سم آلتمن معتقد است ما درحال تجربه شگفتی‌های هوش مصنوعی هستیم که به سرعت به امری روزمره و عادی تبدیل می‌شوند.

«سم آلتمن»، مدیرعامل شرکت OpenAI، در بیانیه‌ای اعلام کرد که بشریت از یک نقطه عطف کلیدی و بی‌بازگشت عبور کرده و حرکت به سوی «ابرهوشمندی دیجیتال» آغاز شده است. او معتقد است ما درحال تجربه یک «تکینگی ملایم» هستیم که در آن، شگفتی‌های هوش مصنوعی به سرعت به امری روزمره و عادی تبدیل می‌شوند.

سم آلتمن روز گذشته در یک پست وبلاگی اعلام کرد که دوران جدیدی در تاریخ بشر آغاز شده است. او با استفاده از اصطلاحات اخترفیزیک، استدلال کرد که ما از «افق رویداد» (Event Horizon) عبور کرده‌ایم؛ نقطه‌ای بی‌بازگشت که در آن پیشرفت هوش مصنوعی قطعی است. به گفته آلتمن، «خیزش آغاز شده و بشریت به ساخت ابرهوشمندی دیجیتال نزدیک شده است.»

این تحلیل درحالی مطرح می‌شود که نگرانی‌ها درباره پیشی گرفتن هوش مصنوعی از هوش انسانی – مفهومی که به آن «تکینگی» (Singularity) گفته می‌شود – درحال افزایش است. بااین‌حال، آلتمن معتقد است این تحول نه یک رخداد ناگهانی و فاجعه‌بار، بلکه یک «تکینگی ملایم» و تدریجی است که می‌توان آن را مدیریت کرد.

نظرات سم آلتمن درباره پیشرفت هوش مصنوعی
آلتمن برای اثبات ادعای خود به محبوبیت و نفوذ گسترده ChatGPT اشاره کرد. براساس آمار، این چت‌بات در ماه مه 2025 حدود 800 میلیون کاربر فعال هفتگی داشته است. او گفت: «صدها میلیون نفر هر روز و برای کارهایی که پیوسته مهم‌تر می‌شوند، به آن تکیه می‌کنند.» این نفوذ گسترده، به‌رغم مسائل حقوقی مداوم و درخواست‌ها برای توقف توسعه هوش مصنوعی، نشان‌دهنده سرعت بالای این تحول است.

مدیرعامل OpenAI همچنین یک جدول زمانی برای پنج سال آینده ترسیم کرد:

2025: ظهور ایجنت‌های هوش مصنوعی که قادر به انجام کارهای شناختی واقعی مانند کدنویسی پیشرفته هستند.
2026: ظهور سیستم‌هایی که می‌توانند به بینش‌های علمی و خلاقانه جدید دست یابند.
2027: ظهور ربات‌هایی که قادر به انجام وظایف فیزیکی در دنیای واقعی هستند.
2030: هوش و توانایی خلق ایده به صورت گسترده و ارزان در دسترس همگان قرار خواهد گرفت.
آلتمن ضمن تأکید بر مزایای عظیم این فناوری، هشدار داد که حتی یک «ناهماهنگی کوچک» در اهداف هوش مصنوعی با ارزش‌های انسانی، وقتی در مقیاس صدها میلیون کاربر تکثیر شود، می‌تواند پیامدهای بسیار جدی داشته باشد. او برای مدیریت این امر، سه راهکار کلیدی را پیشنهاد کرد:

اطمینان از هم‌راستایی اهداف هوش مصنوعی با منافع بلندمدت بشریت.
جلوگیری از کنترل متمرکز این فناوری توسط یک شخص، شرکت یا کشور خاص.
آغاز فوری گفتگوهای جهانی برای تعیین ارزش‌ها و محدودیت‌های حاکم بر توسعه هوش مصنوعی.
او در پایان به یک واقعیت روانشناختی اشاره کرد: «ما خیلی سریع به پیشرفت‌ها عادت می‌کنیم. در‌حال‌حاضر با هوش دیجیتال باورنکردنی زندگی می‌کنیم و پس از یک شوک اولیه، به آن عادت کرده‌ایم. تکینگی اینگونه پیش می‌رود: شگفتی‌ها به امری روزمره و سپس به پیش‌نیاز تبدیل می‌شوند.» این بدان معناست که بزرگ‌ترین انقلاب‌های فناوری آینده ممکن است در ابتدا چندان انقلابی به نظر نرسند، بلکه به سرعت به بخشی عادی از زندگی ما بدل خواهند شد.