یکی از فعالان رسانهای و تجاری کشور، تجربیات خود در ثبت شکایت از سرقت خودرو را نقل کرده که نشان میدهد سیستمهای الکترونیکی قوه قضاییه، به جای ایجاد سهولت درکار، به دردسر مراجعه کنندگان بدل شدهاند.
محمد حافظ حکمی مسوول تلویزیون اینترنتی تیوا و رییس دبیرخانه فرصت های تجاری ایران و مالزی (IMEX) در رشته توییتی، تجربه ثبت شکایت در قوه قضاییه را بازگو کرد. او نوشت: حوالی میدان ٧تیر خودرو من طعمه سارقین شد و دو کیف کاری حاوی لپتاپ و گذرنامه و دو کیف لوازم شخصی از صندوق عقب به سرقت رفت. برای شخص من تجربه اجتماعی بینظیری بود.
در ادامه این رشته توییت را میخوانید:
١- تماس با ١١٠: مامور ١١٠ کمتر از ٢٠ دقیقه در محل حاضر شد و گزارش سانحه را دقیق تنظیم کرد و برای مراحل بعدی پیگیری به کلانتری دعوت کرد.
٢- در کلانتری امکان ورود موبایل وجود نداشت و دستگاه نوبتدهی کار نمیکرد.
٣- در کلانتری اطلاعیههای مناسب و متعددی از حقوق شهروندی و میزان زمان لازم برای هر درخواست در معرض دید عموم نصب شده بود.
۴- هیچ کس برای راهنمایی روال موجود در کلانتری وجود نداشت، گویی که همه باید روال کاری کلانتری را بلد باشند!
۵- مامور ارجاع -که خانم بود- نقطه آغاز بود. گزارش گشت ١١٠ را ثبت کرد و به واحد تجسس ارجاع داد.
۶- واحد تجسس از من خواست به دادگستری مراجعه کنم. هرچند مطمئن نبود محل حادثه در حوزه کدام ناحیه دادگستری است. اما نهایتا حدثش درست بود.
٧- در دادگستری هم امکان ورود موبایل نبود!
٨- در دادگستری اتاق مخصوص مشاوره رایگان وجود داشت. مراجعه کردم و گفتند بروم خدمت عریضه نویس!
٩- عریضه نویس گزارش پلیس را در قالب شکواییه تنظیم کرد و گفت از اتاق بغل کپی بگیر. قیمت عریضه: ٢۵ هزار تومان.
١٠- کپی برگهای ٢هزار تومان و آقای فتوکپی گفت به یک دفتر خدمات قضایی مراجعه کن.
١١- دفتر خدمات قضایی حدود ٢ ساعت معطل شدم تا نوبتم شود. تازه شانس آوردم قبلا در سامانه ثنا ثبتنام کرده بودم. دست آخر هم تمام موارد شکواییه را وارد نکرده بود! قیمت: ٢٧هزار تومان.
١٢- مجددا به دادگستری مراجعه کردم تا دادیار از سامانه ثنا دستور صادر کند! کجای این الکترونیکی است؟
١٣- دستور دادیار را پرینت گرفتم و به کلانتری مراجعه کردم.
١۴- کلانتری گفت چون لپتاپ جزو موارد مسروقه بوده باید به آگاهی شاپور مراجعه کنم. پرسیدم اگر بگویم نبوده چی؟ آیا دستور بازبینی دوربین محل را صادر میکنی؟ پاسخ داد بله! ولی بعدا امکان پیگیری لپتاپ را نخواهی داشت!
١۵- از کلانتری به آگاهی شاپور ارجاع داده شدم! آگاهی شاپور اوضاع کمی متفاوت بود. دژبان ورودی ١۵ دقیقهای زیر آفتاب نگه داشت تا اذن دخول دهد.
١۶- به اداره مربوطه در شاپور مراجعه کردم و تقاضای دستور کردم. گفتند کو جعبه لپتاپ؟ گفتم در دسترسم نیست! گفتند امکان صدور دستور ندارند!
١٧- پرسیدم بدون شماره سریال امکان صدور دستور بازبینی فیلم نیست؟ گفتند کار ما نیست! نهایتا راهنمایی کردند اگر جعبه لپتاپ را ندارم فردا با مکآدرس مجددا مراجعه کنم تا دستور صادر شود!
در این میان چند نکته واقعا خندهدار بود:
الف) سامانه ثنا با رمز یکبار مصرف پیامکی کار میکند (چیزی که نظام بانکی ندارد!)
ب) در ساختمان دادگستری امکان دسترسی به سامانه ثنا نیست! چون موبایل تحویل شده و امکان اخذ کد یکبار مصرف نیست! کاش میشد موبایل فقط در صحن دادگاه ممنوع شود!
ج) دفاتر خدمات الکترونیکی قضایی تحت هیچ شرایطی الکترونیکی نبوده و بسیار ناکارآمد هستند. در بهترین حالت میشود آنها را در محل شعبات دادگستری مستقر کرد تا مردم مثل یویو دست به دست نشوند!
خلاصه: من تمام تایم اداری امروز رو دویدم و الان هیچ اتفاقی نیافتاده!