حدود 3 دهه از ورود اینترنت به ایران سپری می‌شود و در حال حاضر تعداد کابران اینترنت پهن‌باند ثابت و سیار کشور از ۱۱۶ میلیون عبور کرده است. اینترنت سیار یا تلفن همراه برای استفاده با گوشی‌های هوشمند طراحی شده است. این طرح‌ها مقدار معینی از مصرف داده در ماه را با گزینه‌هایی برای داده‌های نامحدود با قیمت‌های بالاتر ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، پهنای باند ثابت برای استفاده با دستگاه‌های ثابت، مانند رایانه‌های رومیزی، لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های خانه هوشمند طراحی شده‌اند که برای استفاده در یک مکان خاص مانند خانه یا محل کار هستند.

انتخاب اینترنت تلفن همراه و ثابت به یک پرسش اساسی بین کاربران تبدیل شده است. هر کدام از این شبکه‌های اینترنت دارای مزایا و معایبی هستند. مهم‌ترین مزایای اینترنت ثابت، تعرفه پایین آن نسبت به اینترنت تلفن همراه است و همین امر باعث می‌شود کاربران پرمصرف به سمت اینترنت ثابت بروند اما بزرگترین عیب آن عدم امکان جابه‌جایی آن است در حالی که از اینترنت تلفن همراه در هر مکانی با سرعت بالا می‌توان استفاده کرد و برای کاربرانی که به دسترسی به اینترنت در حال حرکت و به تحرک و انعطاف‌پذیری نیاز دارند، مناسب‌تر است. در مقابل از معایب اصلی اینترنت تلفن همراه می‌توان به قیمت بالای تعرفه آن اشاره کرد.

این اختلاف تعرفه در اینترنت تلفن همراه و ثابت موضوع مهمی است که فعالان حوزه مربوطه سال‌ها به آن پرداخته‌اند و دلایل فراوانی برای گرانی تعرفه اینترنت همراه نسبت به اینترنت ثابت برشمرده‌اند. اولا، زیرساخت‌های مورد نیاز برای اینترنت تلفن همراه، مانند دکل‌های تلفن همراه و تجهیزات شبکه، در مقایسه با زیرساخت اینترنت ثابت مانند کابل‌ها و روترها، هزینه بیشتری برای ساخت و نگهداری دارند. این هزینه اغلب در قالب تعرفه‌های بالاتر به مصرف کنندگان منتقل می‌شود. علاوه بر این، اینترنت موبایل اغلب نیاز به سرمایه گذاری بیشتر در فناوری و مجوزهای طیف برای ارائه اتصالات سریع و قابل اعتماد دارد، که می‌تواند به هزینه‌های بالاتر برای ارائه دهندگان اینترنت تلفن همراه کمک کند. علاوه بر این، طرح‌های اینترنت همراه اغلب هزینه دستگاه (مانند تلفن هوشمند یا تبلت) را در تعرفه گنجانده ‌ند، در حالی که طرح‌های اینترنت ثابت معمولاً هزینه دستگاه را شامل نمی‌شود. بنابراین به طور کلی، هزینه بالاتر زیرساخت، فناوری و دستگاه برای اینترنت همراه به افزایش تعرفه‌های آن در مقایسه با اینترنت ثابت منجر می‌شود.

بنابراین دولت‌ها در شرایطی که احساس شود توازن بین تعرفه‌های بین این دو حوزه بهم خورده است، سریعا به سمت موازنه می‌روند تا هر دو سگمنت ثابت و سیار همپای هم رشد کنند و کیفیت سرویس‌های اینترنتی در یک سطح بهبود بخشیده شود.