صادرات نرم‌افزار کیفیت محصولات را افزایش می‌دهد
عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای با تاکید بر اهمیت توسعه نرم‌افزار و تاثیر آن بر اقتصاد جامعه، گفت: برای صادرات نرم‌افزار، باید بتوانید کیفیت محصولاتتان را آن قدر افزایش دهید که با شرکت‌های مطرح دنیا رقابت کنید، بنابراین صادرات محصولات نرم‌افزاری می‌تواند کیفیت محصولات را افزایش دهد.
مظاهر مرجانی با بیان اینکه صادرات نرم‌افزار می‌تواند اتفاقات خوبی را در حوزه اقتصاد رقم بزند، گفت: برای اینکه بخواهید وارد حوزه صادرات شوید، باید بتوانید کیفیت محصولاتتان را آن قدر ارتقا دهید که با شرکت‌های مطرح دنیا رقابت کنید. از طرفی هنگام تولید محصولی برای ایران با زمانی که می‌خواهیم محصولی را برای صادرات تولید کنیم، در طراحی محصول، کدنویسی و استانداردها، نگاهمان متفاوت است و بدین‌ترتیب صادرات محصولات نرم‌افزاری می‌تواند کیفیت محصولات را هم افزایش دهد.
وی ادامه داد: خوشبختانه انتقال نرم‌افزار نسبت به محصولات دیگر متفاوت‌تر و ساده‌تر است، هرچند به دلیل مشکلات تحریمی، ورود ارز باز هم مشکلات خاص خود را دارد. اگر ما برنامه خود را روی بخش صادرات بگذاریم، علاوه بر برخورداری از مزایای صادرات مانند ورود ارز به کشور و ساده و روان‌تر بودن صادرات در مقایسه با بسیاری از محصولات دیگر، یک گام بسیار مهم در راستای تولید محصولات نرم‌افزاری متفاوت و با کیفیت برداشته‌ایم.
عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای با اشاره به توسعه نرم‌افزار و تاثیر آن بر اقتصاد جامعه به‌خصوص در حوزه کسب‌وکار بیان کرد: هر کشوری که آی‌سی‌تی پیشرفته‌تری دارد، جامعه پیشرفته‌تری است. صنعت آی‌سی‌تی بسیار مهم است و نرم‌افزار هم جزئی از این صنعت و نخ تسبیح آی‌سی‌تی است. برای بررسی میزان پیشرفته بودن یک جامعه، پارامترهای مختلفی وجود دارد که یکی از آنها توسعه آی‌سی‌تی در آن کشور است.
مرجانی خاطرنشان کرد: در هر جامعه‌ای که به نرم‌افزارش توجه شده و اصناف و صنایعش از نرم‌افزارهای به‌روزتر، پیشرفته‌تر و حرفه‌ای‌تر استفاده کردند، این صنایع بهره‌وری بالاتری و در نهایت اقتصاد پویایی داشتند. ما هرچه بتوانیم صنعت نرم‌افزار و آی‌سی‌تی را رشد دهیم، ناخودآگاه اقتصادمان پیشرفت می‌کند و وقتی اقتصادمان پیشرفت کند، کشور در مسیر رشد و تعالی قرار می‌گیرد، بنابراین لازم است توجه جدی به این موضوع داشته باشیم.
دولت باید بخش خصوصی را در هسته تصمیم‌گیری‌ها قرار دهد
وی با بیان اینکه دولت باید بخش خصوصی را جدی بگیرد، گفت: وقتی اقدامی بخواهد در سطح کلان ایجاد شود، نیاز به همبستگی و ایجاد بسترهای مناسب دارد و ایجاد بستر مناسب به وجود نمی‌آید مگر اینکه کسانی که می‌خواهند آن کار را انجام دهند، صاحب‌نظر باشند و این نظرات، اصولی و پایه‌ای باشد. بنابراین سازمان نظام صنفی باید در گام اول دولت را متقاعد کند که بخش خصوصی را در هسته تصمیم‌گیری‌ها قرار دهد.
عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای با تاکید بر پیشرو بودن بخش خصوصی بیان کرد: با استفاده از قدرت حاکمیت و توانمندی بخش خصوصی، می‌توان برنامه‌ها و طرح‌های کلان را به اجرا درآورد. یکی از این طرح‌های کلان، دیجیتال کردن کشور است. دیجیتالی شدن در حوزه اقتصاد است، حوزه دولت الکترونیک و همه حوزه‌ها وجود دارد و سازمان نظام صنفی اگر بتواند تعامل خوب و سازنده‌ای با دولت داشته باشد، با ایجاد همگرایی و فراگیری می‌تواند اتفاقات خوبی را در حوزه تحول دیجیتال رقم بزند.
مرجانی با بیان اینکه تحریم جنبه‌های مختلفی بر حوزه فناوری اطلاعات دارد، گفت: بخشی از تحریم‌ها از بیرون به ما تحمیل میشود، اما در ایران هم دچار خودتحریمی هستیم. تعامل با بخش خصوصی به این معناست که اگر تصمیمی حتی در سطح کلان کشور اتفاق می‌افتد، باید از بدنه اقتصاد جامعه و بخش خصوصی بیرون آمده و تاییدیه این بخش را گرفته باشد، زیرا نمی‌توان بدون در نظر داشتن منافع صنفی، تصمیم گرفت. برای مثال وقتی اینترنت را برای مدت یک هفته قطع می‌کنیم، بدون اینکه مصالح بخش خصوصی را در نظر بگیریم، می‌تواند آسیب‌های بسیار جدی به حوزه وارد کند.
لزوم ایجاد اعتماد برای برخورداری از نگاه آینده‌نگر
وی با بیان اینکه بخش خصوصی برای اینکه بخواهد نگاه آینده‌نگر داشته باشد، باید بتواند به رویه موجود اعتماد کند، گفت: اگر کسب‌وکاری می‌خواهد محصولی مبتنی‌بر کلاود تولید کند، این فرض را در ذهن دارد که اینترنت در کشور همیشه وصل است، در حالی که اگر احتمال قطعی اینترنت را برای روزهایی وجود داشته باشد، نمی تواند به ساختار موجود اعتماد کند که بخواهد متناسب با آن جلو برود. به همین دلیل دولت باید در تصمیماتی که بر بخش خصوصی تاثیر می‌گذارد، حتی اگر این تصمیمات در حد سیاست عالی کشور باشد، نظرات بخش خصوصی را جویا شود.
عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای خاطرنشان کرد: قطعا اگر تصمیمی با نظر بخش خصوصی انجام شود و بخش خصوصی هم موافق باشد، همه تلاشش را می‌کند که آن برنامه و تصمیم اجرایی شود. اگر دولت بستر مناسب را فراهم کرده و آینده را برای بخش خصوصی قابل پیش‌بینی کند، می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند. اما در موارد بسیاری، تصمیمی که گرفته میشود یا مصوبه‌ای که تصویب میشود، بدون اطلاع بخش خصوصی است و در چنین شرایطی بخش خصوصی قطعا توانایی همرایی دولت را ندارد.