شمار روزهای قطع اینترنت در ایران از انگشتان دو دست هم بیشتر شده است. کسبوکارها، ارتباطات، خبرنگارها، دانشگاهیان و جمعیت زیادی از افراد تحت تاثیر این مسئله هستند. رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران اعلام کرد: شاید بتوان قطعی اینترنت را برای حفظ امنیت ملی و آرام شدن اوضاع کشور تا چند روز تاب آورد، اما ۱۰ روز اختلال در ارتباط در کشور تحملکردنی نیست.
در دولت یازدهم و دوازدهم علاوه بر افزایش سرعت، تعداد مشترکین را از ۳۵۰ هزار موبایل متصل به اینترنت به ۷۰ میلیون رساند. طبیعی است که با این افزایش تکنولوژی سبک زندگی ما تغییر کند. وابسته باشیم به چیزی به اسم اینترنت. همه چیزمان وابسته باشد. از کار و زندگی گرفته تا سرگرمیهایمان. از پیشرفت تحصیلی گرفته تا نوشتن مقاله برای نشریات بزرگ علمی جهان. در کنار تمام اینها کسب و کار ایجاد شد تا کمی از بار «بیکاری» که رفع آن سالهاست به مسئله اول کشور تبدیل شده، کم کند.
در این ۱۰روز قطعی اینترنت در ایران و بیخبری از زمان اتصال دوباره اینترنت همراه موبایل، تمام این مسائل تحتالشعاع قرار داده است. چند روزی است اینترنت ADSL خانگی وصل شده، اما بر اساس آمار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، بیش از ۶۰ میلیون نفر از افراد کشور صرفا از اینترنت موبایل استفاده میکنند که اینترنتشان قطع است. این آمار مسئله مهمی را مطرح میکند؛ این که اینترنت ایران هنوز هم قطع است.
رئیس سازمان فناوری روز چهارشنبه پس از روزها بیخبری از وزارتخانه ارتباطات، گفت: شاید بتوان برای حفظ امنیت ملی و جلوگیری از ناآرامی فضا، چند روز قطعی اینترنت در حوزه فناوری ارتباطات را تاب آورد، اما ادامه پیدا کردن این روند، سوء استفاده افراد از این موقعیت و ایجاد فرصت برای این که نهادهای امنیتی کمکاری خودشان در حوزه عدم مدیریت این اتفاقات را با قطعی اینترنت جبران کنند، قابل پذیرش نیست.
امیر ناظمی افزود: بهتر است نهادهای امنیتی به کار اصلی خودشان یعنی حفظ امنیت بپردازند تا لازم نباشد برای این کار اینترنت مردم قطع شود. تا به این واسطه تعداد زیادی از مردم کسب و کارهای خود را از دست بدهند، ارتباط آدمها از بین رفته برود، بخش دانشگاهی نتواند فعالیت خود را ادامه دهد، بخش خبری نتواند خبررسانی کند. یعنی یک کشور را تعطیل کنیم چون آن نهاد نتوانسته کار خود را انجام بدهد.
وی خاطرنشان کرد: قطعی اینترنت را میتوان تا چند روز تحمل کرد، اما هم اکنون که اوضاع آرام است و اغتشاشی مشاهده نمیشود، این شک به ذهن متبادر میشود که گویا عدهای علاقهمند نیستند اینترنت در ایران وجود داشته باشد و با هر بهانهای درصدد قطع اینترنت هستند. تصمیم ما این بود که در این مورد خویشتنداری کنیم تا بگوییم همراه تصمیمات هستیم و امنیت برایمان اهمیت دارد اما فکر میکنم عدهای از خویشتنداری ما سوء استفاده میکنند.
به دنبال بروز ناآرامی در برخی شهرهای کشور در اعتراض به افزایش قیمت بنزین، از حدود ساعت ۱۶ عصر شنبه ۲۵ آبان، اینترنت بینالملل ابتدا از سیمکارتهای تلفن همراه کوچ کرد و پس از آن این قطعی به وایفایهای خانگی رسید. قطع اینترنت زمانی اتفاق افتاد که خبر گرانی بنزین نیمه شب پنجشنبه گذشتهاش به اطلاع مردم رسید. به همین واسطه مسئولان برای حفظ امنیت کشور، اینطور صلاح دیدند که دسترسی به اینترنت با محدودیت روبهرو شود.
در ساعتهای ابتدایی حتی خبرگزاریهای ایران هم تا روز بعد اینترنت نداشتند و تقریبا خبر خاصی روی خروجیها قرار نگرفت. تاکسیهای اینترنتی در دسترس نبودند و کاری از پیش نمیرفت. اما رفته رفته تعدادی از این مشکلات مرتفع شد.
از روز ۲۶ آبانماه که تمام شهرهای ایران با محدودیت اینترنت رو به رو شدند، تلاشها برای اتصال خبرگزاریها به اینترنت آغاز شد. با گذشت تقریبا ۲۴ ساعت بالاخره خبرگزاریهای ایران به اینترنت متصل شدند.
پس از آن طی دو سه روز گذشته برخی شهرها، دانشگاهها و بخشهای تجاری نیز اتصال دوباره به اینترنت را تجربه کردند. اما کسب و کارها؟ اغلبشان خیر. کسب و کارهایی که تامین معاش کارمندان و تامین خدمت و کالای کاربران برعهده آنها بود یا متصل نبودند، یا اتصالشان خیلی گرهی از کارشان باز نمیکرد.
در تاریخ دوم آذرماه، اینترنت خانگی کاربران ایرانی وصل شد ولی اینترنت تلفن همراه در اغلب شهرهای کشور، همچنان قطع است.