داده‌های منتشرشده برخی از دارندگان کنسول SNES نشان می‌دهد که این کنسول پس‌از ۳۵ سال، سریع‌تر از قبل شده است.

در دنیای پرشتاب فناوری، معمولاً تصور می‌شود که دستگاه‌های الکترونیکی با گذشت زمان کارایی خود را از دست می‌دهند؛ اما به‌تازگی یافته‌ای جالب‌ درباره کنسول بازی کلاسیک Super Nintendo Entertainment System (SNES) منتشر شده است که این تصور را رد می‌کند. آلن سیسیل، مشاور امنیتی و مدیر ربات TASBot، کشف کرده است که کنسول‌های SNES با گذشت زمان اندکی سریع‌تر می‌شوند.

پدیده مذکور به‌دلیل تغییر در عملکرد یکی از تراشه‌های اصلی کنسول SNES، یعنی واحد پردازش صوتی (APU) سونی SPC700، رخ می‌دهد. طبق گزارش منتشرشده، این تراشه در اصل با نرخ نمونه‌برداری دیجیتال ۳۲,۰۰۰ هرتز کار می‌کرد. بااین‌حال، برنامه‌نویسان شبیه‌سازهای SNES در سال ۲۰۰۷ متوجه شدند که این تراشه می‌تواند در عمل با فرکانس کمی بیشتر (حدود ۳۲,۰۴۰ هرتز) کار کند. این اختلاف جزئی باعث شد تا آن‌ها برای جلوگیری از بروز مشکلات در اجرای برخی بازی‌ها، این مقدار دقیق‌تر را در شبیه‌سازها لحاظ کنند.

قلب تپنده تراشه SPC700 رزوناتور سرامیکی است که با فرکانس ۲۴,۵۷۶ هرتز کار می‌کند و وظیفه تنظیم فرکانس کلی تراشه را برعهده دارد. رزوناتورهای سرامیکی قطعات الکترونیکی حساسی هستند و عواملی مانند گرما و شرایط محیطی می‌توانند بر رفتار آن‌ها تأثیر بگذارند. سیسیل در اواخر فوریه (بهمن و اسفند) با انتشار پستی در شبکه اجتماعی بلواسکای، نظریه خود را مطرح کرد و از کاربران کنسول‌های SNES خواست تا داده‌های مربوط به فرکانس APU کنسول‌های خود را به اشتراک بگذارند.

نتایج اولیه جمع‌آوری‌شده، حاکی از آن است که با افزایش سن کنسول‌های SNES، به‌ نظر می‌رسد که تراشه SPC700 با سرعت بیشتری کار می‌کند. در‌حال‌حاضر، بیشترین فرکانس ثبت‌شده ۳۲,۱۸۲ هرتز است. این افزایش کمتر از ۱ درصد مقدار اولیه (۳۲,۰۰۰ هرتز) به‌ شمار می‌رود؛ اما می‌تواند بر صدای بازی‌ها تأثیر بگذارد و حتی باعث ازکارافتادن برخی از عناوین شود.

این افزایش فرکانس در SPC700 ممکن است برای رکوردداران سرعت (Speedrunners) مشکل‌ساز شود. ازآنجاکه SPC700 تنها وظیفه پردازش داده‌های صوتی را در SNES بر‌عهده دارد، ممکن است در نگاه اول تصور شود که این تغییر بر روند اصلی بازی تأثیری نمی‌گذارد. بااین‌حال، برای کسانی که به‌دنبال ثبت رکوردهای سرعت هستند یا ربات‌هایی مانند TASBot که بر زمان‌بندی دقیق متکی هستند، این افزایش جزئی در سرعت می‌تواند تأثیرگذار باشد.

هنگامی که پس‌از اتمام یک مرحله صفحه‌نمایش سیاه می‌شود، کنسول شروع به بارگذاری داده‌های مورد نیاز برای مرحله بعدی می‌کند که شامل داده‌های صوتی نیز می‌شود. اگر APU بتواند این داده‌ها را کمی سریع‌تر از حد انتظار به واحد پردازش مرکزی (CPU) تحویل دهد، زمان بارگذاری به‌طور جزئی کاهش می‌یابد. این موضوع ممکن است برای گیمرهای معمولی خبر خوشی باشد؛ اما می‌تواند رکوردهای ثبت‌شده و ربات‌های رکوردزنی را با مشکل مواجه کند.

سیسیل درباره‌ی اتفاق یادشده می‌گوید: «هنوز نمی‌دانیم این موضوع چه تأثیری بر رکوردزنی طولانی خواهد گذاشت. تنها می‌دانیم که حداقل تأثیر جزئی بر سرعت انتقال داده‌ها بین CPU و APU می‌گذارد. بااین‌حال، عملکرد TASBot ممکن است تحت‌تأثیر قرار بگیرد؛ به‌خصوص که اقدامات آن باید در حد میلی‌ثانیه دقیق باشد.»

سیسیل در حال جمع‌آوری داده‌های بیشتری است تا تأثیر زمان بر کنسول‌ بازی مذکور را بهتر درک کند. با گذشت زمان و فرسودگی قطعات الکترونیکی در این دستگاه‌ و میلیون‌ها دستگاه دیگر، درک چگونگی مقابله با این تغییرات می‌تواند به ما در شبیه‌سازی دقیق‌تر آن‌ها در آینده و حفظ بازی‌های کلاسیکی کمک کند که خاطرات کودکی ما را شکل داده‌اند.