رضا کرمی: کاهش موانع کسب‌وکار مهم‌تر از حمایت است
پیشکسوت حوزه فناوری و عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران ضمن تحلیل شرایط موجود کسب‌وکارها با توجه به قطعی و اختلال در اینترنت، رویکرد حذف موانع کسب‌وکارها از سوی دولت را مهم‌تر از بسته‌های تشویقی و حمایتی دانست.
به گزارش سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، رضا کرمی، نایب رئیس هیات مدیره و رئیس کمیسیون نرمافزار در دوره سوم و عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران در گفتگو با روابط عمومی این سازمان با اشاره به چالش‌های امروز صنف آی‌تی کشور گفت: «مشکلات شرکت‌های فناوری اطلاعات در شرایط فعلی یکسان نیست و هر کدام به میزانی با چالش‌ها درگیر هستند. برخی شرکتها ارتباطاتی با پلتفرم‌های بیرونی دارند که به دلیل بحث‌های توسعه‌ای در حوزه نرمافزار و غیره ایجاد شده است. آن‌ها یا دچار مشکل تحریم شدهاند یا به علت فیلترینگ دچار محدودیت هستند.»
او ادامه داد: «کسانی که با شرکا یا مشتریان خارجی‌شان همکاری می‌کنند، در ارتباطات‌شان با مشکل مواجه هستند. به ویژه که الان عمده ارتباطات از طریق شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته و وقتی این شبکه‌ها فیلتر یا محدود شوند، تعاملات دچار مشکل میشود.»
کرمی با تاکید بر اینکه محدود کردن برخی شبکه‌های اجتماعی یا پیامرسانها موجب میشود با سایر مشتریان یا سایر ذی‌فعانی که با آن‌ها کار می‌کنیم، محدودیت‌هایی داشته باشیم، گفت: «متاسفانه جبران این محدودیت‌ها هزینه‌زا خواهد بود. ضمناً کسانی که محصولات و خدماتشان را از طریق پلتفرم‌های فیلتر شده ارائه می‌کردند، از دیگر شرکتها بیشتر متضرر شدهاند. وقتی که بستر اینترنت در سرعت و پهنای باند دچار اختلال میشود، این مساله عامل مشکل است.»
عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران با تاکید بر اینکه پلتفرم‌های شناخته شده‌ای که تاکنون استفاده می‌شد، خیلی از ارتباطات را تسریع می‌کرد، بیان کرد: «در حال حاضر این افراد یا باید از دیگر پلتفرم‌های داخلی استفاده کنند که احتمالاً جامعه مخاطبان کمی دارند یا از کانالهای ارتباطی مثل ایمیل بهره بگیرند که زمان بیشتری میگیرد. اینطور نیست که ارتباطات قفل شده باشد اما به کندی انجام میشود.»
او با اشاره به اینکه درخصوص منابع انسانی در حوزه اقتصاد آی‌تی مشکلات زیادی وجود دارد، گفت: «در مصاحبه‌ای که چندی پیش با سازمان نصر تهران داشتم، به ابعاد بحران نیروی انسانی در شرکت‌های نرم‌افزاری اشاره کردم. قطعی اینترنت چیزی به این مشکلات نمی‌افزاید بلکه آن را تشدید می‌کند و این مساله نیز به شرکتها آسیب می‌زند. به عنوان نمونه انگیزه برخی از نیروها را برای مهاجرت بیشتر می‌کند که قدرت انتخاب شرکتها را باز هم محدودتر خواهد کرد.»
کرمی درباره وظایف و مسئولیت‌های سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تاکید کرد: «نظرات یک‌یک اعضای صنف ممکن است محدود و غیرجامع باشد، اما سازمان به دلیل دسترسی به اطلاعات وضعیت همه شرکتها و رسته‌های مختلف، در جایگاهی است که بتواند یک تصویر جامع و همه‌جانبه از وضع فعلی ترسیم کند. البته ابعاد مشکلات فعلی خیلی بزرگتر از حدی است که انتظار داشته باشیم سازمان بتواند راه‌حل قاطعی ارائه کند، اما به اعتقاد من سازمان باید مشکلات موجود را جمع‌بندی و به مراجع دولتی منعکس کند تا بدانند تبعات این وضعیت و آسیب‌هایی که به کسب‌وکارها وارد میشود، چیست.»
حمایت از شرکتها باید یکسان باشد
کرمی در بخش دیگری از صحبت خود ارزیابی‌اش از تدوین آیین‌نامه حمایت از کسب و کارهای اقتصاد دیجیتال از سوی دولت را هم بیان کرد: «هنوز مطالعه دقیق و جامعی نکرده‌ام، اما در همین مرور سریع هم نکاتی توجهم را جلب کرد. مثلاً یکی از مواردی که تاکید شده عدم تبلیغ سکوهای مشابه خارجی در برنامه‌های سازمان صدا و سیما است که فکر نمی‌کنم موضوعیتی داشته باشد؛ چراکه الان هم چنین تبلیغاتی در صداوسیما انجام نمی‌شود. تاکنون ندیدیم صداوسیما یک پلتفرم خارجی را در تبلیغ کند.»
او ادامه داد: «نفس اینکه وزارت ارتباطات و فناور اطلاعات در این شرایط به فکر صنف آی‌تی کشور بوده، ارزشمند است اما اینکه این اقدامات واقعا موثر باشد، اهمیت دارد. سازمان نظام صنفی یکی از بهترین مراجعی است که می‌تواند این اقدامات را بررسی کند و اثربخشی آن را به مسئولان انعکاس دهند.»
این فعال حوزه فناوری اطلاعات تصریح کرد: «به طور کلی نهادهای حاکمیتی و دولت ممکن است دو رویکرد در مقابل مشکلات صنعت داشته باشند. یکی رویکرد حمایتی است؛ مثل اینکه بسته‌های تشویقی و معافیت و… بدهند که تم اصلی این آیین‌نامه را تشکیل می‌دهد و دیگری رفع موانع و قوانین مزاحم و مجوزهای زیاد و ایجاد شرایط مناسب برای رقابت است. به اعتقاد من اتخاذ رویکرد دوم از سوی دولت بسیار مفیدتر و موثرتر است. کاهش موانع کسب‌وکار به مراتب مهم‌تر از حمایت است. وقتی موانع کم شود، کسب‌کارها در یک محیط رقابتی می‌توانند خود را نشان دهند.»
کرمی افزود: «رویکردهای حمایتی مثل تسهیلات و بسته‌های تشویقی چندان موثر نیستند. مثلاً معافیت‌های مالیاتی همواره وضع می‌شوند اما در لحظه آخر بخشهای دیگر دولت مثل سازمان امور مالیاتی زیر بار نمی‌رود. در عمل سخت است چنین چیزهایی به نتیجه برسد.»
او در پایان گفت: «از طرفی گاهی این حمایتها گاهی شکل رانت پیدا می‌کنند و بهره‌مندی برخی از شرکتها بیشتر میشود و همین امر شرایط غیررقابتی ایجاد کرده و فضای کسب‌وکار را بدتر می‌کند. ضمناً این دست حمایتها شرکتها را عادت می‌دهد که به جای درست کار کردن، به دنبال حمایت و تسهیلات و … بگردند. حمایت اصلاً بد نیست اما باید به صورت حداقلی و به طور یکسان برای همه شرکتها تخصیص یابد.»