طبق گفته کارشناسان امروزه توسعه هوش مصنوعی اجتناب‌ناپذیر است. عضو انجمن حقوق بین‌الملل آمریکا به نقل از ایلان ماسک اعلام کرد: تا سال ۲۰۴۰ ممکن است ۱۰ میلیارد ربات انسان‌نما در جهان وجود داشته باشد.

نشست «آینده حقوق و تجارت در عصر هوش مصنوعی» را اتاق مشترک بازرگانی ایران و ژاپن برگزار کرد. علیرضا یاوری، دبیرکل دیوان داوری بین‌المللی خاورمیانه و عضو انجمن حقوق بین‌الملل آمریکا در این نشست گفت: امروزه جهان به سمت سرمایه‌گذاری در AGI است و این هوش مصنوعی توانایی تطبیق با ذهن انسان را دارد. طبق گزارش‌ها بعد از این مرحله با ASI و ابر هوش مصنوعی روبه‌رو خواهیم بود. این مدل از هوش مصنوعی به اندازه‌ای پیشرفته است که برخی می‌گویند با وجود آن ممکن است دیگر نیازی به انسان نباشد.

یاوری رشد شتابان فناوری‌های رباتیک و هوش مصنوعی را هم فرصتی بزرگ و هم چالشی جدی دانست و گفت: طبق گفته ایلان ماسک، تا سال ۲۰۴۰ ممکن است حدود ۱۰ میلیارد ربات انسان‌نما وجود داشته باشد. بر این اساس باید دید که این ربات‌ها به چه میزان انرژی نیاز خواهند داشت و دیتاسنترهای پشتیبان‌ آنها چه ظرفیتی را می‌طلبند.

او توضیح داد: برای مجموعه‌ای از دیتاسنترهای جدید در سطح یک کشور یا منطقه، ارقامِ نیاز انرژی تا حدود ۵۰ گیگاوات یاد شده است. از سوی دیگر، متخصصان انرژی هزینه تولید هر هزار مگاوات نیروگاه را بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار برآورد می‌کنند. اگر برای برآورده‌سازی کسری ۲۰ هزار مگاوات، هزینه بالاتر یعنی ۶۰۰ میلیون دلار به‌ازای هر هزار مگاوات را در نظر بگیریم، به رقمی در حدود ۱۲ میلیارد دلار نیاز خواهیم داشت. این عدد تصویری گویا از شکاف میان نیازهای زیرساختی مدرن و توان مدیریتی و مالی فعلی فراهم می‌کند.

طبق گفته او امروزه کشورهایی مانند عربستان و امارات در زمینه احداث دیتاسنترهای بزرگ سرمایه‌گذاری می‌کنند. هرچند که ممکن است فناوری متعلق به خودشان نباشد، اما در اختیار زیرساختِ خودشان است. این تمرکز زیرساختی، علاوه بر فرصت، ریسک‌هایی نیز دارد که باید مدیریت شود.

او همچنین اضافه کرد: مدیریتِ ماموریتی و تعیین اهداف روشن، تخصیص منابع به‌صورت هدفمند و پذیرش مسئولیت تا تحقق کامل ماموریت، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. بدون چنین رویکردی، حتی در مواجهه با ثروت و ظرفیت بالقوه، کشوری که نتواند ۱۲ میلیارد دلار برای زیرساخت انرژی بسیج کند، در بهره‌برداری از ظرفیت‌های نوین دچار عقب‌ماندگی خواهد شد. برای عبور از این‌ وضعیت لازم است رهبران و تصمیم‌گیران با روحیه ماموریتی و نگاه راهبردی وارد عمل شوند.

کامیار منتصر، عضو هیات رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و ژاپن هم در این نشست با اشاره به اینکه تجارت مبادله‌ای برای دستیابی به مطلوبیت میان دو انسان است، گفت: اقتصاد بر دو پایه منطق در خرید و فروش و احساس در تصمیم‌گیری استوار است. علم نیز همانند بازار، ساختاری پویا و روبه‌پیشرفت دارد. بنابراین چیزی به نام علم سنتی یا صنعتی وجود ندارد. علوم قدیمی زمانی پیشرو بوده‌اند و اکنون وظیفه ما بازخوانی و به‌روز کردن همان مفاهیم در قالبی نو است.

منتصر در ادامه گفت: امروزه دانش بشر به‌سرعتی بی‌سابقه در حال گسترش است، تا آنجا که گاه هماهنگی با آن ترسناک به‌نظر می‌رسد. بشر در آستانه عصری تازه است و این عصر را می‌توان «هومو سایبر» یا انسان دیجیتال نامید، دورانی که حتی مفهوم مرگ نیز در برابر فناپذیری داده‌ها بازتعریف می‌شود.

طبق گفته او هوش مصنوعی به ابزاری کلیدی بدل شده و هرچند در بسیاری از حوزه‌ها توانایی پردازش، تحلیل و پیش‌بینی دارد، اما در تجارت و فروش، جایی که مبادله بر پایه احساس و ارتباط انسانی است، هنوز نمی‌تواند جایگزین انسان شود. منتصر اضافه کرد: هوش مصنوعی می‌تواند داده‌های گذشته را تحلیل و مسیرهای پیشنهادی ارائه دهد، اما تصمیم نهایی همچنان وابسته به قضاوت انسانی است؛ قضاوتی که بر احساس و تجربه تکیه دارد.

به گفته عضو هیات رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و ژاپن شناخت و به‌کارگیری هوش مصنوعی در جهت ارتقای فروش، توسعه کسب‌وکار و خلق استراتژی‌های نو، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای آینده است.

او با توضیح اینکه این فناوری می‌تواند با جمع‌آوری و تحلیل سریع داده‌ها، نقاط قوت و ضعف استراتژی‌ها را آشکار و مسیر تصمیم‌گیری مدیران را روشن کند، اضافه کرد: بررسی انحراف معیارها از مدل‌های پیش‌بینی‌شده، تحلیل بازخورد مشتریان و شناسایی دلایل موفقیت یا شکست کسب‌وکارها، از جمله دستاوردهای آن است. هوش مصنوعی ابزاری است برای انسان و نه جایگزین او.