طرح پژوهشی «سیستم یاتاقان مغناطیسی غیرفعال» به اتمام رسید
فعالیت‌های طرح پژوهشی مشترک دانشگاهی «طراحی و پیاده‌سازی سیستم یاتاقان مغناطیسی غیرفعال برای چرخ عکس‌العملی» که توسط پژوهشگاه فضایی با دانشگاه تبریز تعریف شده بود، با موفقیت به اتمام رسید.
به نقل از پژوهشگاه فضایی ایران، هادی رضائی، معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه فضایی ایران در این باره گفت: در راستای توسعه تعامل و همکاری‌های پژوهشی و علمی پژوهشگاه فضایی ایران با مراکز دانشگاهی و استفاده از پتانسیل حوزه فضایی کشور، قراردادهایی با ۱۳ دانشگاه مطرح کشور در قالب طرح پژوهشی مستقل، رساله دکترا و پایاننامه کارشناسی ارشد منعقد شد.
وی افزود: یکی از قراردادهای منعقد شده پژوهشگاه فضایی ایران با دانشگاه تبریز بوده که پیرو آن تاکنون ۲۴ عنوان طرح پژوهشی مشترک با اعتبار ۴ میلیارد و ۷۳۰ میلیون ریال به تصویب رسیده و در حال انجام است.
معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه فضایی ایران تشریح کرد: طرح پژوهشی « طراحی و پیاده‌سازی سیستم یاتاقان مغناطیسی غیرفعال برای چرخ عکس‌العملی»، شانزدهمین طرح پژوهشی مشترک پژوهشگاه فضایی ایران با دانشگاه تبریز است که در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد و با اعتبار ۱۴۰ میلیون ریال، با همکاری پژوهشکده رانشگرهای فضایی در راستای رفع گلوگاه‌های فناورانه پروژه‌های جاری این پژوهشکده و به منظور کسب دانش و فناوری تعلیق مغناطیسی آهنربای دائم به اجرا در آمد.
وی درخصوص زمان و مدت اجرای این پروژه گفت: این طرح در پاییز سال ۱۳۹۶ شروع شده و مدت اجرای آن ۱۸ ماه بوده است که اینک، پس از انجام فعالیت‌های مربوطه، دستاوردهایی از جمله بهره‌گیری از یاتاقان مغناطیسی فعال محوری شفت و استفاده از مکانیزم یاتاقان مکانیکی کف گرد برای کنترل شف در جهت محوری، به همراه دارد.
براساس این گزارش، چرخ عکس‌العملی مکانیزمی است که در تغییر و کنترل وضعیت ماهواره به کار برده میشود. مهم‌ترین مشخصه فنی مطرح در این نوع مکانیزم، میزان گشتاور تولیدی، اندازه ممنتوم زاویه‌ای و توان مصرفی با در نظر گرفتن پارامترهای گشتاور اغتشاشی و… است. در مکانیزم‌های قبلی از یاتاقان‌های غلتشی (بلبرینگ)، برای تثبیت و دوران شفت روتور بهره‌گیری شده است.
در مکانیزم‌های ماهواره‌ای و فضایی با توجه به موضوع عدم دسترسی مستقیم و کارکرد در شرایط خاص، باید از قطعات و سازوکارهایی استفاده کرد که عمر کاری زیادی داشته باشند و عملیات سرویس و نگهداری کمی را طلب کنند و نیز میزان گشتاور تولیدی، اندازه ممنتوم زاویه‌ای، سرعت زاویه‌ای مطلوب را تأمین کرده و توان مصرفی را کاهش دهند.
در مکانیزم‌های فضایی و ماهواره‌ای با محدودیت انرژی و مکان باید از سازوکاری استفاده شود که در شرایط فوق بهترین کارایی را داشته باشد. یکی از بهترین گزینه‌ها برای بهینه کردن عملکرد چرخ عکس‌العملی، استفاده از یاتاقان مغناطیسی است.