پیشرفت‌های دنیای متاورس موجب بروز تغییراتی در نحوه فعالیت در این فضا شده است. نقش بیشتر هوش مصنوعی در متاورس گمانه‌زنی‌ها را به سمت تسریع پذیرش این محیط از سمت افراد و افزایش تعداد کاربران هدایت کرده است. پردازش زبان طبیعی، بینش رایانه‌ای و بینش‌های مبتنی بر داده‌ها ممکن است تجربیات مجازی را ارتقا بخشد و محیط‌های کاری دیجیتالی را هوشمندتر، پویاتر و متناسب با نیازهای فردی کند.

دنیای مجازی در حال گسترش است و شرکت‌ها تعداد بیشتری از کارکنان را جذب می‌کنند و تجربیات متاورس در کنار رویدادهای قدیمی ظاهر می‌شود. ابزارهای هوش مصنوعی در حال تغییر، هرروزه‌ موجب طراحی و عملی کردن روش‌های کاری جدیدی می‌شود.

رشد متاورس با هوش مصنوعی
در سال ۲۰۲۴، سازمان‌ها بین قابلیت‌های بزرگ و قابل توجه و چالش‌های نوظهور واقعیت گسترده XR تعادل برقرار خواهند کرد. در حالی که بازیگران بزرگی مانند اپل و متا قبلا از دستگاه‌های پیشگامانه رونمایی کرده‌اند، هنوز کاملا مشخص نیست که ما با آن‌ها چه خواهیم کرد. این به این دلیل است که فضاهای کاری مجازی هنوز در حال تکامل هستند. شرکت‌ها در حال اضافه کردن ویژگی‌های جدیدی بر اساس بازخورد مشتری هستند تا طراحی تجربی را ارتقا دهند و متاورس را به مکانی جذاب‌تر برای هر کسی تبدیل کنند.

توسعه زندگی دیجیتالی در متاورس با هوش مصنوعی
در سال ۲۰۲۴، واضح است که استفاده از هوش مصنوعی در متاورس تجربیات کاربر را افزایش می‌دهد و باعث می شود تعداد زیادی از کاربران زمان بیشتری را در فضاهای جدید بگذرانند.

شرکت‌ها می‌توانند انتظار داشته باشند که شاهد ادغام یکپارچه هوش مصنوعی در متاورس سازمانی باشند. پردازش زبان طبیعی، بینش رایانه‌ای و بینش‌های مبتنی بر داده‌ها ممکن است تجربیات مجازی را ارتقا بخشد و محیط‌های کاری دیجیتالی را هوشمندتر، پویاتر و متناسب با نیازهای فردی کند. هزینه کردن برای ایجاد مکان‌های سفارشی و تجربیات یادگیرانه موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌ها خواهد شد.

تسهیل تعامل و دسترسی بیشتر، تاثیر استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در محیط کار
از منظر کاربر، این شامل دستیاران مجازی یا ربات‌های چت آواتار می‌شود که در نهایت فراتر از انجام کارهای روزمره تکامل می‌یابد. به این معنی که در مکالمات پیچیده و انجام کارهایی مانند برنامه‌ریزی جلسات و تسهیل تعاملات یکپارچه به ما کمک می‌کند. با کمک ابزارهای تعاملی مانند این، پذیرش متاورس رشد می‌کند و افراد بیشتری را وارد دنیای مجازی می‌کند تا با هم ارتباط برقرار کرده و کار کنند.

شرکت‌ها همچنین ممکن است بتوانند یادگیری و توسعه یا حفظ کارکنان را با روش‌های جدید شامل اندازه‌گیری مشارکت یا دیگر بازخوردها بهبود بخشند. اجرای برنامه‌های پذیرش سازمانی کارکنان جدید (Onboarding) با استفاده از منابع مبتنی بر هوش مصنوعی در دسترس کارکنان، آسان‌تر خواهد شد. به‌عنوان مثال می‌توان از برنامه‌های مربوط به استخدام‌های جدید و خدمات مرتبط با زمان فعالیت آن‌ها بهره برد. در سال ۲۰۲۴، احتمالا شاهد خواهیم بود که شرکت‌های بیشتری از فضاهایی مانند صحنه کتابخانه Virbela برای دسترسی همیشگی به رویه‌های عملیاتی استاندارد شرکت و سایر اسناد استفاده می‌کنند. یک محیط فضایی مانند کتابخانه یا گالری هنری، به کارکنان اجازه می‌دهد تا به‌طور همزمان با محتوای سازمانی و یکدیگر تعامل داشته باشند.

