آیا تلفن همراه واقعا مضر است ؟!
سه شنبه، 25 شهریور، 1382
آیا تلفن همراه واقعا مضر است ؟!
مدتهاست دربارهی خطر تلفنهای همراه از گوشه و کنار اخطارهایی را میشنویم، اما آیا این تلفنها واقعا خطرناک هستند؟
sharifdaily: تلفنهای همراه وسایل ارتباطی بی سیم هستند که از امواج الکترومغناطیسی برای برقراری ارتباط بهره میبرند. این امواج نخستین بار توسط هانیریش هرتز کشف شدند.
امواج الکترومغناطیسی، همانند هر نوع موج دیگر حامل انرژی هستند. این امواج عرضی هستند، یعنی راستای نوسان آنها بر جهت انتشار عمود است. برای انتقال نیاز به محیط واسطه نداشته و میتوانند در خلا منتشر شوند. درست مثل هر موج دیگر، این امواج نیز دارای مشخصههای فرکانس، دامنه و طول موج میباشند. سرعت آنها ثابت و برابر ٣٠٠ هزار کیلومتر بر ثانیه میباشد.
طیف امواج الکترومغناطیس بسیار گسترده است و از امواج رادیویی با فرکانس در محدوده کیلوهرتز تا گیگا هرتز که معادل طول موجهای کیلومتری تا سانتیمتری است، تا پرتوهای گاما که طول موج کمتر از ٠/١ نانومتر دارند گسترده است.
نور مرئی از امواج الکترومغناطیسی با طول موج بین ٠/۴ تا ٠/٨ میکرومتر تشکیل شده. دستگاههای تلفن همراه در محدودههای فرکانسی خاصی از امواج رادیویی فعالیت میکنند که عبارتند از ٨٧٢ تا ٩۶٠، ١٧١٠ تا ١٨٧۵ و ١٩٢٠ تا ٢١٧٠ مگاهرتز. امواج الکترومغناطیس به دو دسته یونیزان و نایونیزان تقسیم میشوند. امواج یونیزان عبارتند از پرتوهای فوق بنفش، ایکس و گاما و به دلیل انرژی زیادی که دارند میتوانند اتمهای موجود در مسیر را یونیزه کنند. سایر امواج از جمله امواج رادیویی چنین خاصیتی را ندارند. به همین دلیل تا مدتها تصور میشد امواج رادیویی بی خطر هستند. در واقع خطر موجود در امواج یونیزان به دلیل اثرات بیولوژیکی است که ایجاد میکنند. این آسیب در اثر بر هم کنش پرتو یونیزان باDNA سلولها رخ میدهد و در نتیجه سلولها از نظر ژنتیکی آسیب میبینند که ممکن است آنها را از بین ببرد یا در بدترین حالت به سلولهای سرطانی تبدیل کند و این آثار یک قرن است که شناخته شدهاند. اما تنها چند دهه است که آثار مخرب پرتوهای پرتوهای نایونیزان نیز شناسایی شده است. مهمترین تاثیری که این نوع امواج دارند ایجاد گرما است. اجاقهای مایکروویو که در زندگی خانگی بسیاری از انسانها وارد شدهاند از امواج مایکروویو که از نظر طول موج بین امواج رادیویی و فرو سرخ قرار دارند. برای گرم کردن غذا به همین شیوه استفاده میکنند. امواج رادیویی که از تلفن همراه منتشر میشوند نیز طول موج نزدیک به مایکروویو داشته و قابلیت ایجاد حرارت در محیط اطراف خود را دارند. این موضوع باعث میشود وقتی از این تلفنها استفاده شود، درجه حرارت بخشی از مغز که در مجاورت آنها قرار دارد اندکی بالا رود. این امواج آثاری از نوع مغناطیسی نیز دارند. وقتی سلولهای بدن انسان در عرض امواج الکترومغناطیسی قرار بگیرند، در غشاء آنها تغییراتی رخ میدهد. غشاء سلول دارای دریچههای بسیار کوچک نانومتری است که از جنس مولکولهای پروتئین هستند. فعالیتهای سلولی که شامل ورود و خروج مواد باشند از طریق این دریچهها انجام میشوند. بعضی از این دریچهها به صورت الکتریکی تحریک میشوند تا باز یا بسته شوند.
امواج الکترومغناطیسی میتوانند در بدن انسان میدانهای الکتریکی تولید کنند. این میدانها روی دریچههای غشاء سلول تاثیر گذاشته و باعث تداخل در عملکرد آنها میشوند. با این حال هنوز خطرزا بودن امواج تلفنهای همراه به اثبات نرسیده است. شدت میدان تولید شده توسط این دستگاه کم است و ثابت نشده که حرارت تولید شده آن در سطح خطرناک باشد، گرچه قابل اندازهگیری است. میدانهای الکتریکی نیز وضعیت مشابهی دارند؛ با اینکه به وضوح در بدن ایجاد میشوند، اما شدت پایینی دارند و نمیتوان بهطور قطع آسیب را به آنها نسبت داد. بررسیهایی که تاکنون انجام شده نیز رابطه آماری معنی داری بین استفاده از تلفن همراه و بیماری خاصی را در انسان نشان نداده است. با این وجود تاثیر امواج تلفن همراه روی موجودات دیگری از جمله کرمها به اثبات رسیده است. بنابراین هنوز به هیچ وجه نمیتوان این امواج را بی خطر اعلام کرد. به همین دلیل انجام اقدامات پیشگیرانه ضروری است. استفاده از گوشیهای کم تشعشع و هندفری میتواند امواج دریافتی را تا ٩۵ درصد کاهش دهد. هرچند استفاده از هندفری، به دلیل متمرکز کردن امواج ممکن است خطر را به شکلی دیگر ایجاد کند.
به هر حال، انسان امروزین خود را در محاصره امواج الکترومغناطیس قرار داده و حلقه محاصره را روز به روز گرد خود تنگتر میکند. تا وقتی بی خطر بودن تلفنهای همراه اثبات نشود، بایستی با احتیاط از آنها استفاده کرد. توصیههای ایمنی را جدی بگیرید! سوتیتر: تلفنهای همراه از امواج رادیویی کوتاه برای ارتباط استفاده میکنند. بی خطر بودن این امواج برای انسان همواره مورد تردید قرار گرفته است. گرچه هنوز آسیب زا بودن آنها به اثبات نرسیده است، اما کاهش استفاده از تلفن همراه خطر آسیب احتمالی را به حداقل میرساند.