گلرنگ ونچرز: سرمایه‌گذاران صنعتی متناسب با نیاز زنجیره ارزش خود سرمایه‌گذاری می‌کنند
مدیر سرمایه‌گذاری گلرنگ ونچرز نحوه سرمایه‌گذاری گروههای صنعتی را متفاوت از سایر گروههای سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌داند و معتقد است این بیزینس مدل‌های‌های مرتبط به صنایع آنهاست که آنها را به شکل استراتژیک ترغیب به سرمایه‌گذاری می‌کند.
به گزارش پیوست، محمدرضا معصومی مدیر سرمایه‌گذاری گلرنگ ونچرز در نشست تخصصی چالش‌های فرآیند جذب سرمایه در زمینه ورود گروههای صنعتی به فضای سرمایه‌گذاری گفت: سرمایه‌گذارهای صنعتی محتاط‌تر از سایر سرمایه‌گذاران هستند.چون ما در واقع با بیزینس مدل‌ها ارتباط برقرار کرده و روی استارت‌آپ‌های استراتژیک که سطحی از بلوغ رسیده باشند سرمایه‌گذاری می‌کنیم.
میثم زرگرپور، استراتژیست جذب سرمایه و مشاور توسعه کسب‌وکار هم در زمینه تفاوت در نحوه سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌ها توضیح داد: سرمایه‌گذارها گاه با رویکرد مالی و گاه با رویکرد استراتژیک وارد فاز سرمایه‌گذاری می‌شوند، گرچه گاه مرز این دو تصمیم به هم نزدیک میشود اما تفاوت نگاه شرکت‌های سرمایه‌گذاری در این زمینه تفاوت ایجاد می‌کند. اما من بیزینس سرمایه‌گذاری را بیزینس خرید و فروش رویا می‌دانم فقط نگاه شرکت‌های سرمایه‌گذاری است که این مقوله را متفاوت می‌کند.
زرگرپور در ادامه از نسل‌های سرمایه‌گذاری در ایران هم صحبت کرد و افزود: در نسل اول سرمایه‌گذاری ما با منابع مالی که از خارج کشور به استارت‌آپ‌ها تزریق شده بود، مواجه بودیم. دیجی‌کالا و اسنپ یعنی گروه سرآوا نمونه‌ای از این دست بودند، بخش دوم نهادهای ماموریتی و مسئولیتی مثل برکت بودند که باسلام نمونه‌ای از این دست است که شاید نهادهای ماموریتی سرمایه‌گذاری مثل حرکت اول هم در این دست از سرمایه‌گذاران قرار بگیرند. اما متاسفانه هنوز گروه‌هایی مثل نفت و معدن وارد کار سرمایه‌گذاری نشده‌اند.
او ادامه داد: ورود گلرنگ و شرکت‌های صنعتی را به اکوسیستم استارت‌آپی را به فال نیک می‌گیرم و معتقدم این گروه از سرمایه‌گذاران نگاه محتاط‌تر و استراتژیک‌تری به بازار دارند و می‌توانند راهگشا باشند.
طاها رضوی، مدیرعامل شب هم در ادامه به دلایلی که آنها را به انتخاب یک سرمایه‌گذار جذب می‌کند پرداخت و گفت: با همه مشکلاتی که در جذب سرمایه وجود دارد اما وقتی ایده خوب و نوآوری وجود داشته باشد می‌توان نظر سرمایه‌گذار مناسب را جلب کرد اما به شخصه برای من و تیمم بررسی پرتفو سرمایه‌گذار، خوش‌نامی و شهرت آن دارای اهمیت است.
سرمایه‌گذار باید ۳۶۰ درجه به مسائل نگاه کند
او همچنین به عوامل غیرقابل پیش‌بینی در استارت‌آپ‌ها و تحت شعاع قرار گرفتن سرمایه نیز اشاره کرد و توضیح داد: کرونا گردشگری را به معنای واقعی کلمه تعطیل کرد و ما پس از ۶ ماه مجبور به تعدیل نیروهایمان شدیم گرچه تمام تلاشمان را برای حفظ نفراتی که به سختی آنها را به دست آورده بودیم، گذاشتیم اما نشد و در واقع استارت‌آپ با همین ریسک‌ها تعریف میشود اما حالا دوباره رشد کرده‌ایم.