تجارب XR مبتنی بر وب با دسترسی و پذیرش بیش‌تر
تجارب XR مبتنی بر وب به برجستگی بیشتر ادامه خواهد داد. چه از طریق webXR واقعی باشد و چه از طریق سرویس‌های پخش، دسترسی مستقیم از طریق وب یکی از مزایای اصلی این پیشنهادات بوده است. در گذشته، آن‌ها محدودیت‌هایی در مقیاس، صحت و پایداری داشته‌اند. اما با پیشرفت اکوسیستم و تکرار اپلیکیشن‌ها، این فناوری‌ها برای اجرا و استفاده در شرکت‌ها آماده می‌شود. موانع پذیرش برداشته خواهد شد و گزینه‌های وب به احتمال زیاد از اکوسیستم‌های IT بوروکراتیک عبور خواهد کرد.

شکاف بیشتر بین شرکت‌های دورکار و RTO
کار از راه دور در طول همه‌گیری کویید-۱۹ باعث رکود شد. اما از طرفی دیگر تقاضاهای سخت‌تر برای بازگشت به دفتر (RTO) یا return-to-office ممکن است دستاوردهای فرهنگی، بهره‌وری، نوآوری و مالی ایجاد شده را بر هم بزند.

در حالی که تمایل به بازگشت به دفترکار همیشه در بین افراد متفاوت است، برخی اطلاعات واضح به نفع کار از راه دور وجود دارد. اولا، اکثر کارکنان حتی کارمندان ارشد، کار از راه دور را ترجیح می‌دهند. پس از آن موضوع افزایش بهره‌وری وجود دارد. در حالی که فرسودگی شغلی در ابتدا به‌عنوان یکی از مشکلات دورکاری مطرح شد، افراد سازگار شده‌اند و این موضوع تغییرات اجتماعی و اقتصادی مهمی را به همراه داشته است. با بازگشایی فروشگاه‌ها و رستوران‌ها، مردم دیگر بیش از حد کار نمی‌کنند. آن‌ها روی تعادل کار و زندگی مسلط شده‌اند و در این مسیر از روش‌هایی استفاده می‌کنند که برای شرکت‌های دارای هر اندازه‌ای رهایی‌بخش، الهام‌بخش و مفید است.

شکست استراتژی‌های قدیمی، الزام روی آوردن به سبک کاری جدید
در واقع، عقب نشینی به نفع کار از راه دور ممکن است به یک روند تبدیل شود. مطالعه انجام شده در سال ۲۰۲۳ در مورد زنان در محل کار، بزرگترین مطالعه جامع در مورد وضعیت زنان در شرکت‌های آمریکایی بود. این مطالعه نشان می‌دهد که همه جنسیت‌ها، کار انعطاف‌پذیر را به‌‌عنوان یکی از سه مزیت برتر شغلی برای کارمندان می‌دانند و آن را برای موفقیت شرکتشان حیاتی تلقی می‌کنند. بر اساس گزارش فلکس (Flex) که بینش‌های بیش از ۴۰۰۰ شرکت با بیش از ۱۰۰ میلیون کارمند را به‌صورت جهانی جمع‌آوری می‌کند، میزان حضور افراد در محل کار به‌صورت تمام وقت در سال ۲۰۲۳ از ۴۹ درصد در سه ماهه اول به ۴۲ درصد در سه ماهه دوم کاهش یافت.

بنابراین پیش‌بینی می‌کنیم در حدود سه تا چهار سال طول بکشد تا این بحث حل شود. در همین حال، کار ترکیبی در سال ۲۰۲۴ به یک امر عادی تبدیل خواهد شد. زیرا کارفرمایان سعی می‌کنند خود را متقاعد کنند که یک مدل نصفه و نیمه راه‌حل خوبی برای رضایت هر ۲ طرف است. واقعیت این است که این موضوع باعث پیچیده شدن همه چیز می‌شود.

نوآوری باعث نوآوری است
پیش‌بینی دیگر بر اساس واقعیتی است که تاکنون دیده‌ایم. شکاف این شرکت‌ها در سال ۲۰۲۴ بیشتر خواهد شد. تیم‌هایی که به ابزارها و فناوری پیشرفته دسترسی دارند، ارتباطات، همکاری و یادگیری مؤثرتری را در زمینه‌های مختلف توسعه خواهند داد. این به متاورس محدود نمی‌شود. ممکن است به این معنی باشد که کارکنان با یکدیگر روی تخته‌ وایت‌بردهای دیجیتال تعامل می‌کنند یا با استفاده از پلتفرم‌های مدیریت پروژه، کارهای بیشتری را در پروژه‌های پیچیده انجام می‌دهند.

