محققان اولین شبیهسازی از جهان دور را در ۱۱ میلیارد سال پیش ایجاد کردهاند که میتوان آن را به پیدا کردن یک عکس سیاه و سفید قدیمی از پدربزرگتان و ایجاد یک ویدئو از زندگی او با آن تشبیه کرد.
به گزارش آیای، یک بیانیه مطبوعاتی نشان میدهد که دانشمندان اولین شبیهسازی جهان از کل چرخه زندگی برخی از بزرگترین و دورترین کهکشانهای شناخته شده در جهانِ قابل مشاهده را بازسازی کردهاند.
محققان بر روی شبیهسازیهای کیهانشناسی کار کردند که تاکنون تنها برای بازآفرینی نواحی نزدیک کیهان مورد استفاده قرار گرفتهاند.
این شبیهسازیهای جدید که برای بازتولید ساختارهای قابل مشاهده در جهان و نشان دادن نحوه تعامل آنها با یکدیگر طراحی شدهاند، اولین نمونههایی هستند که بخشهایی از جهانِ دور را با چنین جزئیاتی بازسازی میکنند.
شبیهسازی کامل از جهان دور
محققان که کار خود را در مجله Nature Astronomy منتشر کردند، بر ساختارهای دوردست به نام "پیشخوشههای کهکشانی عظیم" که اجداد باستانی خوشههای کهکشانی قابل مشاهده در جهان امروزی هستند، تمرکز کردند.
"متین عطا" نویسنده ارشد این مطالعه از "موسسه کاولی برای پروژه فیزیک و ریاضیات کیهان" توضیح داد: ما میخواستیم شبیهسازی کاملی از جهان دور واقعی ایجاد کنیم تا ببینیم ساختارها چگونه شروع شدند و چگونه به پایان رسیدند.
محقق دیگری به نام "خی-گن لی"(Khee-Gan Lee) گفت که توسعه این شبیه سازی، شبیه به ساختن یک ماشین زمان است، زیرا به آنها اجازه میدهد رویدادهای کیهانی را از گذشتهی باستان بازسازی کنند. وی افزود: مثل این است که یک عکس سیاه و سفید قدیمی از پدربزرگ خود پیدا کنید و با آن، فیلمی از زندگی او بسازید.
محققان با استفاده از چیزی شبیه به این قیاس، از دادههای مربوط به کهکشانهای فعلی به ۱۱ میلیارد سال نوری قبل رفتند تا نشان دهند که خوشههای کهکشانی چگونه شکل میگیرند. قابل ذکر است که دورترین کهکشان مشاهده شده از زمین، کهکشان "GN-z۱۱" است که در فاصله ۱۳.۵ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد.
آزمایش مدل استاندارد کیهانشناسی
بخشی از دلایلی که محققان این شبیهسازیها را ایجاد کردند، مطالعه مدل استاندارد کیهان شناسی بود. آنها از کار خود برای یافتن شواهدی از سه "پیشخوشه کهکشانی" که قبلا تئوریزه شده بودند، استفاده کردند و همچنین گفتند که احتمال وجود یکی دیگر از آنها وجود ندارد. آنها همچنین پنج ساختار دیگر را شناسایی کردند که به طور مداوم در شبیهسازیهای خود شکل گرفتند، از جمله ابرخوشه اولیه "Hyperion" که بزرگترین و اولین ابرخوشه اولیه شناخته شده تا به امروز است.
دانشمندان میگویند، یکی از بزرگترین چالشها در نظر گرفتن مقیاس عظیم این خوشههای کهکشانی باستانی در شبیهسازیها بوده است. "عطا" گفت: این چیزی است که برای تعیین سرنوشت این ساختارها بسیار مهم است. اگر محیط را در نظر نگیرید، پاسخهای کاملا متفاوتی دریافت میکنید. ما توانستیم محیطی با مقیاس بزرگ را به طور مداوم در نظر بگیریم، زیرا شبیهسازی کاملی داریم و به همین دلیل است که پیشبینی ما پایدارتر است.
محققان میگویند که شبیهسازیهای آنها در حال حاضر برای کمک به پروژههای دیگر از جمله مطالعات روی خطوط جذب اختروشهای دوردست و محیط کیهانی کهکشانها استفاده میشود.
دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) در ماه مارس اعلام کردند که دقیقترین شبیهسازی از جهان اولیه تا به امروز را توسعه دادهاند. چنین پروژههایی به درک بیشتر ما از کیهان کمک میکنند، زیرا دانشمندان دادههای شبیهسازیها را با مشاهدات چشمگیر تلسکوپ فضایی "جیمز وب" و سایر مأموریتهای مشابه مقایسه میکنند.