خالق این بازیگر هوش مصنوعی می‌خواهد او «اسکارلت جوهانسون بعدی» باشد.

در جشنواره فیلم زوریخ از اولین بازیگر هوش مصنوعی جهان به نام «تیلی نوروود» (Tilly Norwood) رونمایی شد. خالق او می‌گوید این شخصیت دیجیتال در آستانه امضای قرارداد با آژانس‌های استعدادیابی بزرگ است، اما این خبر موجی از خشم و انزجار را در میان بازیگران واقعی هالیوود برانگیخته است.

تیلی نوروود اولین ساخته استودیوی هوش مصنوعی Xicoia است که توسط «الین ون در فلدن» (Eline Van der Velden)، بازیگر و تهیه‌کننده، تأسیس شده است. تیلی یک شخصیت کاملاً دیجیتال است که با هوش مصنوعی ساخته شده و حتی اولین نقش خود را نیز در یک فیلم کمدی کوتاه به نام «کمیسر هوش مصنوعی» ایفا کرده است. اما جاه‌طلبی خالق او بسیار فراتر از یک شخصیت مجازی ساده است. ون در فلدن به صراحت گفته است:

«ما می‌خواهیم تیلی، اسکارلت جوهانسون یا ناتالی پورتمن بعدی باشد. این هدف ماست.»

او معتقد است که هوش مصنوعی می‌تواند محدودیت‌های بودجه‌ای را از بین ببرد و باعث خلاقیت شود و مخاطبان درنهایت به داستان اهمیت می‌دهند، نه به اینکه «آیا قلب این بازیگر نبض دارد یا نه.»

واکنش تند به بازیگر هوش مصنوعی
براساس گزارش ورایتی، این خبر که آژانس‌های استعدادیابی بزرگ به دنبال امضای قرارداد با یک بازیگر هوش مصنوعی هستند، موجی از خشم را در میان جامعه بازیگری برانگیخت. بسیاری از بازیگران این اقدام را توهینی به هنر و تلاش خود و یک تهدید جدی برای آینده شغلی‌شان می‌دانند. نوک پیکان انتقادات، بیش از خالق تیلی، به سمت آژانس‌هایی است که حاضر به کار با او شده‌اند.

در پی این واکنش‌های تند، الین ون در فلدن بیانیه‌ای را در اینستاگرام منتشر کرد. او در این بیانیه تأکید کرد که تیلی یک «جایگزین برای انسان» نیست، بلکه یک «اثر هنری» و یک «ابزار جدید» برای داستان‌گویی است.

او در بیانیه‌اش گفت:

«من هوش مصنوعی را نه به عنوان جایگزینی برای مردم، بلکه به عنوان یک ابزار جدید، و یک قلم‌موی جدید می‌بینم. همانطور که انیمیشن، عروسک‌گردانی یا CGI امکانات جدیدی را بدون از بین بردن بازیگری ایجاد کردند، هوش مصنوعی نیز راه دیگری برای تصور و ساخت داستان‌ها ارائه می‌دهد. من خودم یک بازیگر هستم و هیچ چیز — قطعاً نه یک شخصیت هوش مصنوعی — نمی‌تواند هنر یا لذت اجرای انسانی را از بین ببرد.»

رونمایی از تیلی نوروود، بحثی بسیار مهم و پیچیده را در هالیوود آغاز کرده است. از یک سو، طرفداران این فناوری آن را راهی برای کاهش هزینه‌ها و شکستن مرزهای خلاقیت می‌دانند. از سوی دیگر، بازیگران و بسیاری از هنرمندان، آن را تهدیدی برای روح هنر، یعنی احساسات و تجربیات انسانی، و همچنین یک خطر جدی برای معیشت خود تلقی می‌کنند.