سعید نوری آزاد – جام جم : اول قرار بود مطلبی بنویسم درخصوص اینکه حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات آنقدر شکل و شمایل دولتی به خود گرفته است که دیگر مخاطب اصلی خود یعنی مردم و متخصصان را نمیشناسد، اما هنوز مطلبم را جمع و جور نکرده بودم که پیامی مبنی بر برکناری وزیر ارتباطات رسید. این شد که موضوع را عوض میکنیم و مینویسیم حوزه ارتباطات فناوری اطلاعات نه مخاطب خود را میشناسد و نه متولی خود را…
هفته گذشته نشست خبری اصلیترین رویداد سالانه فناوری اطلاعات کشور، یعنی نمایشگاه الکامپ با حضور نماینده نهاد ریاستجمهوری و رئیس سازمان فناوری اطلاعات برگزار شد، اما در آن از خبرنگاران حوزهای تی خبری نبود؛ چون برگزارکننده تفاوتی میان خبرنگار تخصصی و غیر آن قائل نشده بود، این خود مایه مزاح در میان اهالی این صنعت شد که میگفتند وقتی متولیان دولتی این صنعت مخاطبان خود را نمیشناسند، چه انتظاری از بخش خصوصی هست که بتواند در این میان حضور یابد؟ اما چند روزی نگذشته است که میبینیم مشکل از این حدود آنقدر فراتر است که یک چنین موضوعی دیگر اهمیت ندارد، چراکه وقتی بالاترین مقام اجرایی یک صنعت زیرساختی نتواند روی سندیت حرفها و وعدههای خود حتی تا پایان یک جلسه حساب کند، صحبت از چشماندازها بیمعنی است.
در شرایطی که تقریبا تمام منتقدان و تحلیلگران روزه سکوت گرفتهاند، چرخهای صنعتی که در دنیا بسرعت طی طریق میکند در ایران لنگ میزند و همه منتظر هستند هر روز یک چرخ از زیر این قطار در برود و واگنی از خط خارج شود.
چرا به جایی رسیدهایم که در شرایط اقتصاد مقاومتی از صنعتی که برای ایجاد هر شغل یکسوم سایر صنایع نیاز به سرمایه دارد، حمایت نمیشود؟ آیا مسئولانی که از طرحهای رنگارنگ خود صحبت میکنند به این هم توجه دارند که سهم صنعتی با این ظرفیت از تولید ناخالص ملی فقط 3 درصد است در حالی که باید 10 درصد باشد، البته که تمام این سهم 3 درصدی هم دولتی و اجبار قانون بوده است که از درآمد کشور هزینه شده و بخش خصوصی در این میان نقشی ندارد.
آیا کسی به داد این پیکر نیمهجان خواهد رسید؟ آیا کسی میداند فردا برای جبران خیلی دیر است؟