نکته اصلی این است که نوآوری باعث نوآوری می‌شود. شرکت‌هایی که از متاورس نمی‌ترسند، مزیت‌های رقابتی‌ای به‌دست خواهند آورد که منعکس‌کننده نگرش‌های فرهنگی پیشگامانه آن‌ها در مورد فناوری است.

تقاضای بیشتر برای مهارت‌های متاورس و رهبری در این فضا
در سال ۲۰۲۴، شرکت‌ها تیم‌های بیشتری را وارد دنیای متاورس خواهند کرد. در نتیجه، بهره‌وری و همکاری متقابل در مرکز توجه قرار خواهد گرفت. این امر باعث افزایش تقاضا برای مدیران و سایر کارکنان ارشد خواهد شد که دارای مهارت‌های رهبری از راه دور و در فضای متاورس است. از جمله مهارت‌های فنی و مهارت‌های نرم.

مدیریت در فضاهای مجازی نیازمند ارتباطات متمرکزتری است که کارایی سازمانی را ایجاد می‌کند. به‌علاوه به تیم‌ها امکان می‌دهد زمان و انرژی خود را مجددا به اهداف شرکت اختصاص دهند. استخدام و آموزش نیز دچار تغییر و تحول خواهد شد. رهبرانی که از مزایای متاورس استفاده می‌کنند، می‌توانند به نرخ‌های خوبی در نگهداشت کارکنان دست یابند.

فرصت‌ها و مجموعه مهارت‌های جدیدی پدیدار خواهد شد و تقاضا برای معماران مجازی، طراحان تجربه و تولیدکنندگان محتوا را به همراه خواهد داشت. با تکامل متاورس، کارآفرینان و نوآوران ممکن است زمینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری‌های پیشگامانه پیدا کنند.

انعطاف‌پذیری و رعایت ملاحظات اخلاقی، رویه موثر هدایت شرکت‌ها
مانند هر فناوری جدید، تکامل متاورس ممکن است نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی، امنیت و تعصب ایجاد کند. دنیای مجازی راه‌حل‌های واقعی را برای این مسائل ارائه می‌کند و امکان تنظیم مجدد را در سطحی فراهم می‌کند که در آن شرکت‌ها می‌توانند فرصت‌های جدیدی برای انواع بیشتری از افراد ایجاد کنند. اما چنین فرآیندی به برنامه‌ریزی نیاز دارد.

در سال ۲۰۲۴، شرکت‌هایی که استعدادهای برتر را جذب و حفظ می‌کنند، شرکت‌هایی هستند که خط‌مشی‌ها و رویه‌هایی برای تضمین تنوع و برابری دارند. همچنین شرکت‌هایی که مشتریان برتر را جذب و حفظ می‌کنند، آن‌هایی هستند که سیاست‌های حفظ حریم خصوصی و امنیتی محکمی دارند.

با چنین تغییرات سریعی، اعتماد به سنگ‌بنای همکاری موثر تبدیل می‌شود. بزرگ‌ترین محرک بهره‌وری، حتی فراتر از حضور فیزیکی یا استفاده از آخرین فناوری‌ها، اعتماد است. به‌علاوه شفافیت، با تمرکز بر نتایج حاصل از ساعات کاری، موجب بهبود استقلال کارکنان و تقویت فرهنگ کاری انعطاف‌پذیر می‌شود که در آن کارکنان احساس ارزشمندی می‌کنند.

کار به‌مانند متاورس در فضاهای مجازی
همکاری جهانی در فضاهای کاری مجازی برای تقویت تنوع، برابری، تبادل بین‌فرهنگی و خلاقیت ادامه خواهد داشت. همه این‌ها به راه‌حل‌های نوآورانه و دیدگاه‌های تازه منجر می‌شود. فعالیت‌های مجازی و حضور در متاورس سطح عمیق‌تری از حضور و ارتباطات معنی‌دار را برای کارکنان امکان‌پذیر می‌کند و پیشرفت فناوری منجر به توسعه این ارتباطات خواهد شد. در نهایت دنیای مجازی مبتنی بر وب نقش فزاینده و مهمی را ایفا خواهد کرد.

اعتماد، شفافیت و نگاه کردن به نتایج پشت سر هم شرکت‌ها را به جلو می‌برد. ساختن یا اندازه‌گیری هیچ یک از این عوامل آسان نیست. بنابراین برخی از شرکت‌ها ممکن است از تلاش اجتناب کنند. اما این پایه و اساس بهبود عملکرد سازمانی و رضایت در کار است.