خرید و فروش اطلاعات اصالت‌سنجی سیستم های رایانه‌ای
مرکز افتا نسبت به خرید و فروش اطلاعات اصالت سنجی دسترسی های از راه دور سیستم های رایانه ای، توسط شبکه های هک که با عنوان دلال های دسترسی اولیه شناخته می شوند، هشدار داد.
به گزارش مرکز مدیریت راهبردی افتای ریاست جمهوری، خرید و فروش اطلاعات اصالت‌سنجی (Credential) دسترسی‌های از راه دور، مدتهاست که بخشی از اکوسیستم وب تاریک (Dark Web) شده است.
بر اساس گزارشی که شرکت دیجیتال شدوز (Digital Shadows Ltd) منتشر کرده سرقت و فروش دسترسی به شبکه سازمان‌ها در سال ۲۰۲۰ و در پی فراگیری دورکاری کارکنان افزایشی چشم‌گیر داشته است.
هک شبکه‌ها و فروش دسترسی به آنها، توسط افرادی که از آنها با عنوان « دلال‌های دسترسی اولیه» (Initial Access Broker) یاد میشود صورت می‌گیرد. این افراد با هک سرور یا سامانه سازمان مورد نظر، پس از دستیابی به اطلاعات لازم جهت رخنه به آنها، اقدام به فروش دسترسی فراهم شده به سایر تبهکاران سایبری می‌کنند.
«دیجیتال شدوز» میانگین قیمت یک دسترسی اولیه را ۷۱۰۰ دلار گزارش کرده است. این مبلغ بسته به سازمان، نوع و سطح دسترسی و تعداد دستگاه‌های قابل دسترس از طریق آن می‌تواند متفاوت باشد.
دسترسی از طریق پروتکل کنترل از راه دور ( Remote Desktop Protocol ) یا RDP با ۱۷ درصد، بیشترین سهم از دسترسی‌های اولیه فروخته شده در سال ۲۰۲۰ را به خود اختصاص داده است.
RDP با میانگین قیمت ۹۸۰۰ دلار جایگاه گران‌ترین روش را نیز کسب کرده است.
رخنه به شبکه قربانی از طریق RDP یکی از متداول‌ترین روش‌های استفاده شده توسط گردانندگان باج‌افزاری است که قربانیان خود را به‌صورت کاملاً هدفمند انتخاب می‌کنند. در جریان برخی از این حملات صدها هزار دلار و بعضاً میلیون‌ها دلار از قربانی اخاذی میشود که مبلغ ۱۰ هزار دلار صرف شده برای خرید دسترسی در برابر آن مبالغ هنگفت اصلاً به چشم نمی‌آید.
رصد برخی از پایگاه‌های اینترنتی که در آنها دسترسی‌های RDP به فروش می‌رسد نشان می‌دهد که بخش‌های آموزش، بهداشت و درمان، فناوری، صنعت و ارتباطات اصلی‌ترین اهداف حملات مبتنی بر RDP هستند. سازمان‌های فعال در هر یک از این حوزه‌ها می‌توانند هدفی پرسود از نگاه باج‌گیران سایبری باشند.
با وجودی که به نظر می‌رسد سوءاستفاده گسترده مهاجمان از RDP همچنان ادامه داشته باشد، موارد زیر از جمله اقدامات مؤثر در ایمن‌سازی این پروتکل است:
– دسترسی به RDP در بستر اینترنت مسدود شود. سرورهای با RDP باز به‌سادگی از طریق جستجوگرهایی همچون Shodan قابل شناسایی هستند.
– از تغییر درگاه (Port) پیش‌فرض RDP اطمینان حاصل شود.
– از پروتکل TCP به جای UDP استفاده شود.
– از اصالت‌سنجی موسوم به Network Level Authentication – به اختصار NLA – استفاده شود.
– اطمینان حاصل شود که سیاست‌های مدیریت رمز عبور از جمله الزام پیچیده و غیرتکراری بودن آنها شامل حساب‌های کاربری RDP نیز میشود تا احتمال هک شدن آنها در جریان حملات Brute-force به حداقل برسد.
– حتی‌الامکان از اصالت‌سنجی‌های دوعاملی (۲FA) جهت دسترسی به RDP استفاده شود.
– دسترسی به RDP محدود به نشانی‌های IP مجاز و حساب‌های کاربری خاص شود.
– ارتباطات RDP از طریق SSH یا IPSec امن شود.
– سطح دسترسی کاربران محلی و تحت دامنه در حداقل ممکن تنظیم شود. استفاده از سامانه‌های کنترل دسترسی نقش-محور (Role-based Access Control – به اختصار RBAC) توصیه میشود.
– از اعمال سریع اصلاحیه‌های (Patch) عرضه شده اطمینان حاصل شود.
– در نامگذاری‌ها تلاش شود که اطلاعات سازمان افشا نشود.