ICTna.ir – شرکت فنلاندی نوکیا، تامین‌کننده تجهیزات مخابراتی، سیستم کابل زیردریایی مدوسا را که سواحل اقیانوس اطلس، دریای مدیترانه و دریای سرخ را به هم متصل می‌کند، بر عهده خواهد داشت.

به گزارش گروه اخبار خارجی آژانس خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات (ایستنا)، کابل زیردریایی مدوسا بین اروپا و شمال آفریقا قرار دارد و کشورهایی مانند مراکش، تونس، لیبی، الجزایر و مصر را با لینک‌های فیبر نوری با ظرفیت بالا به هم متصل می‌کند.

پروژه جدید شبکه فیبر نوری زیردریایی متعلق به شرکت AFR-IX Telecom است و یک کریدور دیجیتال جدید با ظرفیت بالا ایجاد خواهد کرد که نویدبخش «اتصال، نوآوری و رشد اقتصادی در سراسر منطقه» است.

در این بیانیه آمده است که این طرح به گونه‌ای طراحی شده است که به ارائه دهندگان خدمات مخابراتی در سراسر منطقه امکان دسترسی به خدمات اتصال پیشرفته، پشتیبانی از راه‌اندازی 5G، رشد زیرساخت‌های ابری و افزایش تقاضای پهنای باند برای هوش مصنوعی و «فناوری‌های آینده» را فراهم کند.

این سیستم از پلتفرم سری 1830 GX نوکیا و اپتیک منسجم ICE7 استفاده خواهد کرد که به گفته فروشنده کیت، قادر به انتقال ده‌ها ترابیت در ثانیه به ازای هر جفت فیبر است. به ما گفته شده است که سیستم کابل زیردریایی مدوسا برای ارائه اتصال با ظرفیت بالا و تأخیر کم «با هزینه و راندمان بهینه انرژی به ازای هر بیت منتقل شده» مجهز شده است.

شرکت زیرساخت EXA اخیراً از ساخت یک مسیر فیبر نوری جدید با ظرفیت بالا از لندن به فرانکفورت ، آمستردام و بروکسل خبر داد که به گفته این شرکت، اولین کابل زیردریایی جدید در کریدور دریای شمال در ۲۵ سال گذشته است. این اتصال فیبر نوری جدید به طول ۱۲۰۰ کیلومتر به عنوان تقویت‌کننده زیرساخت دیجیتال اروپا، شامل دو ایستگاه فرود کابل مقیاس‌پذیر، کابل‌های مدرن با تعداد فیبر بالا و ارتقاء تأسیسات موجود تقویت‌کننده درون خطی (ILA) در سراسر بریتانیا، بلژیک و هلند، مطرح شده است.

اوایل امسال، گروهی از اپراتورها و شرکت‌های کابلی اروپایی نامه‌ای سرگشاده به تصمیم‌گیرندگان اتحادیه اروپا، بریتانیا و ناتو امضا کردند و خواستار همکاری نزدیک‌تر در زمینه ایمن‌سازی کابل‌کشی‌های ارتباطی زیر دریا شدند.

شرکت‌های Alcatel Submarine Networks، GlobalConnect، NKT، اورنج، Proximus، Sparkle، تلفونیکا، تله نور و وودافون برای اتخاذ اقدامات بیشتر جهت ایجاد رویکردی هماهنگ‌تر برای ایمن‌سازی شبکه‌های فرامرزی اروپا لابی کردند. استدلال آنها این بود که کل اکوسیستم کابل‌های زیر دریایی باید به عنوان زیرساخت حیاتی در نظر گرفته شود و تضمین «سطح مناسب غربالگری امنیتی، حفاظت و سرمایه‌گذاری در زمینه تاب‌آوری» به طور جمعی ضروری است.