آیا واقعیت مجازی آینده صنعت گیم است؟
این پرسشی است که دست اندرکاران صنعت بازی‌های ویدیویی مدتی است درباره‌اش بحث می‌کنند و دیدگاه‌های پرشوری از هر دو طرف وجود دارد و هیچ چیزی مثل یک اسباب تازه پر زرق و برق این بحث‌ها را زنده نمی‌کند.
با رونمایی از پلی‌استیشن وی‌آر-۲، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران بازی‌های ویدیویی می‌گوید که واقعیت مجازی نقش بسیار مهمی در این صنعت تا سال‌ها ایفا خواهد کرد.
بعد از این که سونی در سرمایه‌گذاری در بسیاری از بازی‌های ویدیویی واقعیت مجازی شکست خورد، عده‌ای فکر کردند که سونی ممکن است ازتجربه واقعیت مجازی‌‌اش منصرف شود و تصورشان این بود که از اولین دفعات ورود به این عرصه آن باور لازم را برای این کار نداشته است.
برای من پلی‌استیشن وی‌آر اولیه دست وپاگیر و شلوغ بود و کابوسی بود برای آدم‌هایی که کابل‌های‌شان را مرتب می‌کنند.
این وسیله که در سال ۲۰۱۶ به بازار آمد، برای بازیگران لحظاتی واقعی از لذت را به ارمغان می‌آورد و هنگام بازی تتریس ایفکت برای اولین بار لبخندی بر لب‌شان می‌نشاند. رزیدنت ایول ۷، که از طریق هدست تجربه میشود، بی‌شک ترسناک‌ترین و آسیب‌زاترین تجربه بازی ویدیویی تمام عمر من است.
اما این لحظات به یادماندنی اندک‌شمار بودند و فاصله بین‌شان زیاد. فقدان بازی‌های ویدیویی حقیقتاً ضروری به ویژه آنها که مختص همین ابزار خاص باشند، مشکلی بود که هیچ وقت حل نشد. به رغم این‌ها، در سراسر جهان بنا به گزارشها پنج میلیون واحد از این دستگاه به فروش رفت.
پلی‌استیشن وی‌آر-۲ بدون شک، تجربه‌ای نرم‌تر، سبک‌تر و راحت‌تر از مدل قبلی‌اش است. این دستگاه خیلی راحت می‌تواند جای خود را در بازار پرازدحام واقعیت مجازی باز کند.
برای استفاده از آن نیاز به داشتن پلی‌استیشن ۵ دارید. اگر پلی‌استیشن ۵ داشته باشید، گزینه واقعیت مجازی بازی به اندازه والو-ایندکس (که نیاز به یک کامپیوتر پی‌سی بزرگ دارد) گران نیست. اما باز هم کارآیی فنی‌اش جوری است که نسبت به گزینه‌هایی مثل متاکوئست ۲ (که حدود ۴۰۰ پوند قیمت دارد) عالی‌تر و ارزان‌تر است.
پس آیا رونمایی از این ابزار پاسخ سؤالی را که سال‌ها در عرصه بازی‌های ویدیویی از زمان بازگشت ورچوآل بوی نینتندو در سال ۱۹۹۵ مطرح بوده است، می‌دهد؟ آیا همه بازی‌ها در آینده به این شکل خواهند بود؟
جوردن میدلر روزنامه‌نگار بازی‌های ویدیویی از ویدیوگیمز کرانیکلز (VGC) پیش از رونمایی آن مدتی را با این دستگاه وقت صرف کرده است.
او می‌گوید که همیشه تجربه بهتری از چیزی که واقعیت مجازی می‌توانسته ارایه کند می‌خواسته است.
او در ابتدا می‌گوید: «از نظر سخت‌افزاری یک هدست باورنکردنی و واقعاً عالی است.»
«قیمت آن (۵۲۹ پوند) ممکن است عده‌ای را دلسرد کند چون از خود کنسول پلی‌استیشن ۵ گران‌تر است ولی به نسبت قدرت گرافیکی که در هدست دریافت می‌کنید، در مقایسه با معادل کامپیوتری پی‌سی آن ارزان‌تر است.»
سونی ماه گذشته، گزارش‌هایی مبنی بر اینکه پیش‌بینی‌های فروش هدست را به خاطر میزان اندک و دلسردکننده سفارش‌های اولیه به شدت کاهش داده است، منکر شد. ادعا شده بود که شرکت انتظار داشته است که به جای ۲ میلیون، ۱.۵ میلیون عدد از این دستگاه‌ها را تا ماه مارس ۲۰۲۴ بفروشد.
