نرمافزار که شرکتهای کوچکتری هستند، همکاری کنند.
در این تحقیق نظرات ۳۰۰ وندور و ارائهدهنده خدمات بررسی شدهاند. همچنین ۳۵ شرکت که شامل سیاسپیها (ارائهدهندگان خدمات ارتباطاتی) از پنج قاره با ۲.۵ میلیارد مشترک تلفن همراه و یک میلیارد مشترک ثابت، بررسی شدهاند.
به نظر نیومن و تیمش سیاسپیها باید بتوانند فناوریها و راهحلهای جدیدی را آزمایش کنند و الگوهای خود را تغییر دهند. روش مورد نظر باید با تقسیم پروژهها به اجزای کوچکتر رخ دهد. فرایندهای تدارکات در جهان امروز چارهای ندارند جز اینکه دیجیتالی شوند و از آنها مرکززدایی شود.