موفقیت جراحی کودکان با تلفیق چاپ سه بعدی و هوش مصنوعی
تحقیقات جدیدی که در نشست سالانه انجمن بیهوشی اروپا و مراقبت‌های ویژه (ESAIC) ارائه شد، نشان می دهد که ترکیب فناوری های چاپگر سه بعدی و واقعیت مجازی می تواند مراقبت از بیماران را بهبود بخشیده و اضطراب متخصص بیهوشی را کاهش دهد.
تیمی از پژوهشگران در گزارشی اعلام کردند که توانسته اند از فناوری سه بعدی برای آمادگی پیش از عمل جراحی در ۲۰ بیمار، از جمله یک جنین ۳۵ هفته ای که نیاز به زایمان سزارین داشت و یک زن ۸۳ ساله که نیاز به جراحی قلب باز داشت، استفاده کنند.
اکثر موارد گزارش شده در این مطالعه شامل کودکانی است که تحت عمل جراحی ریه قرار می‌گیرند، این فناوری همچنین برای طراحی برنامه های شخصی برای بیماران با توده های بزرگ در قفسه سینه که قلب و ریه را فشرده می کنند نیز استفاده شد.
روث شایلور، نویسنده اصلی این گزارش توضیح می دهد که با استفاده از اسکن های تصویربرداری، تیم بیهوشی ما توانستند مدل های بسیار دقیقی از راه های تنفسی بیمار را چاپ کرده تا رویه‌های آنها را برنامه ریزی و تمرین کنند. این مدل ها به ویژه در کودکان بیمارمهم است، زیرا آنها بدن کوچکتری داشته و همچنین حاشیه خطای ما نیز در این گروه از بیماران بسیار کمتر است. توانایی دیدن، نگه داشتن و چرخاندن یک نمونه دقیق از راه تنفسی بیمار، زاویه جدیدی به پرونده آنها داده و اطلاعاتی را در مورد مناسب ترین تجهیزات راه هوایی که ممکن است در تصاویر پزشکی، دیده نشوند را ارائه می دهد.
یک مدل سه بعدی را به کمک نرم افزار می توان طی ۳۰ دقیقه ساخته و با یک چاپگر سه بعدی ابتدایی در عرض ۳ تا ۴ ساعت چاپ کرد.
گفتنی است پس از بررسی تصاویر واقعیت مجازی، هیچ یک از بیماران قبل از بیهوشی با اقدامات آسیب زای پزشکی مواجه نشده و علاوه بر این، هیچ گزارشی از عوارض بیهوشی در بیماران مراجعه کننده برای مدل سازی سه بعدی وجود نداشت.
شایلور در انتها می افزاید: چاپگرهای سه بعدی هنوز برای برنامه ریزی قبل از عمل برای بیهوشی استفاده نمی شود. تجربه ۲ ساله ما نشان می دهد که به کمک این فناوری و با طراحی یک برنامه خاص، آزمون و خطا کاهش یافته و آسیب کمتری به بیمار وارد می شود. ما همچنین دریافتیم که اشتراک گذاری این مدل ها با بیماران درک عمیق تری از جراحی آینده شان به آن ها ارایه داده و به بهبود ارتباط بیماران با پزشکان نیز کمک می کند. به گزارش سیناپرس، متخصصان بیهوشی درگیر در این موارد نیز استرس کمتری را گزارش کرده و با بررسی این مدل ها با جراحان دیگر، درک بیشتری از چالش های موجود برای هر بیمار به طور اختصاصی وجود خواهد داشت.