تشخیص سرطان ریه با حسگر قابلاستنشاق
به گزارش ایسنا، تشخیص جدید مبتنی بر نانوحسگرهایی است که از طریق دستگاه تنفسی یا «نبولایزر»(nebulizer) منتقل میشوند. اگر حسگرها با پروتئینهای مرتبط با سرطان ریه روبهرو شوند، سیگنالی را تولید میکنند که در ادرار جمع میشود و میتوان آن را با یک نوار آزمایش کاغذی ساده تشخیص داد. این روش ممکن است بتواند جایگزین یا مکمل استاندارد طلایی کنونی برای تشخیص سرطان ریه شود که سیتیاسکن با دوز پایین است.
پژوهشگران میگویند این روش میتواند تأثیر قابلتوجهی را در کشورهایی با درآمد کم و متوسط داشته باشد که دسترسی گستردهای به اسکنرهای مخصوص سیتیاسکن ندارند. این حسگرها از نانوذرات پلیمری پوشیده شدهاند که چیزی مانند رمز DNA را در خود جای دادهاند. وقتی حسگر با آنزیمهایی موسوم به «پروتئازها»(Proteases) روبهرو میشود که اغلب در تومورها بیش از اندازه فعال هستند، از ذره جدا میشود.
این شبهرمزها نهایتاً در ادرار تجمع میکنند و از بدن دفع میشوند. نسخههای پیشین این حسگرها که سایر اندام مبتلا به سرطان مانند کبد و تخمدانها را هدف قرار میدادند، برای تزریق وریدی طراحی شده بودند.