دستگاهی به نام موکسی درون مریخ نورد پرسویرنس تعبیه شده است که میتواند هوای رقیق و مملؤ از کربندیکسید سیاره مریخ را به اکسیژن تبدیل کند.
درون مریخنورد پرسویرنس ناسا دستگاهی به نام موکسی قرار داده شده است. موکسی یا آزمون استفاده از منابع اکسیژن در محل (MOXIE) اولین آزمایشی است که هوای رقیق و پر از کربندیاکسید این سیاره را میگیرد و این منبع بومی را به اکسیژن تبدیل میکند.
دستگاه موکسی که اندازه آن به اندازه یک توستر است، اگر در مقیاس بزرگتری ساخته شود، نهتنها برای سفرهای فضانوردان به مریخ، بلکه برای سوخت موشک نیز قابل استفاده خواهد بود. اوایل ماه ژوئن، وقتی پژوهشگران موکسی را به حداکثر سطح تولید رساندند، این آزمایش به نقطه عطف مهمی دست یافت و موفق شد دو برابر گذشته اکسیژن تولید کند.
مایکل هشت، پژوهشگر اصلی آزمایش موکسی و معاون رصدخانه هِیستاک مؤسسه فناوری ماساچوست، در مصاحبه با اسپیسداتکام گفت: «نتایجی عالی به دست آوردیم. این پرخطرترین دور آزمایش بود که میتوانست اشتباه پیش برود و ممکن بود آسیب جزئی پیش آید، اما اینطور نشد. آزمایش در ۶ ژوئن و در شبانگاه مریخ انجام شد و ۵۸ دقیقه طول کشید. قرار بود موکسی ۶ گرم اکسیژن در ساعت تولید کند، اما ما در نهایت نرخ آن را دو برابر کردیم. چالشی که در طول این مدت وجود داشت، یافتن راههایی برای افزایش کارآمدی دستگاه روی مریخ از طریق تولید مقدار بیشتری اکسیژن بود.»
موکسی حدود ۱۸ کیلوگرم وزن دارد و برای مکیدن هوای مریخ با استفاده از پمپ و سپس استفاده از فرایندی الکتروشیمیایی برای جدا کردن یک اتم اکسیژن از هر مولکول کربندیاکسید طراحی شده است. کربنمونوکسید بهعنوان محصول جانبی تولید میشود و همچنین کربن جامدی درون دستگاه میماند که میتواند عمکرد درون دستگاه را مختل کند. بنابراین، وقتی موکسی کار تولید اکسیژن خود را در دمای بالا انجام میدهد، به هوشیاری ولتاژ نیاز دارد.
تکنسینها در اتاقی تمیز، موکسی را درون مریخنورد پرسویرنس قرار میدهند.
موکسی در سال ۲۰۲۱ هفت بار و هر بار به مدت یک ساعت فعالیت کرد. هدف اصلی این آزمایش، اثبات این موضوع بود که میتواند در شرایط مختلفی که سیاره در طول سال مریخی تجربه میکند، کارآیی خود را حفظ کند (یک سال مریخ دو برابر سال زمین طول میکشد).
در سال ۲۰۲۲، متخصصان موکسی بیشتر روی افزایش تواناییها و همچنین ایجاد حالتهای عملیاتی جدید تمرکز کردند. اما موکسی دستگاهی آزمایشی برای اثبات فناوری است که مانند بسیاری از نمونههای آزمایشی دیگر برای بقا به سرمایهگذاری نیاز دارد. بودجهای که صرف کار روی موکسی میشود، تا پایان سال تمام میشود و آزمایشگاه مؤسسه فناوری ماساچوست به دنبال جلب همکاریهای جدید است.
واحد موکسی درحال نصب درون مریخنورد پرسویرنس در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا.
بهگفتهی هشت، نتایج مثبت آزمایش مشوقی برای ساخت سیستمی در مقیاس کامل روی زمین است که اکسیژن را بهطور خودکار پمپ کند و بتواند برای حمایت از مأموریتهای انسان روی مریخ ۲۵ تا ۳۰ تن اکسیژن تولید کند.
هشت توضیح میدهد: «موضوع مهم طول عمر دستگاه است. درحالحاضر ما هر بار یک ساعت آن را راهاندازی میکنیم، اما در آینده باید بتواند ده هزار ساعت کار کند. درک این موضوع که موکسی پیش از اینکه خراب شود تا چه مدت میتواند کار کند، مهم است.»