امروز با حضور رئیس سازمان فضایی هفته جهانی فضا آغاز به کار می‌ کند و در طی آن درباره موضوعات کاربردهای فناوری‌های فضایی در کاهش اثرات تغییر اقلیم بحث و بررسی می‌شود.

به گزارش ایسنا، از روز جمعه ۱۳ مهر جهان به استقبال هفته‌ای رفته است که با پیشنهاد ایران در سال ۱۹۹۹ به مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌ای تصویب شد که به موجب آن، چهارم تا دهم اکتبر هر سال، به عنوان هفته جهانی فضا نامگذاری شود.

هدف از این نامگذاری، ترویج و توسعه دانش فضایی و آشنا کردن مردم و جوانان از نقش فناوری فضایی در زندگی انسان‌ها روی زمین است.

نامگذاری این هفته حد فاصل دو رویداد تاریخی است؛ ۴ اکتبر ۱۹۵۷، اسپوتنیک – ۱، نخستین ماهواره جهان توسط اتحاد جماهیر شوروی ;i به فضا پرتاب شد و در ۱۰ اکتبر ۱۹۶۷، نخستین معاهده استفاده صلح‌آمیز از فضای ماوراء جو در سازمان ملل به امضاء رسید.

از روز جمعه، ۱۳ مهر برنامه‌های ملی این هفته جهانی در کشور آغاز شده و امروز افتتاحیه این رویداد فضایی در پژوهشگاه فضایی برگزار می‌شود. مراسم افتتاحیه این هفته جهانی با حضور مهندس مرتضی نیکخوی مفرد دبیر هفته جهانی فضا، دکتر حسن سالاریه رئیس سازمان فضایی ایران، دکتر جاویدانه رئیس سازمان نقشه‌برداری، دکتر احمد طاهری رئیس مرکز ملی تغییر اقلیم سازمان محیط زیست، دکتر سحر تاجبخش رئیس سازمان هواشناسی، دکتر امیر مجید فخری رئیس سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح است.

امسال هفته جهانی فضایی با شعار «فضا و تغییر اقلیم» همراه است و بر این اساس اسامی روزهای هفته جهانی فضا به این شرح تعریف شده است:

جمعه ۱۳ مهرماه: فضا، زمین و نسل آینده

شنبه ۱۴ مهرماه: فضا، هوش مصنوعی و تغییرات اقلیمی

یکشنبه ۱۵ مهرماه: ماهواره‌ها و پایش گازهای گلخانه‌ای

دوشنبه ۱۶ مهرماه: فناوری فضایی و مدیریت مخاطرات طبیعی

سه‌شنبه ۱۷ مهرماه: اقلیم فضا و پایش فعالیت‌های خورشیدی

چهارشنبه ۱۸ مهرماه: انسان، فناوری فضایی و امنیت غذایی

پنجشنبه ۱۹ مهرماه: فناوری فضایی، ابزار پایش الگوهای آب و هوایی

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که دمای کشور تا سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. تغییرات رواناب تمامی حوضه‌ها تا سال ۲۰۳۰ نیز کاهشی خواهد بود و بیشترین درصد کاهش رواناب به ترتیب مربوط به حوضه‌های بندرعباس، سدیج، کرخه و کارون است. در چنین شرایطی امکان بروز خشکسالی‌ و سیلاب‌های شدید افزایش می‌یابد، چرا که با افزایش دو درجه دمای کشور، حدود ۲۷ میلیارد مترمکعب بر حجم تبخیر کشور افزوده شده و میزان تغذیه آب زیرزمینی تا حدود ۲۰ درصد کاهش می‌یابد و نهایتاً تأمین آب شرب در اکثر کلان‌شهرهای کشور نیز در آینده با مشکل مواجه خواهد شد.