با تمام جذابیتی که هدست برای میدلر دارد او نگران است که همان شکایتی که دامنگیر بازی‌های ویدیویی واقعیت مجازی از ابتدا بوده است هنوز هم وجود داشته باشد – مردم چه بازی خواهند کرد؟ او می‌گوید که برای این دستگاه، تجربه منحصر به فردی در دسترس نیست.
«فقط بازی هورایزن: آوای کوه است که یک تجربه انحصاری پلی‌استیشن وی‌آر-۲ است.
«بقیه عنوان‌های بزرگ سونی که باعث محبوبیت خود پلی‌استیشن می‌شوند کجا هستند؟ بازی واقعیت مجازی اسپایدرمن یا تجربه واقعیت مجازی آخرین بازمانده از ما کجاست؟»
نبودن عناوین به اصطلاح «سیستم‌فروش» که آن‌قدر خوب باشد که مشوق مردم برای خرید سخت‌افزار تازه فقط برای بازی کردن یک بازی خاص شوند، نقدی است که خیلی اوقات نسبت به دستگاه‌های واقعیت مجازی زیادی بیان شده است.
اگر اکثریت این عنوان‌های قابل بازی‌کردن روی پلی‌استیشن وی‌آر-۲ در حال حاضر روی هدست‌های دیگر هم در دسترس باشند، بازیکنان چرا باید این یکی را به جای بقیه انتخاب کنند؟
میدلر می‌گوید: «انتظار از راه رسیدن چیز تازه دیگری هم نیست.»
در حال حاضر، سونی به پیشتازی سلسله هورایزن‌اش در واقعیت مجازی تکیه دارد تا کار اصلی را انجام دهد.
هورایزن: آوای کوه شاید تنها عنوان انحصاری مهم در لحظه رونمایی باشد اما میدلر می‌گوید که بسیار تحت تأثیر بازی قرار گرفته است و آن را «واقعاً زیبا» توصیف می‌کند.
در این نسخه می‌بینید که از کوه‌ها بالا می‌روید و با تیر و کمان در دنیایی پساآخرالزمانی که شخصیت آلوی از سال ۲۰۱۷ به آن شهرت داده، شکار می‌کنید.
او با خنده می‌گوید: «از اینکه چقدر سریع این بازی باعث سفت کردن بازوهای‌ام شد و موقع بالا رفتن از کوه مجازی احساس درد کردم، تکان خوردم و کمی هم خجالت کشیدم.»
«این بازی به شکلی مقیاس دستگاه‌هایی را که این مکان را خانه خود می‌دانند تصویر می‌کند که قابل مقایسه با صحنه‌های پارک ژوراسیک است. لحظاتی وجود دارند که زیر یک «گردن بلند» می‌ایستید که نوعی عظیم از یک زرافه مکانیکی است و بازی واقعاً مغز شما را فریب می‌دهد و فکر می‌کنید در آن عالم واقع‌اید.
«مراحل مختلف بازی هم حق ماجرا را ادا می‌کنند – این تجربه فقط حضور در یک پارک موضوعی نیست.»
بازی‌های پلی‌استیشن واقعیت مجازی اصلی با برادر تازه‌شان در حال حاضر سازگار نیستند. یعنی بازیگرانی که کتابخانه‌ای از بازی‌ها برای آن ابزار دارند، اگر بخواهند به پلی‌استیشن وی‌آر-۲ ارتقا پیدا کنند باید یا از نو شروع کنند یا منتظر بمانند تا ببیند کی راه حلی پیدا میشود.
به این دلیل است که میدلر فکر می‌کند این هدست «سرسخت‌ترین بازیگران قدر» را جذب خود خواهد کرد که واقعاً فکر می‌کنند واقعیت مجازی آینده بازی‌های ویدیویی است.
او می‌گوید که بازیگران باید «اعتماد زیادی به پلی‌استیشن» داشته باشند تا با توجه به «وانهاده شدن» نسخه قبلی در اواخر دوره‌اش، وقت و پول‌شان را صرف ساختن بازی‌های بیشتر کنند.
پلی‌استیشن وی‌آر-۲ نکات مثبت زیادی دارد ولی پرسش‌های زیادی هم ایجاد می‌کند – این جهان کوچکی از تجربه بازی ویدیویی واقعیت مجازی تا به امروز است.
این ابزار هیچ پاسخ قطعی و نهایی ارایه نمی‌کند در نتیجه نقش واقعیت مجازی در آینده بازی‌های ویدیویی احتمالاً تا مدت‌ها موضوع گفت‌وگو در این صنعت خواهد بود.