رییس سازمان فناوری اطلاعات کشور با ذکر این نکته که بعید میداند طرح پرحاشیه «ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی» در مجلس رای بیاورد میگوید که با اکثر مفاد مطرح شده در این طرح مخالف است. معاون وزیر ارتباطات در گفتگو با دیجیاتو اعلام میکند که این طرح، به موضوعاتی فراتر از ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی میپردازد و هدفی که پیش گرفته، اشتباه است. او همچنین معتقد است طرح مذکور بیشتر از آنکه شبیه به یک طرح مجلس باشد، مانیفستی برای مواجهه با اینترنت به شمار میآید.
«امیر ناظمی» اعلام میکند با کلیت طرح ساماندهی پیامرسانای اجتماعی مخالفت اساسی دارد و آن را نیازمند یک بازنویسی اساسی میداند. به گفته او طراحان این طرح دغدغه محتوای موجود در فضای مجازی را داشتهاند و باور دارند که کاربران در معرض این محتوای نامناسب قرار گرفتهاند اما راهی که انتخاب کردهاند راه چندان درستی نیست. ناظمی میگوید که در قبال این تهدید دو رویکرد وجود دارد: «یا باید خودمان محتوای فاخر و سالم بسازیم که مخاطب به سمت آن جذب شود و یا برویم خودمان پلتفرم بسازیم. در مساله دوم اما ماجرا مثل این میماند که ما از محتوای تلویزیون راضی نباشیم و از همین رو برویم خودمان یک شرکت تلویزیون سازی بزنیم.»
ناظمی میگوید که ایجاد یک پلتفرم در ایران نیز چندان موفق آمیز نخواهد بود و دلایل این امر را چنین برمیشمرد: «این مساله نیازمند تعداد کاربران بسیار بالایی است تا بتواند به نقطه سر به سر سوددهی و موفقیت برسد و این امر با جمعیت آنلاین ایران همخوانی ندارد. اگر چین میتواند با «ویچت» این کار را بکند و پلتفرم ملی موفق بسازد باید به بیش از یک میلیارد کاربرش نگاه کنیم. ضمن اینکه کاربر ایرانی دائما پلتفرم را با مدلهای جهانی مقایسه میکند و از نگاهش این پلتفرمها امتیاز پایین میگیرند. در کنار همه اینها بیاعتمادی را داریم که همواره با ما همراه بوده و عدم اعتماد عمومی نسبت به این پلتفرمها وجود دارد.»
معاون وزیر ارتباطات باور دارد که اگر این حجم از انرژی برای مسدودسازی و یا به تعبیر او، ساخت تلویزیون از نو، صرف تولید محتوا بشود نتیجه بسیار بهتری خواهد داشت و وضع بسیار بهتر بود. او میگوید بر فرض اگر چنین طرحی اجرا شود، اتفاقی که در پی آن رخ خواهد داد چندان جالب نیست:
«آمار و تجربه نشان داده که فیلتر کردن هر شبکه اجتماعی باعث میشود که حجم دادههای مربوط به گروههای مخالف در آن بیشتر میشود و این فیلترینگ عملا به شنیده شدن صدای بیشتر آنها کمک میکند. ضمن اینکه بسته شدن راههای ارتباطی مجازی باعث میشود که کارکردهای فضای مجازی و شبکههای اجتماعی از منظر صادرات فرهنگ و تبادل فرهنگی از مردم گرفته شود. ما با این کار صنایع خلاق را نیز از خود دریغ میکنیم، اگر فکر میکنیم حرفی برای گفتن در جهان داریم، نباید به مسدودسازی فکر کنیم.»
ناظمی در پاسخ به این پرسش دیجیاتو که داشتن نماینده یا دفتر شبکههای اجتماعی جهانی در ایران آیا موضوع منطقی است یا خیر میگوید که این مساله اصلا مساله دور از ذهن و غیرمنطقی نیست اما باید به شرایط حال حاضر نگاه کرد و بعد این مساله را مطرح کرد:
«در موقع تحریمها و روابط بینالمللی ما، میدانیم که چنین اتفاقی رخ نمیدهد و آنها حاضر نیستند که در ایران دفتر بزنند. شرایط باید تغییر کند و منعطف باشیم تا بتوانیم این خواستهمان را جامه عمل بپوشانیم.»
ناظمی همچنین میگوید که طرح «ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی» نگاه بسیار کلانتری به فضای مجازی داشته و صرفا به پیامرسانهای اجتماعی اشاره نمیکند. او میگوید در این طرح مسائل بزرگتری نظیر کنترل گیتوی کشور و تعیین و تکلیف برای سایر پلتفرمها مطرح شده و از این نظر این طرح بیشتر شبیه به یک مانیفست میماند تا طرح مجلس: «به نظر میآید که طرح مذکور یک مانیفست مواجهه با اینترنت است و طراحان از کل ماجرای فضای مجازی به این موضوعات دامن زدهاند که باید همه مجوز بگیرند و خارجیها فعالیت نکنند و گیتوی دست نهادهای نظامی باشد. همین و بس.»
او تاکید میکند که بعید میداند چنین طرحی در مجلس رای بیاورد و امیدوار است که در این طرح بازبینی و بازنویسی اساسی با کمک مشاوران و نهادهای مربوطه صورت بگیرد. گفتنیست پیش از این نیز بسیاری از نمایندگان مجلس و افراد دیگر صاحب نظر در حوزه ارتباطات نیز با این طرح مخالفتهای ضمنی خود را در شبکههای اجتماعی مطرح کرده بودند که میتوانید مشروح این انتقادات را در این گزارش بخوانید.