ندا لهردی – دنیای اقتصاد : اپلیکیشنها و دستگاههای دیجیتال هوشمند به سرعت در میان مردم سراسر جهان رشد میکنند و استفاده از آنها رواج پیدا میکند. تا جایی که حالا این ابزارها به زندگی اجتماعی و شهری افراد هم نفوذ پیدا کرده است.
از ماه گذشته میلادی شهروندان ژوهانسوبورگ این امکان را پیدا کردهاند که با استفاده از یک اپلیکیشن با نام SnappCab که توسط یک شرکت استارت آپ محلی با همین نام تولید شده است، از طریق گوشی موبایل هوشمندشان تاکسی خبر کنند و پرداخت کرایه را هم از طریق همین اپلیکیشن انجام بدهند؛ تنها کافی است اپلیکیشن SnappCab روی گوشی موبایل خود لمس کرده و یک تاکسی خبر کنند، راننده تاکسی این درخواست از روی گوشی موبایل خودش تایید میکند و میپذیرد و سپس مسافر میتواند نام و عکس راننده را ببنید تا متوجه شود که باید منتظر چه تاکسی و چه رانندهای در چه زمانی باشد. بعد از رسیدن به مقصد هم مسافر میتواند کرایه را با استفاده از همین اپلیکیشن و اطلاعات کارت اعتباریاش بپردازد. البته مسافران میتوانند کرایه خودشان را به صورت نقدی هم بپردازند.
ایده این کار بسیار ساده است: یک اپلیکیشن میتواند رانندگانی را که تاکسی آنها معمولا در روز خالی است با مسافران مرتبط کند. با این کار در زمان و مصرف سوخت هم صرفهجویی شده و برای رانندگان هم درآمدزایی میشود. درست به دلیل همین مزایا است که استفاده از اپلیکیشنهای تاکسی در شهرهای بزرگ دیگر در سراسر جهان به سرعت دارد، رواج پیدا میکند. Hailo یکی از این اپلیکیشنهای تاکسی است که سه سال پیش در شهر لندن و با همکاری رانندگان تاکسی این شهر و برنامه نویسان طراحی و تولید شد. حالا بعد از گذشت سه سال این اپلیکیشن آنقدر پر طرفدار شده است که بیش از 60 درصد از رانندگان تاکسیهای مشکی رنگ این شهر در فهرست این اپلیکیشن ثبت شدهاند. درست از همان سه سال پیش یعنی از سال 2011 بود که اپلیکیشنهای تاکسی در شهر لندن و به تدریج شهرهای دیگر انگلستان پر طرفدار شدند. در حال حاضر اپلیکیشنهایی مانند Uber، GetTaxi و Hailo در لندن توسط مسافران و رانندگان تاکسی مورد استفاده قرار میگیرند.
اپلیکیشن Uber در سال 2009 در شهر سانفرانسیسکو به دنبال کمبود تاکسی و علاقه شیفتگان تکنولوژی به حل این مشکل تولید شد. حالا این اپلیکیشن در 49 شهر و 19 کشور جهان مورد استفاده قرار میگیرد و طرفداران زیادی هم پیدا کرده است. به این ترتیب است که به عنوان مثال یک اپلیکیشن تاکسی میتواند در شهر سائوپائولو در برزیل تولید شده و حتی به سنگاپور هم برسد و در آنجا استفاده شود. درست به همین دلیل هم هست که در شهر ژوهانسبورگ علاوه بر اپلیکیشن محلی SnappCab، از اپلیکیشنهای تاکسی دیگری مانند Uber و Zapacab (که در سال جاری میلادی در شهر کیپ تاون تولید شده است) هم استفاده میشود.
این اپلیکیشنهای کاربردی به سرعت در حال گسترش در سراسر جهان هستند و تا حالا چهارده شهر مختلف در دنیا از این اپلیکیشنهای تاکسی استفاده میکنند که آخرین آنها شهر اوزاکا در ژاپن بوده است. با این اوصاف است که شرکتهای توسعه دهنده اپلیکیشنهای تاکسی به راحتی میتوانند نظر سرمایهگذاران را به خودشان جلب کنند. به عنوان نمونه شرکت Uber که تولیدکننده اپلیکیشن هم نام آن هم هست به تازگی توانسته است نظر گروهی از سرمایهگذاران گوگل را به خودش جلب کند تا آنها 258 میلیون دلار در این استارت آپ سرمایهگذاری کنند. شرکت Hailo هم تا حالا 50 میلیون دلار سرمایه جذب کرده و رقیب آن GetTaxi هم 42 میلیون دلار سرمایه جذب کرده است. البته این کار مشکلات و دشواریهای خاص خودش را دارد؛ از هماهنگی با قوانین گرفته تا هزینههایی مانند خرید موبایل هوشمند برای رانندگان تاکسی که به شرکتهای تولید کننده تحمیل میشود. هر چند رانندگان تاکسی در کشورهای پیشرفته و ثروتمند اغلب خودشان موبایل هوشمند دارند، اما در کشوری مانند آفریقای جنوبی این شرکتهای تولیدکننده اپلیکیشنهای تاکسی هستند که مجبور به تامین موبایلهای هوشمند برای رانندگان تاکسی هستند.
اکونومیست