اپراتورهای ثابت و سیار؛ مشتری اصلی شبکه های خودسازمانده مجهز به هوش مصنوعی
مجری پروژه "طراحی و پیاده سازی نرم افزاری شبکه LTE مجهز به هوش مصنوعی با رویکرد "۵G، اپراتورهای شبکه ارتباطی ثابت و سیار را مشتری اصلی شبکه های خودسازمانده مجهز به هوش مصنوعی عنوان کرده است.
دکتر محمد اکبری در خصوص پروژه «طراحی و پیاده سازی نرم افزاری شبکه LTE مجهز به هوش مصنوعی با رویکرد ۵G و قابلیت خودسازماندهی (SON) در بخش دسترسی رادیویی»، اظهار کرد: این پروژه ذیل طرح ۵G در پژوهشگاه تعریف شده است و روی ۳ محور اصلی استوار است.
وی با تشریح ۳ محور گفت: شبکه های خودسازمانده SON، فناوری هوش مصنوعی (AI) و مجازی سازی توابع شبکه که اصطلاحا به آن NFV گفته می شود، محورهایی است که این پروژه بر اساس آن انجام می شود.
اکبری افزود: نگاهی به تاریخچه شبکه های خودسازمانده در دنیا نشان می دهد که این موضوع از سال های پیش مطرح بوده اما امروزه یک نگرش جدید نسبت به SON مطرح است و آن بهره مندی از هوش مصنوعی است. به همین دلیل، رویکرد اصلی در این پروژه بهره گیری از تکنیک های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در توسعه الگوریتم های SON است.
این پژوهشگر ادامه داد: در مرحله طراحی و پیاده سازی معماری شبکه و نرم افزار، رویکرد ۵G مورد نظر است و از فناوری مجازی سازی توابع شبکه (NFV) و ارتباطات پیشرفته ابری استفاده می شود.
وی یادآور شد: در سال های اخیر موضوعات شبکه خودسازمانده، پیاده سازی الگوریتم ها با محوریت مجازی سازی و هوش مصنوعی بسیار مطرح بوده و در این پروژه ۳ محور در کنار یکدیگر قرار گرفته اند؛ در حقیقت بستر پیاده سازی شبکه خودسازمانده یک بستر کاملا نرم افزاری و مجازی سازی شده و رویکرد الگوریتم ها استفاده از هوش مصنوعی است.
اکبری با اشاره به قابلیت های مجازی سازی توابع شبکه نیز گفت: سهولت در راه اندازی توابع شبکه، تسریع در روند آن، انعطاف پذیری، کاهش هزینه های توسعه، راه اندازی، نگهداری و کاهش وابستگی به یک تامین کننده خاص و در نتیجه فراهم شدن زمینه ای مناسب برای انجام کارهای تحقیقاتی منجر به محصول، سبب طرح و ایجاد این بستر مجازی سازی شده و نرم افزاری شد.
وی با بیان اینکه خروجی های اصلی پروژه طراحی و پیاده سازی نرم افزاری شبکه LTE مجهز به هوش مصنوعی با رویکرد ۵G در دو زمینه قابل ارائه است، گفت: تولید محصول آزمایشگاهی که در صورت توسعه و پشتیبانی، توسط اپراتورها قابلیت استفاده دارد و برخورداری از یک آزمایشگاه شبکه های ارتباطی پیشرفته و هوشمند نرم افزار پایه که متشکل از ۳ محور مذکور است، از مهمترین نتایج خروجی این پروژه به شمار می آیند.
اپراتورها به عنوان مشتریان اصلی
این عضو گروه ارتباطات رادیویی ثابت و سیار پژوهشگاه ICT در خصوص مشتریان نهایی پروژه متبوعش گفت: بخش خصوصی، اپراتورها، استارتاپ ها و دانشگاه ها می توانند از آزمایشگاه مذکور، به عنوان بستر توسعه و تست کار تحقیقاتی خود استفاده کنند. ناگفته نماند که برخورداری از شبکه خودسازمانده و آزمایشگاه شبکه های ارتباطی پیشرفته و هوشمند در بستر مجازی سازی و برخوردار از هوش مصنوعی، کار جدیدی است که این پژوهشگاه بستر آن را فراهم می کند.
این پژوهشگر در خصوص استفاده از هوش مصنوعی در این پروژه گفت: رویکرد هوش مصنوعی در این پروژه به عنوان یک عنصر توانمندساز شبکه های نسل آتی، زمینه ایجاد دانش و بهره مندی از این فناوری را در آینده فراهم می کند.
وی خاطرنشان کرد: امروزه موضوع شبکه های خودسازمانده نزد اپراتورها بسیار مطرح است و این پروژه مقدمه ای برای ایجاد دانش، توسعه و بومی سازی آن در کشور و در نهایت بهره مندی اپراتورها از این فناوری خواهد بود، نیازی که به شدت در سطح اپراتوری شبکه احساس می شود.
اعلام نتیجه مناقصه برای برون سپاری بخش هایی از پروژه تا یک ماه آینده
وی با بیان اینکه پروژه فوق، از بهمن ماه ۱۳۹۷ به مدت ۱۸ ماه آغاز شده است، گفت: در حال حاضر فاز نخست که شامل طراحی معماری بستر نرم افزاری و طراحی الگوریتم ها بر مبنای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بود انجام شده و پروژه در نیمه فاز دوم که شامل پیاده سازی و راه اندازی است، قرار دارد.
اکبری از اعلام فراخوان شرکت ها، دانشگاه ها و گروه های فعال برای مشارکت در این حوزه خبر داد و افزود: برگزاری فراخوان در ماه های اخیر انجام شده و بطور قطع از پتانسیل های شناسایی شده در کشور برای انجام هرچه بهتر این پروژه استفاده خواهد شد.
عدم سرمایه گذاری به موقع ذینفعان؛ علت وقفه در صنعتی شدن پروژه ها
این پژوهشگر، دلیل وجود فاصله میان تحقیقات و محصولات با درجه صنعتی را این موضوع عنوان کرد که تحقیقات در یک حوزه بلافاصله به صنعت و ذینفعان آن وصل نمی شود و این مساله هم ناشی از عوامل متعددی می تواند باشد.
اکبری مهمترین دلیل برای این وقفه زمانی را عدم سرمایه گذاری و حمایت به موقع بخش صنعت و ذینفعان عنوان و اظهار کرد: در غالب موارد، عدم حمایت و سرمایه گذاری بخش صنعت در این حوزه، منجر به کاهش کیفیت خروجی ها و شروع دیرهنگام مرحله صنعتی سازی می شود.