مدیرعامل گوگل می‌گوید پیشرفت هوش مصنوعی همگون و خطی نیست و شاید در برخی از بدیهی‌ترین مسائل به مشکل بخورد.
با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در حوزه‌ی هوش مصنوعی، مسیر توسعه‌ی این فناوری هموار نبوده و به گفته‌ی متخصصان، مسیر آن «ناهمگون» یا غیرخطی است.

سوندار پیچای، مدیرعامل گوگل، در یکی از قسمت‌های پادکست لکس فریدمن، مرحله‌ی کنونی از پیشرفت هوش مصنوعی را با اصطلاح «هوش مصنوعی ناهمگون» یا Artificial Jagged Intelligence (AJI) توصیف کرد. او با اشاره به آندری کارپاتی، از بنیان‌گذاران OpenAI، گفت احتمالاً این اصطلاح ابتدا توسط کارپاتی مطرح شده است.

کارپاتی در پستی که در سال ۲۰۲۴ در ایکس منتشر کرد، AJI را این‌گونه توضیح داد: هوش مصنوعی‌ای که می‌تواند مسائل پیچیده‌ی ریاضی را حل کند، اما در عین حال در برابر چالش‌های ساده‌ای مانند تشخیص بزرگ‌تر بودن عدد ۹٫۹ نسبت به ۹٫۱۱ دچار اشتباه می‌شود. او نمونه‌هایی از عملکرد ضعیف مدل‌های پیشرفته در بازی دوز، شمارش اشتباه، یا تحلیل غلط مسائل عددی را منتشر کرد و این وضعیت را نشانه‌ای از «هوشی ناهمگون» دانست.

برخلاف مغز انسان که توانایی‌ها و دانشش به‌صورت همزمان و خطی رشد می‌کند، مدل‌های زبانی بزرگ ممکن است در برخی حوزه‌ها فوق‌العاده باشند و در برخی دیگر، دچار اشتباهاتی بدیهی شوند. پیچای به همین نکته اشاره کرد و گفت: «در حالی که مدل‌ها می‌توانند دستاوردهای شگفت‌انگیزی داشته باشند، شاید در شمردن تعداد حرف R در کلمه‌ی strawberry یا حل ساده‌ترین مسائل عددی به‌اشتباه بیفتند.»

مدیرعامل گوگل می‌گوید در حال حاضر در دوره‌ی AJI قرار داریم؛ دوره‌ای که با وجود پیشرفت‌های خارق‌العاده، برخی بخش‌ها هنوز به‌خوبی کار نمی‌کنند. اما روند کلی همچنان رو به جلو است.

پیچای به سابقه‌ی دیپ‌مایند اشاره کرده و گفت، این شرکت در زمان تأسیس در سال ۲۰۱۰ تخمین می‌زد تا رسیدن به هوش مصنوعی هم‌سطح انسان (AGI) حدود ۲۰ سال زمان نیاز است؛ اما حالا پیچای باور دارد رسیدن به آن نقطه کمی بیشتر طول خواهد کشید.

به باور پیچای تا سال ۲۰۳۰ پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی در بسیاری از زمینه‌ها محقق خواهد شد؛ حتی اگر تعریف دقیقی از AGI وجود نداشته باشد.

پیچای تأکید کرد که جهان به نظامی شفاف برای برچسب‌گذاری محتوای تولیدشده با هوش مصنوعی نیاز دارد تا مرز میان واقعیت و محتوای تولیدی از بین نرود.

مدیرعامل گوگل در اجلاس Summit of the Future سازمان ملل در سال ۲۰۲۴، چهار حوزه‌ی کلیدی را به‌عنوان دستاوردهای مورد انتظار از هوش مصنوعی معرفی کرد: افزایش دسترسی به دانش به زبان‌های بومی، تسریع کشفیات علمی، کمک به مقابله با بحران اقلیمی و پیشبرد رشد اقتصادی.