بازار جهانی گوشی‌های هوشمند در نقطه اوج خود در سال ۲۰۱۷، شاهد بیش از ۷۰۰ برند بود که رقابت شدیدی با هم داشتند. برگردیم به سال ۲۰۲۳ و برندهای فعال (دارای حجم فروش مناسب) که برطبق ترکر فروش جهانی مدل‌های گوشی از Counterpoint، به یک سوم و تقریبا ۲۵۰ برند کاهش پیدا کردند. این ترکر، میزان فروش برندها را در بیش از ۷۰ کشور کلیدی ردیابی می‌کند.

دلایل زیادی از جمله بلوغ کاربران، کیفیت بهبودیافته دستگاه‌ها، چرخه‌های خرید دوباره طولانی‌تر، باد مخالف اقتصادی، گلوگاه‌های زنجیره تامین و تحولات عظیم فناورانه مانند ارتقای شبکه 4G به 5G، باعث کمرنگ‌شدن برندهای فعال و حجم فروش آن‌ها در طول سالیان شد. برای مثال، برندهای محلی که به پادشاهان محلی شهرت داشتند، مانند مایکرومکس در هند و سمفونی در بنگلادش، در پنج سال اخیر سهم بزرگی را از دست داده‌اند یا به کلی ناپدید شده‌اند.

سقوط برندهای محلی
کاهش تعداد برندهای فعال ارتباط زیادی با برندهای محلی دارد. در عین حال، تعداد برندهای بین‌المللی ثابت باقی مانده‌است. بیشتر برندهای محلی با قیمت پایین و در مناطق دارای بازارهای پراکنده و جغرافیای گسترده فعالیت می‌کنند؛ مانند آسیا اقیانوسیه، آمریکای لاتین و خاورمیانه و آفریقا.

برندهایی که در تحقیق و توسعه و بازاریابی لنگ می‌زنند
برندهای کوچک در صنعت پرسرعت و پرتحول گوشی‌های هوشمند در جبهه‌های مختلفی با برندهای بزرگ در کشمکش بودند. برندهای بزرگ به سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، تولید و بالابردن ظرفیت ادامه دادند؛ درحالی‌که، برندهای کوچک وابستگی زیادی به دستگاه‌های لیبل سفید داشتند. از سوی دیگر، رویدادهای بزرگ بازاریابی و تبلیغاتی و سفیران برند مشهور از اهالی ورزش و سینما همگی در اختیار برندهای بزرگ بود و کوچکترها توان و منابعی برای ریخت و پاش نداشتند.

دشواری تطبیق با تغییرات
دلایل بسیار زیاد دیگری در شکست برندهای محلی نقش بازی کردند. برخی از کلیدی‌ترین دلایل:

ناتوانی در همراهی با تقاضای بازار برای مشخصات، طراحی، ارزش برند و یکپارچه‌سازی زیست‌بوم بهتر.
برندهای چینی بسیار پرخاشگر مانند شیائومی، اوپو و ویوو
رکودهای اقتصادی مانند همه‌گیری کووید ۱۹ و کمبود قطعات
هرچه جلوتر برویم، تعداد برندهای گوشی‌های هوشمند رو به کاهش رفته و برندهای بزرگ بین‌المللی در بهترین موقعیت خود برای مقابله با بادهای مخالف اقتصاد کلان و تحولات فناورانه بازار قرار می‌گیرند.