در راستای همکاری با اندیشکده‌ها، مراکز علمی و پژوهشی و صاحب‌نظران و تحلیل و بررسی دقیق مسائل و چالش‌های مختلف کشور و ارائه راه‌حل‌های مناسب، نشست هم اندیشی با موضوع «تنظیم گری و جلوگیری از شکل‌گیری انحصار در بازارها و اقتصاد دیجیتال» توسط دفتر سیاست‌گذاری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان و با مشارکت اندیشکده رهگشا و با حضور چندتن از اعضای هیئت‌علمی، صاحب‌نظران و مدیران مرکز ملی رقابت، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و مرکز مطالعات توسعه و رقابت در محل این معاونت برگزار شد.

به گزارش آژانس خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات (ایستنا) از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری، در نشست هم‌اندیشی «تنظیم گری و جلوگیری از شکل‌گیری انحصار در بازارها و اقتصاد دیجیتال»، نخست ویژگی‌های بازارهای دیجیتال و پلتفرم آنلاین همچون «واسطه­ گری» که موجب سهولت دسترسی بازیگران به یکدیگر می‌­شود، «مقیاس‌پذیری» که به دنبال آن، دامنه فعالیت­ها در بازارهای دیگر گسترش می‌یابد و «اثرات شبکه» بدین معنا که جذب کاربر بیشتر در پلتفرم، موجب افزایش ارزش می­‌شود به عنوان ویژگی‌های این بازار مطرح شد.

در ادامه، محورهایی همچون چرایی و علت نیاز به تنظیم‌گری، تجارب دیگر کشورها در حوزه تنظیم‌گری بازار دیجیتال، محدوده ورود، نحوه دخالت در این بازار، سازوکار و ابزارهای اتخاذی، چشم‌انداز اقتصاد دیجیتال در ایران و مدل­های کسب­ وکار به بحث گذاشته‌ شد و هر یک از حضار به ارائه نکاتی در خصوص محورهای طرح‌شده پرداختند.

به زعم صاحبنظران، مواجهه ساختار حکمرانی با بازار رقابتی باید بررسی شود و در این راستا، برخی بر این باور بودند که به دلیل وجود اقتصاد سیاسی قدرتمند در این حوزه، تنظیم‌گری (رگولاتوری) رقابت با چالش‌­های زیادی مواجه است. دوم اینکه باید به این مهم توجه شود که در عمل چقدر زیرساخت رقابت فراهم است؟

برخی از حاضران چنین عنوان ‌کردند که قوانین کنونی ما در موضوع بازار رقابت، برآمده از رویکردهای سنتی است و بسترهای جدید در آن دیده نشده‌ است. نکته ­دیگری که از سوی صاحبنظران مطرح شد این بود که در بحث تنظیم­گری بازار رقابت و اقتصاد دیجیتال ابتدا باید مصادیق آن‌را پیدا کنیم و به تعبیری باید از رویداد به رگولاتور و از جزء به کل برسیم. همچنین برخی هم بر این باور بودند که این بازار( اقتصاد دیجیتال) ذاتا انحصارگرا است و کاری که ما در مواجهه با عرصه باید در دستور کار قرار دهیم، کنترل سطح این انحصارگرایی است؛ بدین معنا که بررسی شود چگونه کنشگران این بازار انحصار خود را به بخش‌های مختلف گسترش می‌دهند.