مدل بومی ارزیابی شهرهای هوشمند ایران تدوین شد
به منظور بومی سازی شاخص‌های ارزیابی شهرهای هوشمند متناسب با شرایط و نیازمندی‌های کشور پروژه «تدوین مدل بومی ارزیابی شهرهای هوشمند ایران» در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات اجرا شد.
به گزارش پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، مجید رسولی دیسفانی مجری طرح با بیان این مطلب، گفت: با توجه به عدم وجود داده‌های مورد نیاز برای ارزیابی که چالش جدی در کشور است، از اهداف این پروژه متناسب سازی شاخص‌ها با وضعیت داده‌ای کشور و ارائه مدل مناسب برای جمع‌آوری داده‌ها، می‌باشد.
وی ادامه داد: همچنین برای تبدیل این فعالیت به صورت یک سرویس عملیاتی، مدل ارائه سرویس استخراج خواهد شد تا بتوان بر اساس همکاری مرکز تعالی شهرهای هوشمند کشور، اقدامات لازم برای پیاده سازی و اجرای آن بر اساس ذینفع اصلی مشخص شده فراهم شود.
رسولی دیسفانی با اشاره به اهمیت موضوع شهرهای هوشمند در چند سال اخیر با توجه به توسعه فناوری‌های جدید و افزایش نیازمندی در بخش بازار و جامعه، گفت: موضوع هوشمندسازی شهرها در برنامه بسیاری از کلان شهرها و شهرهای بزرگ کشور قرار دارد. در سطح جهانی نیز موضوع هوشمندسازی شهرها از زمره برنامه‌های دارای اولویت در حوزه شهری بسیاری کشورها است که می‌توان به هند، چین، ترکیه، امارات متحده عربی، اتریش و هلند اشاره کرد.
به گفته وی، مفهوم و تعریف شهر هوشمند، طیف وسیعی از کاربردها و موضوع‌ها نظیر اقتصاد، زیرساخت، جابجایی، محیط زیست، نوآوری، آموزش و حکمروایی را شامل میشود که با توجه به تنوع و گستردگی حوزه‌های فعالیت، رویکردهای متفاوتی برای توسعه شهرهای هوشمند و اجرای پروژه‌های هوشمندسازی در شهرهای مختلف وجود دارد.
رسولی دیسفانی اولین گام، در این زمینه را شناسایی دقیق وضع موجود بیان کرد و افزود: در ارزیابی شهرهای هوشمند، سه مورد شناسایی وضعیت موجود، رصد و پایش نتیجه اقدامات و برنامه‌ها و همچنین رتبه بندی شهرها بر اساس معیارهای مختلف در سطح ملی و جهانی مورد نیاز است.
وی با بیان اینکه، برای ارزیابی شهرهای هوشمند، تاکنون شاخص‌ها و مدل‌های مختلفی توسط نهادهای بین‌المللی و یا شرکت‌های مطرح ارائه شده است که متناسب با شرایط کشور، به صورت مؤثر قابل استفاده نیستند، گفت: این شاخص‌ها و مدل‌های ارزیابی برای عملکرد بهینه بایستی متناسب با شرایط هر کشور و شهر مورد بازبینی قرار گرفته و بومی سازی شوند.
رسولی دیسفانی عدم وجود شاخص‌های ارزیابی بومی و چالش‌های جمع‌آوری اطلاعات متناسب با وضعیت داده‌ای شهرها را یکی از چالش‌های اساسی برشمرد و گفت: این مورد نیاز واقعی مسئولان شهری است که می‌تواند در توسعه هوشمندسازی شهری نقش به سزایی ایفا کند.
وی گفت: ضروری است با توجه به شرایط کشور، بومی‌سازی شاخص‌ها متناسب با شرایط کشور و وضعیت داده‌های در دسترس صورت پذیرد. از جمله پارامترهای تأثیرگذار در تعیین شاخص‌ها و بومی‌سازی آنها، اندازه شهرها (کلان شهر، بزرگ و متوسط و شهرک‌ها) است و متناسب با اندازه شهرها و جمعیت ساکنین آن، شاخص‌های ارزیابی و وزن آنها تغییر می‌کند.
رسولی دیسفانی از نیروی انسانی متخصص در حوزه فاوا و کسب و کار و عدم فعالیت به عنوان یک ذینفع در حوزه شهری و وجود ارتباطات بین المللی مؤثر، به عنوان فرصت مناسبی برای فعالیت جدی پژوهشگاه در موضوع ارزیابی شهرهای هوشمند یاد کرد و گفت: برای نیل به این هدف، پژوهشگاه نیازمند است که با همکاری با بازیگران فعال در حوزه هوشمندسازی شهرها، تعامل خود با شهرداری‌ها و مسئولین شهری را در شهرهای مختلف کشور ارتقا دهد.