اتصال سلولی (شبکه‌های موبایل فعلی) با رویکرد ایجاد پوشش رادیویی برای فضاهای باز کاربرد دارند و وای‌فای (شبکه محلی بی‌سیم) برای تأمین اتصال خانه، اداره یا دانشگاه استفاده می‌شود.

به گزارش ایسنا، تکامل اکوسیستم اتصالات، تغییرات چشم‌گیری را رقم زده و فضا را به سمت پویایی کشانده است. همانطور که عرضه ۵G باعث افزایش ظرفیت، سرعت، پوشش و کاهش تأخیر شده فناوری WiFi هم رفتار مشابه در تمامی این فاکتورها به جز بحث تأخیر، در حال نزدیک شدن به شبکه تلفن همراه است.

تغییر مهم دیگر این است که تلفن همراه به یک جایگزین جذاب برای وای‌فای تبدیل شده است؛ به ویژه برای کسانی‌که به دنبال پشتیبانی بیشتر برای برنامه‌های کاربردی مهم تجاری هستند و می‌خواهند کنترل کاملی بر شبکه ارتباطی خود (فرضا داخل یک شرکت) داشته باشند. این موضوع باعث ظهور شبکه‌های تلفن همراه خصوصی (PCN) شده و در حال رواج بین شرکت‌های امروزی شده است.

کمک به رشد PCN سازمانی، نیازمند تغییراتی در خط مشی طیف، از جمله تخصیص طیف مجاز برای شرکت‌ها است. این کار به شرکت‌های سازمانی امکان می‌دهد تا PCN های خود را راه‌اندازی و کنترل کاملی بر شبکه را آسان‌تر اعمال کنند؛ در ثانی یکی از محدودیت‌هایی که وای‌فای با آن مواجه است، «قابلیت اطمینان» است.

از آنجایی که وای‌فای بر روی طیف بدون مجوز کار می‌کند، ممکن است در دسترس باشد اما به دلیل تداخل سیگنال، ازدحام ترافیک یا حداقل منطقه تحت پوشش، لزوماً قابل استفاده نباشد؛ از مناظر امنیت و ظرفیت هم در مقایسه با شبکه خصوصی ۵G در رنج بسیار پایین‌تری قرار دارد. همچنین استفاده از شبکه ۵G نیاز به ثبت سیمکارت فیزیکی یا الکترونیکی دارد که مراحل احراز هویت آن باید طی شود و شرکت‌ها می‌توانند کنترل بیشتر روی افرادی که وارد شبکه‌شان می‌شوند، داشته باشند.

از سوی دیگر ارائه اتصال برای مناطق بزرگ کار آسانی نیست و زمانیکه صحبت از پوشش به میان می‌آید، در بسیاری از موقعیت‌ها، شبکه‌های تلفن همراه خصوصی بسیار منطقی‌تر هستند. بنابراین تکنولوژی ۵G می‌تواند از سمت دیگر با محاسبات لبه‌ای ترکیب شود و با رساندن پردازش داده‌ها به نقاط ایجاد داده، پردازش تقریبا بلادرنگ را فراهم کنند.