محمدرضا فرحی، مدیرعامل بیمه بازار هم در ادامه به نگاه ۳۶۰ درجه‌ای در سرمایه‌گذاری اشاره کرد و گفت: سرمایه‌گذاری یک نگاه چند بعدی ۳۶۰ درجه می‌طلبد و باید بین تیم‌ها و بین بنیان‌گذاران متفاوت حکمیت و تعادل ایجاد کند و همه ذینفعان را در نظر بگیرد.
فرحی هم در ادامه به موضوع رویافروشی در زمان ارائه تیم‌های استارت‌آپی هم پرداخت و توضیح داد: استارت‌آپ‌ها در تمام دنیا باید برای جلب شوآف و بزرگ‌نمایی کنند اما نباید دروغ بگویند.
برای سرمایه‌گذاری باید پوکرفیس بود
معصومی، مدیر سرمایه‌گذاری گلرنگ ونچر هم تفاوت سرمایه‌گذاران را در همین مرز رویافروشی و واقعیت قلمداد کرد و افزود: ما باید این مرز را تشخیص بدهیم، اصلا همیشه گفته‌اند سرمایه‌گذار باید پوکرفیس باشد تا با خونسردی و تعمل بتواند مرز رویا و واقعیت را تشخیص دهد.
طبق گفته معصومی اما در سال‌های اخیر حتی رویاپردازی میان تیم‌ها کم شده است هم کم شده است و حالا گلرنگ ادونچر برای تکمیل زنجیره خود از ایده‌ها و استارت‌آپ‌هایی که در این راه دارای ایده باشند استقبال می‌کنند.
او ادامه داد: به موضوع سرمایه‌گذاری استراتژیک نگاه می‌کنیم، بحث FMCG را سال‌های متمادیست که دنبال می‌کنیم و در آن حرفه‌ای شده‌ایم همین حالا زپ‌اکسپرس هم زیرمجموعه گلرنگ است که سهم به سزایی از بازار لجستیک را به خود اختصاص داده است. در واقع استراتژی ما در سرمایه‌گذاری توسعه کسب‌وکار است.
پایان دهه شیرین استارت‌آپی
فرحی، مدیرعامل بیمه بازار هم در ادامه از موضوع ورود گروههای صنعتی به فضای سرمایه‌گذاری به موضوع سخت‌گیرتر بودن این گروه‌ها اشاره کرد و افزود: من ورود شرکت‌های سرمایه‌گذاری صنعتی یا شاید بهتر گفت خصوصی‌ها را به سرمایه‌گذاری اتفاق امیدوارکننده‌ای می‌بینم. گرچه آدم‌های سخت‌گیرتری هستند اما به دودوتا کردن همه چیز مسلط هستند و احتمالا بی‌گدار به آب نمی‌زنند و همه چیز را دائم با قیچی متر و معیار می‌کنند. فرحی راجع به موضوع نحوه جذب سرمایه برای ایده‌ها هم صحبت کرد و گفت: شرایط با گذشته فرق کرده است و دیگر از آن دوران شیرین و آن دهه استارت‌آپی عبور کرده‌ایم حالا شرایط با پنج سال گذشته نیز فرق دارد دیگر ریسک سرمایه‌گذاری بالا رفته است. برعکس ایران شرایط امارات است که از وفور سرمایه نمی‌دانند روی چه تیم‌هایی سرمایه‌گذاری کنند. اما من معتقدم ما همیشه مدیون جسارت سرمایه‌گذاران دهه اول استارت‌آپی ایران هستیم. بدون آنها واقعا بسیاری از امکانات فعلی را نداشتیم.
معصومی هم در بخش پایانی نشست به موضوع امیدواری در اکوسیستم استارت‌آپی پرداخت و گفت: لزوما ورود گروههای صنعتی به تنهایی نمی‌تواند امیدواری را به فضا تزریق کند ما همین حالا هم با مفروضات فعلی و با تورم ۴۰ درصد برنامه‌هایمان را چیده‌ایم، اما تلاشمان این است با نگاهی استراتژیک در این زمینه گام برداریم.