یک دهه هشدار برای نجات اینترنت ایران
مدل رشد و توسعه زیرساختهای اینترنت در ایران به واسطه سیاستهای بیش از یک دهه قبل دولتها و وزارت ارتباطات که عمدتا نیز دلایل سیاسی داشت، اکنون ایران را در زمره کشورهای انگشت شمار دنیا قرار داده که میزان مشترکان اینترنت سیار در آن اختلاف فاحشی با کاربران اینترنت ثابت دارد.
اکنون اما مشکل صرفا مدل اشتباه نحوه دسترسی به اینترنت در ایران نیست و سایر عوامل یعنی عدم سرمایهگذاری در توسعه زیرساختهای اینترنت ثابت و همزمان با آن رشد کاربران، رشد خدمات الکترونیکی و همچنین رشد محتوای مجازی نیز در ایران رخ داد.
اپراتورهای ثابت و سیار و زیرساختهای ارتباطی کشور اما با بحرانهایمتعدد دیگری نیز در دهه گذشته مواجه شدهاند که از آن جمله میتوان به مواجهه مستمر با تورم در تمامیشاخصهای اقتصادی، کاهش ارزش ریالدر برابر دلار، افزایش حقوق و دستمزدها و بحران مهاجرت متخصصاناشاره کرد.
نتیجه همین سیاستها بود که موجب شده است که شرکت مخابرات ایران به عنوان قدیمیترین و بزرگترین اپراتور ثابت کشور، امروز با زیانماهانه 400 میلیارد تومانی مواجه شود و برای رفع بحرانهای مالی خود و در راهکاری موقت در حال فروش اموال و ساختمانها به منظور پرداخت مطالبات پیمانکاران و کارکنان خود باشد.
اپراتور رایتل نیز با زیان انباشته 1300 میلیارد تومانی مواجه است.
در خصوص دو اپراتور اصلی کشور یعنی همراه اول و ایرانسل نیزآمارهای رگولاتوری و خود اپراتورها نشان میدهد که در سالهای اخیر با کاهش یک سوم ارزش سرمایهگذاریها روی زیرساختهای نیازمند به توسعه مستمر خود مواجه شدهاند.
سایر اپراتورهای کوچک ارتباطات ثابت نیز وضعیت مطلوبی نداشته و برخی دچار انحلال شدهاند و برخی نیز با مشکلات مالی، توسعهای،کیفی و اعتراضات کاربران خود مواجه هستند.
اما این مسایل که امروز در کیفیت و کمیت خدمات اینترنت برخیاپراتورهای ثابت و سیار مشهود شده و شبکه ارتباطی کشور را به مرز اشباع رسانده است، از سالها قبل، بارها هشدار داده شده بود.
از معدود رسانههای تخصصی حوزه ارتباطات گرفته تا مدیران اپراتورهایسیار و ثابت، بیش از یک دهه است که در همایشها، نمایشگاهها،جشنوارهها و مصاحبههای رسانهای گرفته تا مکاتبات مستقیم با نهادهاییهمچون سازمان رگولاتوری، کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، شورای رقابت، رییس جمهور و دیگر نهادهای متولی، نسبت به رویه خطرناک عدم اصلاح تعرفههای ارتباطی و تبعات مخرب آن که تا سالهای آینده گریبان کشور را میگیرد و به کندی توسعه اقتصادیکشور منجر میشود، هشدار دادهاند.
اما همانطور که ذکر شد، به دلایل عمدتا سیاسی در دولتهای قبل، تعرفههای ارتباطی متناسب با واقعیتهای اقتصادی کشور، اصلاح نشده و سرکوب شد تا اکنون شاهد وضع موجود در کیفیت و کمیت خدمات ارتباطی در کشور باشیم.
این هشدارها و درخواستها برای اصلاح تعرفهها همگام با رشد بیتوقفتورم در کشور نیز در حالی صورت میگیرد که شاهد افزایش قیمتروزانه و گاه افسارگسیخته برخی کالاها و خدمات هستیم و تعرفه خدماتی نظیر آب و برق و گاز به شکلی مرسوم همه ساله دستخوش تغییرات میشود.
به عبارت دیگر افزایش تورم، افزایش نرخ حقوق و دستمزد، افزایش نرخ دلار و از سوی دیگر سرکوب تعرفههای ارتباطات در کشور موجب شد تا اپراتوری همچون پارس آنلاین از ادامه فعالیت انصراف دهد، برخیاپراتورها همچون رایتل با زیان انباشته مواجه شوند، شرکت مخابرات ایران به فروش اموال خود بیفتد و اپراتورهای بزرگی همچون همراه اول و ایرانسل نیز با کاهش ارزش سرمایهگذاری در توسعه زیرساختهای خود مواجه شوند.
اگرچه در نگاه نخست دود این سیاستهای تعرفهای به چشم اپراتورهایکشور رفته است، اما در فاز بعدی کاربران و اقتصاد کشور که بیش از پیش به زیرساختهای ارتباطی نیاز دارند نیز متضرر شده و با ادامه این رویه، دیگر این تنها اپراتورها نیستند که با زیان و ورشکستگیمواجه میشوند بلکه کل کشور خسارت خواهد دید.