مروری بر جایگاه وزارت ICT در کشورهای دیگر
تصمیم ادغام وزارت راه و شهرسازی با وزارت ارتباطات تصمیم مناسبی نیست، بلکه می‌توان با سپردن جنبه‌هایی از فعالیتهای سایر وزارتخانههای کشور نقش موثری در تحقق اهداف چشم‌انداز و همچنین ارائه خدمات به مردم ایفا کرد.
به گزارش ایسنا، حسین عنبرستانی – کارشناس گروه علمی تحلیلی طیف در یادداشتی عنوان کرده است: در خرداد سال گذشته و در بحبوحه ادغام وزارتخانه‌ها با یکدیگر، ناگهان سخن از ادغام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با وزارت راه و ترابری و وزارت مسکن و شهرسازی به میان آمد که تعجب بسیاری از اهالی ICT کشور را بر انگیخت.
این مسئله که از طرفی ریشه در جدایی شرکت مخابرات ایران از این وزارت و از طرف دیگر ریشه در رویکرد نسبتا منفعل این وزارت داشته است با مخالفت شورای نگهبان مسکوت باقی ماند. هر چند توصیه‌های کارشناسان برای بازتعریف نقش و جایگاه وزارت ارتباطات پس از جدایی شرکت مخابرات از بدنه این وزارتخانه و تشکیل شورای عالی فضای مجازی که متولی سیاستگذاری کلان این حوزه است بجایی نرسید و پایه‌های لرزان این وزارتخانه تا آستانه فروپاشی پیش رفت.
عنبرستانی با بیان اینکه یکی از راههای ارزیابی این مسئله توجه به تجربیات جهانی در این حوزه و استفاده از آنهاست. در گزارش خود ابتدا به بررسی وضعیت متصدیان فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین متصدیان حمل و نقل در بیشتر کشورهای منطقه و برخی از کشورهای پیشرفته جهان همچون کره و آلمان پرداخته است.
بر این اساس از میان 14 کشور بررسی شده تنها در کشورهای ترکیه و عمان ساختار مشترکی برای مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات و حمل و نقل ایجاد شده است. در مابقی کشورها غالبا نهاد مستقلی در ارتباط با ارتباطات و فناوری اطلاعات ایجاد شده است.
در پایان این یادداشت آمده است: توجه به نحوه ایجاد ساختار برای مدیریت حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشورهای مورد بررسی، نکات قابل تأملی را بدست می‌دهد:
در بسیاری از کشورها وزارتخانه مستقلی برای حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات وجود دارد و وزارت مشترک برای راه و ارتباطات و فناوری اطلاعات فقط در کشور ترکیه و عمان وجود دارد.
در کشورهایی همچون آلمان و استرالیا به بعد تأثیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بر اقتصاد توجه ویژه‌ای شده است و با قراردادن این حوزه‌ها ذیل یک وزارت خانه زمینه‌سازی برای بهره‌برداری حداکثری از فاوا در رشد و توسعه اقتصادی فراهم شده است.
در برخی از کشورها مانند امارات و بحرین، وزارتی که متولی ارتباطات و فناوری اطلاعات باشد وجود ندارد و فقط یک نهاد رگولاتوری برای تنظیم قواعد در این حوزه، ایجاد شده است.
در کشور پاکستان نه تنها وزارت خانه‌ها ادغام نشده‌اند بلکه برای حوزه ارتباطات، اطلاعات و برودکست(پخش گسترده) وزارت خانه‌های مجزایی ایجاد شده است.
بنابراین با توجه به تجربیات جهانی به نظر می‌رسد که نه تنها تصمیم ادغام وزارت راه و شهرسازی با وزارت ارتباطات تصمیم مناسبی نیست، بلکه می‌توان با سپردن جنبه‌هایی از فعالیتهای سایر وزارتخانههای کشور همچون وظایف مرتبط با تولید و صادرات تجهیزات و خدمات ICT از وزارت صنعت، معدن و تجارت به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و بازتعریف این وزارت، نقش موثری در تحقق اهداف چشم‌انداز و همچنین ارائه خدمات به مردم ایفا کرد.