سازمان فضایی آمریکا (ناسا) تصاویری از نسل جدید لباسهای فضایی منتشر کرد که از فضانوردان آمریکایی در جریان ماموریت برنامهریزی شده بازگشت به ماه در سال ۲۰۲۴ محافظت خواهند کرد؛ طراحی پیمانهای این نسل جدید از لباسهای فضایی، امنیت و انعطاف پذیری بیشتری را نسبت به مدلهای قدیمیتر فراهم میکند.
به گزارش نیواطلس، اگرچه فضانوردان ناسا به طور منظم در ایستگاه بینالمللی به پیادهروی فضایی میپردازند، اما قدمت لباسهایی که برای محافظت در برابر موقعیتهای مرگبار در فضا میپوشند به دهه ۸۰ میلادی بازمیگردد. آمریکاییها در واقع به جز چند تلاش آزمایشی، از زمان ماموریتهای آپولو به این طرف هیچ لباس فضایی جدیدی برای اکتشافات قمری نساختهاند.
حال که ناسا متعهد شده تا سال ۲۰۲۴ میلادی فضانوردان آمریکایی را در قالب برنامه آرتمیس به ماه بازگرداند، این سازمان فضایی در حال ابداع یک لباس فضایی پیشرفتهتر برای نسل بعدی از ماموریتها برای فرود بر سطح ماه است. این لباس جدید که «واحد تحرک خارج از سفینه» (Extravehicular Mobility Unit) نام دارد نه تنها بر مبنای آنچه در مورد ماه آموختهایم بلکه با اتکا به نیم قرن پیشرفت در حوزه فناوری لباسهای فضایی، ساخته شده است.
به گفته ناسا، در ساخت این لباس فضایی از درسهایی که از ماموریتهای آپولو آموخته شده نیز استفاده شده است. فضانوردان از ماموریتهای آپولو آموختند که اصلیترین خطر در ماه این نیست که گرد و غبار پودری آن از وزن فضانوردان پشتیبانی نکند، بلکه این خطر از ذرات گرد و غبار ریز و شیشه مانند میآید که میتوانند به بندهای لباس فضانوردان برخورد کرده، سامانههای پشتیبانی از زندگی را آلوده و به ششها نفوذ کنند.
در این لباس جدید، نه تنها بندهای لباس فضانوردان و سامانههای پشتیبانی از زندگی به گونهای طراحی شدهاند تا مقاومت بیشتری در برابر گرد و غبار داشته باشند، بلکه سامانه پشتیبانی از زندگی قابل حمل مشابه کوله پشتی آن نمونه مینیاتوری نسخهای است که در آپولو، اسپیس شاتل و ایستگاه بینالمللی فضایی مورد استفاده قرار میگرفت. این بدان معناست که این سامانه نه تنها ابعاد کوچکتری دارد، بلکه بخشهای اضافی بیشتری دارد که میتوانند در زمان بروز اختلال در کارکرد، امنیت بیشتری را برای فضانورد به ارمغان آورند.
این لباس جدید بر اساس یک طراحی پیمانهای ساخته شده است که نه تنها تن خور راحت و مناسبی را برای فضانوردان فراهم میکند، بلکه خود را با ماموریتهای مختلف در ماه یا جاذبه صفر، تطبیق میدهد.
علاوه بر دیگر امکانات تعبیه شده در این نسل از لباسهای فضایی، کلاه ارتباطی (Communication Cap) که میکروفون و ایرفونها را در خود جای میدهد، با یک سری میکروفونهای هوشمند در داخل لباس جایگزین شده است که میتوانند به طور خودکار صدای فضانورد را ردیابی کنند، درست مثل دستیارهای صوتی که امروزه در بسیاری از خانهها یافت میشود.
به گفته ناسا، یکی از پیشرفتهای بزرگ در ساخت این لباس در مقایسه با لباسهای ماموریت آپولو، ابداع اسکن بدنی سه بعدی است که به دانشمندان اجازه داد تا به اندازهگیریهای مشروح و دقیق از حرکات و وضعیت بدنی اولیه دست پیدا کنند. بدین ترتیب این لباس فضایی جدید نه تنها بهتر روی بدن فضانوردان مینشیند، بلکه بر روی طیف وسیعتری از حرکات فضانورد با ایجاد اصطکاک کمتر، تطبیق مییابد.
ناسا برنامه دارد تا پیش از ارسال این لباس جدید به ماه در دهه آینده، لباس و برخی از اجزایش را در ایستگاه بینالمللی فضایی تست کند.
پروژه جدید ناسا موسوم به آرتمیس با هدف بازگشت انسان به ماه، سالها پس از سفر موفقیتآمیز نیل آرمسترانگ و باز آلدرین به ماه در سال ۲۰۲۴ اجرایی میشود.