دانشمندان علوم مطالعات فضایی اعتقاددارند که اگرچه احتمال وجود سیاراتی با قابلیت سکونت در جهان هستی، زیاد است اما در صورت ارسال پیامی از سوی آنها، بهاحتمالزیاد ما قادر به کشف رمز آن نخواهیم بود.
دانشمندان معتقد هستند که سیگنالهای تمدنهای خارج از زمین ممکن است برای انسانها غیرقابل درک باشد. به گفته مدیر اجرایی سازمان فضایی فدرال روسیه، نمیتوان مطمئن بود که جهان قطعاً بیصدا و صامت است، گرچه تا امروز هیچ سیگنال قطعی و هدفمندی بهصورت مصنوعی از آن ثبتنشده است.
الکساندر بلوشنکو (Alexander Bloshenko)، مدیر اجرایی برنامههای طولانیمدت سازمان فضایی فدرال روسیه در یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد، در حال حاضر ممکن است سیگنالهای تمدنهای فرازمینی به زمین بیایند اما این احتمال نیز وجود دارد که انسانها نتوانند قواعد آن را درک نکنند. او در ادامه توضیحاتش خاطرنشان کرد که نمیتوان مطمئن بود که جهان بیصدا باشد، گرچه تا امروز هیچ سیگنال مصنوعی از آن ثبتنشده است.
بلوشنکو در این رابطه گفت: «کاملاً ممکن است که برخی از سیگنالهای مبتنی بر اصول غیر کلاسیکی که امروز برای ما غیرقابل فهم هستند در حال عبور از زمین باشند.»
او در ادامه توضیحات خود اذعان داشت: کشف سیارات در دیگر سیستمهای ستارهای در ناحیه قابل سکونت بهطور غیرمستقیم به وجود مکانهایی در جهان برای ظهور زندگی اشاره دارد. در حال حاضر، بهطورقطعی مشخصشده است که حدود 4000 سیاره خارج از منظومه شمسی وجود دارند که به آنها سیارههای فرا خورشیدی میگویند.
در همین زمان، بیش از دو تریلیون کهکشان در بخش قابلمشاهده جهان قرار دارد و در هر یک از آنها ممکن است تریلیون سیاره وجود داشته باشد. احتمال وجود زندگی شبیه به زندگی ما روی زمین، روی هر یک از آنها بسیار زیاد است.
مطالعات شهابسنگهای حاوی کربن، موادی را در ساختار آنها نشان میدهد که محصولات زباله متابولیکی در شرایط زمینی هستند. بهطور خاص، این عناصر سازمانیافته هستند، سازندههای میکروسکوپی تکسلولی اندازه 5 تا 50 میکرون که اغلب دارای دیوارههای دوتایی مجزا، منافذ میخ دار و غیره هستند. البته به گفته دانشمندان بهطورقطع اثبات نشده است که این فسیلها به بقایای برخی اشکال زندگی فرازمینی تعلق دارند. تاکنون، دانشمندان هیچ اطلاعاتی در مورد زندگی بسیار سازمانیافته فرازمینی ندارند.
انسان تنها حدود ۸۰ سال است که به فناوری تولید و دریافت امواج رادیویی دست پیداکرده است و در حال حاضر هم تنها امواج اف ام و ای ام بهطور گسترده در ارتباطات رادیویی مورداستفاده بشر قرار دارد.
قطعاً این روشها تنها روش ارسال پیام نبوده و در صورت ارسال پیامی از سوی موجودات فضایی، مشخص نیست که آیا ما قادر به درک آن خواهیم بود یا نه؟ در حقیقت بدون داشتن کدهای رمز پیامهای دریافتی، برفرض دریافت آنها نیز قادر به تحلیل و فهم پیام نبوده و این پیامها تنها به شکل پسزمینههای استاتیکی مشاهده میشوند.
فرض میکنیم یک پیام بیگانه از سوی موجودات فضایی به زمین فرستادهشده و دانشمندان نیز قادر به دریافت آن پیام باشند، آیا امکان کشف رمز و فهم محتوای آن برای بشر وجود دارد.
برای بررسی دقیقتر و فهم بهتر این موضوع، مثالی ارائه میکنیم: در سال ۱۹۷۴، تلسکوپ Arcibo یک تصویر ۲۳ × ۷۳ پیکسل را به خوشه ستاره M13 ارسال کرد. این تصویر، بخشی از پیامی بود که دانشمندان برای موجودات فضایی از سوی زمین فرستادند.
اگرچه این پیام شامل جزئیات سیستم شمارش ما، ساختار دی ان ای و مکان و موقعیت زمین در سیستم خورشیدی است، اما محتوای کلی آن بسیار مرموز بوده و گفته میشود که حتی دیگر انسانها نیز نمیتوانند آن را رمزگشایی کنند.
دانشمندان احتمال میدهند که حتی در صورت دریافت و فهم یک پیام فضایی از سوی موجودات بیگانه، احتمالاً این پیام زمانی به ما خواهد رسید که فرستنده آن مدتها پیش از بین رفته است.
نتایج مطالعات انجامشده در سال ۲۰۱۸ توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان میدهد که اگر تمدنهای مختلف در جهان هستی حدود صد هزار سال به طول انجامند، احتمال دریافت پیام از سوی آنها برای زمانی که هنوز نابود و منقرض نشدهاند، تقریباً صفر است.
بهاینترتیب امید چندانی برای دریافت پیام از سوی موجودات فضایی وجود نداشته و ارسال پیام و دریافت آن از سوی سایر موجودات فضایی نیز امری غیرمحتمل محسوب میشود.