ICTna.ir – به نظر می‌رسد تغییر آشکار سیاست FCC که باعث اقدام EchoStar شد، نتیجه مستقیم مداخله رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، ترامپ، بوده است.

به گزارش گروه اخبار خارجی آژانس خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات (ایستنا)، در اواخر دوران ریاست جمهوری بایدن، گروه ارتباطاتی آمریکایی اکواستار که با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد، از کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) درخواست کرد تا مهلت‌های استقرار مجوزهای طیف فرکانسی متعلق به شرکت تابعه خود، دیش، را تمدید کند. این درخواست پذیرفته شد و به این شرکت ۱۸ ماه دیگر فرصت داد تا به تعهدات خود عمل کند.

اما کمی پس از آن، انتخابات عمومی برگزار شد که منجر به روی کار آمدن کلانتر جدیدی شد، کلانتری که رویکردی بسیار عملی‌تر به بخش خصوصی داشت. تنها پنج ماه پس از ریاست جمهوری ترامپ، کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) در نامه‌ای به چارلی ارگن، رئیس اکواستار، از تصمیم تمدید مهلت ابراز تاسف کرد و عملاً تهدید به لغو آن نمود. عدم موفقیت بعدی در رعایت مهلت‌های خاص می‌توانست منجر به لغو مجوزهای مرتبط شود که برای اکواستار فاجعه‌بار می‌بود.

اینکه آیا FCC با توجه به وجهه منفی مرتبط با ورشکستگی یک شرکت بزرگ آمریکایی، این کار را انجام می‌داد یا خیر، قابل بحث است. اما این نامه یک برگ برنده کلاسیک برای ترامپ در مذاکره ایجاد کرد، برگ برنده‌ای که او دوست دارد برای مذاکره از موضع قدرت از آن استفاده کند. یک ماه بعد، ناگزیر مداخله مستقیم ترامپ رخ داد که در آن از EchoStar و FCC خواسته شد تا برای حل این موضوع به توافق برسند.

این روند، الگوی مشابهی را در جریان تغییر و تحولات اخیر در اینتل دنبال می‌کند، که در آن ترامپ از ادعاهای یک متحد سیاسی برای ایجاد موقعیتی در مذاکره استفاده کرد که منجر به واگذاری 10 درصد از سهام شرکت توسط مدیرعامل اینتل به دولت ایالات متحده شد. در واقع، به نظر می‌رسد که به اکواستار حق انتخاب مستقیم بین فروش طیف فرکانسی و خروج از کسب‌وکار داده شده باشد، که البته، اصلاً حق انتخابی وجود ندارد.

البته این به آن معنا نیست که لزوماً نتیجه بدی بوده است. اکواستار مدتی بود که با ورشکستگی دست و پنجه نرم می‌کرد و آشکارا در تلاش خود برای تبدیل شدن به چهارمین اپراتور تلفن همراه آمریکا با مشکل مواجه بود. به نظر می‌رسد فروش طیف فرکانسی تا حد زیادی مشکلات بدهی آن را حل کرده و سرمایه‌گذاران از این نتیجه بسیار راضی هستند. اما این همچنان نشان‌دهنده مداخله فعال دیگری در امور شرکت توسط رئیس جمهوری است که به نظر می‌رسد فکر می‌کند بخش خصوصی باید تابع دولت باشد.

چند سوال دیگر در مورد سیاست عمومی نیز با این اقدام مطرح می‌شود. اولین سوال مربوط به فرآیندی است که طی آن AT&T خریدار شد. آیا از ورایزون و TMUS نیز برای پیشنهاد قیمت دعوت شده بود؟ و سپس موضوع حمایت دولت ایالات متحده از Open RAN مطرح می‌شود. از آنجایی که Dish یک قهرمان Open RAN بود، آیا این نشان دهنده عقب‌نشینی نهایی از آن موضع است؟

در نهایت، به نظر می‌رسد این یک نقطه عطف آشکار در بحث پیرامون امکان‌سنجی چهار اپراتور ملی موبایل باشد. اکواستار/دیش میلیاردها دلار صرف تلاش خود برای تبدیل شدن به چنین اپراتوری کرد و شکست خورد . این موضوع با تصمیم بریتانیا برای کاهش تعداد اپراتورهای موبایل خود به سه اپراتور همراه همراه، همراه شده و مسیر روشنی را پیش روی شما قرار می‌دهد. شاید اتحادیه اروپا بالاخره به این موضوع توجه کند.

مرتبط: