فردای اقتصاد – داشبورد جدید آمادگی هوش مصنوعی نشان دهنده جایگاه ضعیف ایران در میان ۱۷۴ اقتصاد در جهان است.

این داشبورد جدید آمادگی هوش مصنوعی، کشورهای جهان را بر اساس زیرساخت دیجیتال، سرمایه‌انسانی، سیاست‌ها و مقررات، نوآوری و یکپارچگی مورد ارزیابی قرار میدهد و بر اساس آن رتبه ایران ۰.۳۸ و در رده ضعیف قرار دارد.

بر اساس این داشبورد هنوز هیچ کشور جهان به مرحله عالی در توسعه هوش مصنوعی نرسیده اما آمریکا، کانادا، چین، امارات، استرالیا، آلمان، فرانسه از جمله کشورهایی هستند که از آمادگی خوب هوش مصنوعی برخوردارند.

کشورهایی چون روسیه، عربستان، قزاقستان، اوکراین، برزیل، پرو و هند در رده متوسط آمادگی هوش مصنوعی قرار دارند.

ایران در کنار عراق، پاکستان، ازبکستان، الجزایر، لیبی و سوریه در زمره کشورهای ضعیف در زمینه آمادگی هوش مصنوعی قرار دارند.

هوش مصنوعی عامل رشد بهره‌وری
هوش مصنوعی می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد، رشد اقتصادی را تقویت کند و درآمدها را بالا ببرد. با این حال، می‌تواند میلیون‌ها شغل را از بین ببرد و نابرابری را افزایش دهد.
هوش مصنوعی امروزه در حال تغییر شکل اقتصاد جهانی است. این فناوری می‌تواند 33 درصد از مشاغل در اقتصادهای پیشرفته، 24 درصد در اقتصادهای نوظهور و 18 درصد در کشورهای با درآمد کم را به خطر بیندازد. اما از سوی دیگر، پتانسیل عظیمی برای افزایش بهره‌وری مشاغل موجود که هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان ابزاری مکمل برای آنها باشد، و همچنین ایجاد مشاغل و حتی صنایع جدید به همراه دارد.

بیشتر اقتصادهای بازار نوظهور و کشورهای با درآمد کم سهم کمتری از مشاغل با مهارت بالا نسبت به اقتصادهای پیشرفته دارند و بنابراین احتمالاً کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند و با اختلالات کمتری از سوی هوش مصنوعی مواجه خواهند شد. در عین حال، بسیاری از این کشورها فاقد زیرساخت یا نیروی کار ماهر مورد نیاز برای بهره‌برداری از مزایای هوش مصنوعی هستند که می‌تواند نابرابری میان کشورها را تشدید کند.

بر اساس گزارش بانک جهانی اقتصادهای ثروتمندتر تمایل بیشتری برای تجهیز به هوش مصنوعی نسبت به کشورهای با درآمد کم دارند.

اندازه‌گیری آمادگی هوش مصنوعی چالش‌برانگیز است، تا حدی به این دلیل که الزامات نهادی برای یکپارچگی سراسری اقتصاد با هوش مصنوعی هنوز نامشخص است. همانطور که داشبورد نشان می‌دهد، کشورهای مختلف در مراحل مختلف آمادگی برای بهره‌برداری از مزایای بالقوه هوش مصنوعی و مدیریت خطرات آن هستند.

در بیشتر سناریوها، احتمالاً هوش مصنوعی نابرابری کلی در جهان را بدتر خواهد کرد، روند نگران‌کننده‌ای که سیاست‌گذاران می‌توانند برای جلوگیری از آن اقداماتی را انجام دهند. بانک جهانی با انتشار این داشبورد به دنبال آن است که سیاستگذاران، محققان و عموم مردم بتوانند آمادگی هوش مصنوعی را ارزیابی کنند و اقدامات و سیاست‌هایی را برای توسعه هوش مصنوعی به نفع همه گروه‌های جامعه انجام دهند.

هوش مصنوعی همچنین می‌تواند مهارت‌های کارگران را مکمل کند، بهره‌وری را افزایش دهد و فرصت‌ها را گسترش دهد. در اقتصادهای پیشرفته، برای مثال، حدود 30 درصد از مشاغل می‌توانند از ادغام هوش مصنوعی بهره‌مند شوند. کارگرانی که می‌توانند از این فناوری استفاده کنند، ممکن است افزایش دستمزد یا بهره‌وری بیشتری ببینند – در حالی که کسانی که نمی‌توانند، ممکن است عقب بمانند. کارگران جوان‌تر ممکن است فرصت‌های بیشتری را به راحتی استفاده کنند، در حالی که کارگران مسن‌تر ممکن است با سختی مواجه شوند.