پیش بینی آینده ازدواج پیش از شروع زندگی
به تازگی یک سیستم هوش مصنوعی مبتنی بر فرآیند یادگیری ماشینی پیچیده توسط دانشمندان ایتالیایی ابداع شده است که بهتر از مدل های قدیمی می تواند موفقیت یا عدم موفقیت ازدواج را نشان دهد.
هرچه افراد شناخت بیشتری از شریک آینده خود داشته باشند باز هم نمی توان به موفقیت صد درصدی آن ازدواج اطمینان داشت. قدیمی ها ازدواج را به هندوانه سربسته شبیه می کردند. بسیاری از افرادی که قصد ازدواج دارند، ترجیح می دهند از آینده زندگی مشترک خود باخبر شوند اما این امر تاکنون امکان پذیر نشده است.
به تازگی دانشمندان ایتالیایی از یک فرآیند یادگیری ماشینی پیچیده یا یک سیستم هوش مصنوعی استفاده کردند تا با کمک دوعامل کلیدی بتوانند موفقیت یا عدم موفقیت یک ازدواج را پیش بینی کنند. آنها این فرآیند را روی بیش از دو هزار زوج متاهل یا در شرف ازدواج امتحان کردند.
این تحقیق که در دانشگاه بوکنی واقع در شهر میلان ایتالیا انجام شد، از داده هایی که در ابتدا روی دو هزار و ۳۸ زوج برای بررسی پانل اجتماعی-اقتصادی آلمان جمع آوری شده بود، به دست آمد. به گزارش سیناپرس، محققان به طور متوسط، شرایط این زوج ها را به مدت ۱۲ سال پیگیری کردند. به گزارش سیناپرس، در این مدت ۹۱۴ زوج (۴۵ درصد) از هم جدا شدند.
پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی از یک تکنیک یادگیری ماشینی به نام جنگل های بقای تصادفی (RSF) استفاده کردند تا تمام داده ها را غربال کرده و به نتایج معنا داری برسند.
پروفسور لتیزیا منکارینی (Letizia Mencarini) در یک بیانیه خبری درباره فناوری فوق گفت: نمونه واضحی از مشکلات بالقوه در نظر گرفتن همه متغیرها و تعاملات احتمالی آنها به پنج ویژگی شخصیتی بزرگ مربوط می شود. به گزارش سیناپرس، برای محاسبه ویژگی های هر دو طرف باید ۳۵ متغیر مستقل شامل (۱۰ متغیر شخی) و همه تعاملات دو طرفه آنها (۲۵ متغیر)، را در نظر گرفت که تحلیل این موارد در حالت عادی و تحلیل رگرسیون بسیار دشوار خواهد بود.
در تحلیل رگرسیون، یک فرایند آماری برای تخمین روابط بین متغیرها استفاده شده که شامل تکنیک های زیادی برای مدل سازی و تحلیل متغیرهای خاص و منحصر به فرد، با تمرکز بر رابطه بین متغیر وابسته و یک یا چند متغیر مستقل است. این موضوع در فهم اینکه چگونه مقدار متغیر وابسته با تغییر هرکدام از متغیرهای مستقل و با ثابت بودن دیگر متغیرهای مستقل، تغییر می کند، کمک خواهد کرد.
سیستم هوش مصنوعی یا یادگیری ماشینی به دلیل قدرت پیش بینی برتر آن در مقایسه با مدل های مرسوم تر که بر توضیح بیشتر از پیش بینی تمرکز می کنند، ارجحیت دارد. هنگامی که این تیم تحقیقاتی نمونه خود را به دو بخش تقسیم کرده و بخش اول را برای پیش بینی نتایج نیمه دوم تجزیه و تحلیل کردند، به سرعت مشخص شد که دقت مدل پیش بینی جنگل های بقای تصادفی بسیار بهتر از مدل های معمولی است اما همچنان دارای محدودیت هایی بود.
این پیش بینی ها به عنوان متغیرهای ورودی در طول محاسبات در نظر گرفته شدند. متغیرهایی که بیشترین توانایی پیش بینی را داشتند شامل رضایت از زندگی هر دو شریک زندگی، درصد خانه داری زن، وضعیت تاهل عمومی، ساعات کاری زن، سطح آزاد بودن زن و سطوح برون گرایی مرد بودند.
همچنین به نظر می رسد بسیاری از متغیرها به روش های پیچیده ای با یکدیگر تعامل دارند. به عنوان مثال، اگر مردی که در رابطه است احساس خوبی دارد و از زندگی خود بسیار راضی است، افزایش رضایت از زندگی شریک زن وی همیشه شانس بقای زندگی آن ها را افزایش می دهد. به گزارش سیناپرس، متأسفانه، اگر رضایت مرد از زندگی پایین باشد، رضایت از زندگی شریک زن وی از یک آستانه خاص محافظت نمی کند.
جالب اینجاست که به نظر نمی رسد ویژگی های شخصیتی در بین شرکای رابطه از نظر خطر جدایی با هم ارتباط برقرار کنند. هم گشاده رویی زن و هم برون گرایی مرد، احتمال وقوع انحلال ازدواج را بدون توجه به شخصیت دیگری که مهم هستند، بیشتر می کند. به گزارش سیناپرس، شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله جمعیت شناسی (Demography) منتشر شده و قابل دسترس است.