پژوهشگران امپریال کالج لندن با کمک واقعیت مجازی و القا کردن احساس حضور در محیط قطبی یخ زده و اقیانوسهای منجمد موفق به کنترل درد و التهاب بیماران شدند. بر این اساس مشخص شد استفاده از دوربینهای واقعیت مجازی میتواند با افزایش حساسیت به درد مقابله کند.
تیمی از پژوهشگران امپریال کالج لندن با بهره بردن از فناوری ویدئوهای واقعیت مجازی موفق به کاهش مشکلات ناشی از دردهای مزمن و التهاب و همچنین حساسیت افراد نسبت به محرکهای دردناک شدند.
به گفته محققان، این یافتهها بر شواهد در حال رشد قدرت بالقوه فناوری واقعیت مجازی برای کمک به بیماران مبتلا به دردهای مزمن میافزاید.
به باور محققان، تأثیرگذاری فناوری واقعیت مجازی بسیار فراتر از نقش آن در پرت کردن فکر و حواس افراد بوده و ممکن است باعث ایجاد سیستمهای ضد درد در بدن انسان شود. این روش درمانی باعث کاهش حساسیت بیماران نسبت به محرکهای دردناک و همچنین کاهش شدت دردهای مزمن و دائمی میشود.
دکتر سام هیوز (Sam Hughes) از محققان آزمایشگاه MSk در امپریال کالج لندن و نویسنده ارشد این پژوهش در رابطه با یافته فوق؛ گفت: «یکی از مهمترین ویژگیهای دردهای مزمن، افزایش حساسیت به محرکهای دردناک است.این موضوع بدان معنی است که اعصاب بیماران دائماً در حال تحریک شدن بوده و به مغز القا میکند که بخشهایی از بدن بیمار در حالت دریافت درد قرار دارند.»
این مطالعات نشان میدهد که فناوری واقعیت مجازی ممکن است با فرآیندهای مرتبط با عملکرد بخش اصلی مغز، ساقه مغز و نخاع مرتبط باشد. این قسمتهای سیستم عصبی بهعنوان بخشهای اصلی سیستمهای مبارزه با درد در انسان شناختهشده و در تنظیم گسترش حساسیت به درد نقش مهمی ایفا میکنند.
واقعیت مجازی بهعنوان روشی برای منحرف کردن ذهن بیماران از درد در نظر گرفتهشده و پیشازاین فناوری واقعیت مجازی با موفقیت در برخی جراحیهای جزئی دندانپزشکی که نیاز به بیحسی موضعی دارند، آزمایششده است. این موضوع در حالی است که نتایج مطالعات جدید نشان میدهد که این فناوری میتواند در یک مدل شبیهسازیشده جهت کنترل و کاهش دردهای مزمن عمل کند.
در این مطالعات، پژوهشگران به مطالعه شرایط 15 فرد داوطلب سالم پرداختند. در ادامه یک کرم موضعی روی پوست پای آنها قرار داده شد که حاوی کپسایسین (capsaicin) بود. این ماده در ترکیبات فلفل قرمز وجود داشته و موجب بروز سوختگی و احساس سوزش میشود.
کپسایسین پوست را تحریک کرده و باعث میشود منطقهای که با آن در تماس است نسبت به محرکهای خارجی حساس و دردناک شود. این حساسیت و درد ناشی از آن شبیه به دردهای مزمن ازجمله کمردرد، آرتروز یا دردهای عصبی است.
در ادامه از شرکتکنندگان خواسته شد که درد ناشی از استعمال کرم کپسایسین را در مقیاس صفرتا 100 ارزیابی کنند. در این ارزیابی، نمره صفر به معنی عدم احساس درد و نمره صد به معنی احساس درد شدید است. همزمان با این آزمایش، به داوطلبان با کمک فناوری واقعیت مجازی صحنههایی از مناطق قطبی و یخزده نمایش داده شد.
مقایسه پاسخ داوطلبان در هنگام تحریک پوست آنها در شرایط تماشای ویدئوهای مناطق قطبی در واقعیت مجازی و شرایط عادی؛ نشان داد که هنگام تماشای این تصاویر احساس درد مزمن و حساسیت دردناک پوستی کاهش پیدا میکند.
دکتر هیوز در این رابطه میگوید: «هدف از این مطالعه نشان دادن توانایی تغییر فرآیند پاتولوژیک همراه با درد مزمن توسط فناوری واقعیت مجازی است. به نظر میرسد با استفاده از این روش، شدت کلی درد مداوم و همچنین پاسخی که روی پوست میگیریم کاهش پیدا میکند. بر این اساس میتوان چنین نتیجه گرفت که تماشای ویدئوهای واقعیت مجازی ممکن است تغییراتی در سیستم کاهش درد بدن ایجاد کند که بهنوبه خود میتواند بر نحوه پردازش حساسیت درد در نخاع تأثیر بگذارد.»
شرح کامل این پژوهش و یافتههای بهدستآمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Journal Pain Report منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.