بار رومینگ ملی همچنان بر دوش همراه اول
ظهر روز سه شنبه ۷ دی ماه سال 95 بود که طی مراسمی‌در برج همراه و با حضور رییس وقت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و مدیران عامل اپراتورهای تلفن همراه کشور، قرارداد رسمی‌رومینگ ملی بین شرکت ارتباطات سیار ایران (همراه اول) با شرکت‌های خدمات ارتباطی ایرانسل و خدمات ارتباطی رایتل امضا شد.
بر اساس این قرارداد، مشترکان اپراتورها می‌توانستند در صورت نبود امکان ارتباط توسط اپراتور مبداء، از شبکه اپراتور طرف قرارداد استفاده کنند.
به زبان ساده طرح رومینگ ملی به این مفهوم است که اگر اپراتوری در نقطه‌ای از کشور مشترک داشت اما فاقد زیرساخت، آنتن و یا ضعف در پوشش بود، مشترکانش بتوانند از بستر و شبکه اپراتوری که دارای پوشش بهتر و در دسترس است بهره‌مند شده و خدمات ارتباطی بگیرند.
این طرح که از سال 93 در دستور کار وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار گرفته بود، در ظاهر مثبت خود، مناقشات و انتقاداتی نیز در پی داشت.
ظاهر مثبت قضیه این بود که مشترکان سیمکارت همه اپراتورها در هر جای کشور که هستند باید از نعمت ارتباطات محروم نباشند. اما در پس این ایده، ابهامات و انتقاداتی از همان زمان وجود داشت. یکی از ابهامات این بود که طبعا همراه‌اول که بیشترین سرمایه‌گذاری و هزینه و کامل‌ترین شبکه و پوشش را در اقصانقاط کشور و جاده‌ها داشت، هدف اصلی طرح بود و هر اپراتوری بدون کمترین هزینه در زیرساخت می‌توانست به راحتی صرفا سیمکارت عرضه کرده و از خدمات اپراتور میزبان (همراه‌اول) بهره‌مند شود.
انتقاد دیگر این بود که گفته می‌شد این طرح برای کاهش هزینه‌های رایتل و کمک به این اپراتور برای صرف هزینه تبلیغات برای جذب مشترک به جای توسعه و هزینه در زیرساخت‌هایش تهیه شده است.
مخلص کلام اینکه گفته می‌شد هدف اصلی از طرح رومینگ ملی، صرفا فراهم‌سازی زمینه استفاده مشترکان اپراتورهای دیگر از شبکه گسترده همراه اول است.
اکنون و بعد از گذشت 4 سال از عقد قرارداد رومینگ ملی در ساختمان همراه‌اول، آمار منتشره در فصلنامه آماری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، نشان می‌دهد که این پیش‌بینی‌ها درست بود و بار اصلی رومینگ ملی همچنان بر دوش و بستر همراه اول است.
آمار منتشره در بخش تلفن همراه فصلنامه آماری سازمان رگولاتوری، در خصوص عملکرد اپراتورها در حوزه رومینگ ملی، تنها در 3 ماهه پایانی (زمستان) سال 98 نشان می‌دهد همراه اول با میزبانی بیش از 11 میلیون مکالمه، پذیرای مشترکان ایرانسل و رایتل بوده و این تعداد بالا از تماس را ناکام نگذاشته و مانع نارضایتی مشترکان این دو اپراتور شده است. به این ترتیب که در مقطع مذکور، مشترکان ایرانسل بیش از 7 میلیون و مشترکان رایتل بیش از 4 میلیون مکالمه را به واسطه عدم آنتن‌دهی و یا پوشش ضعیف اپراتورهای خود، به کمک و بر بستر شبکه همراه اول انجام داده‌اند.
در رتبه بعدی و با فاصله‌ای حدود 11 برابر کمتر، ایرانسل در مجموع تنها میزبان یک میلیون و هشتصد هزار مکالمه از سوی مشترکان دو اپراتور دیگر (همراه‌اول و رایتل) بوده است.
در نهایت اینکه جدول منتشره و آخرین آمار رگولاتوری، مهر تاییدی بر انتقادات، ابهامات و پیش‌بینی‌هایی همان سال 95 زده است و اپراتور رایتل، به واسطه نداشتن بسترهای ارتباطی قوی در سراسر کشور، حتی میزبان یک مکالمه از مشترکان دو اپراتور دیگر که تقریبا 99 درصد مشترکان موبایل کشور را پوشش می‌دهند نیز نبوده است.