نتایج مطالعات درباره شبکه‌های اروپایی نشان می‌دهد قطعی‌های برق، علاوه بر نارضایتی کاربران، مستقیماً درآمد اپراتورها را هدف قرار می‌دهد و در هر ساعت، بین ۱ تا ۳ میلیون یورو زیان به همراه دارد؛ رقمی که با تکرار مکرر، به خسارت‌های نجومی ختم می‌شود.

در سال‌های اخیر، صنعت ارتباطات سیار بیش از هر زمان دیگری به عنوان شریان حیاتی زندگی اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی کشور شناخته شده است. با این حال، پایداری این شریان به شدت وابسته به زیرساخت‌های انرژی است.

زیرساختی که در ماه‌های اخیر، تحت فشار شدید قطعی‌های مکرر و نامنظم برق قرار گرفته و تبعاتی سنگین بر پیکره شبکه‌های ارتباطی برجای گذاشته است.

برآوردها نشان می‌دهد که حتی چند دقیقه خاموشی برق در مراکز حساس مخابراتی، می‌تواند موجب از دست رفتن بخشی از ظرفیت شبکه و در نتیجه، ایجاد اختلال در تماس‌های صوتی، اینترنت همراه و سرویس‌های مبتنی بر داده شود.

این اختلال‌ها، علاوه بر نارضایتی کاربران، مستقیما بر درآمد اپراتورها اثرگذار است. نمونه مطالعاتی منتشرشده توسط شرکت تحقیقاتی Analysys Mason درباره شبکه‌های اروپایی نشان می‌دهد هر ساعت قطعی برق می‌تواند به معنای از دست رفتن بین ۱ تا ۳ میلیون یورو درآمد برای اپراتورهای بزرگ باشد؛ عددی که در مقیاس یک کشور و با تکرار چندین باره، به خسارت‌های نجومی ختم می‌شود.

در ایران، هرچند آمار رسمی دقیقی در این باره منتشر نشده، اما تجارب میدانی فعالان صنعت ارتباطات نشان می‌دهد که ترکیب خاموشی‌های ناگهانی، فرسودگی باتری‌های پشتیبان و محدودیت منابع سوخت ژنراتور، موجب شده بسیاری از سایت‌های ارتباطی در ساعات اوج مصرف، توان پایداری خدمت را از دست بدهند.

نتیجه این روند، نه تنها افت کیفیت تجربه کاربری، بلکه هدررفت هزینه‌های سنگین سرمایه‌گذاری در توسعه شبکه است؛ هزینه‌هایی که با هر قطعی برق، بخشی از آن عملا بلااستفاده می‌شود.

مرور تجربه دیگر کشورها نیز گویای آن است که اپراتورها، بدون تضمین تأمین پایدار انرژی، عملا در معرض تهدیدی دائمی قرار دارند؛ تهدیدی که می‌تواند سال‌ها سرمایه‌گذاری و توسعه را ظرف چند ساعت خاموشی، بی‌اثر کند. شاید همین واقعیت تلخ است که باعث شده در بسیاری از نظام‌های پیشرفته، حفاظت از شبکه‌های مخابراتی در اولویت حیاتی مدیریت انرژی قرار گیرد.

به گفته کارشناسان، در میان تمام بخش‌هایی که از بی‌انضباطی برقی آسیب می‌بینند، اپراتورهای تلفن همراه نه تنها در صف نخست، بلکه در خط آتش مستقیم این بحران قرار دارند؛ قربانیانی که هر بار، هزینه‌ای سنگین برای خطایی می‌پردازند که مرتکب آن نبوده‌اند.