هک کردن مغز انسان: قلمرو بعدی نبردهای جهان
نامیدن فضای سایبر به عنوان پنجمین قلمرو جنگ،پس از زمین، فضا، هوا و دریا امروزه کاملا رواج پیدا کرده‌است،اما در اصل قلمرو مهمتر و بحث‌برانگیزتری نیز برای جنگیدن وجود دارد و آن مغز انسان است.
به گزارش وایرد، این کارزار جدید تنها برای تحت تاثیرگذاشتن قلب و ذهن انسانها با استفاده از اطلاعات نیست، بلکه درباره نفوذ غیر ارادی، شکل دادن و وادار کردن ذهن انسانها برای تحقق یافتن نهایی مفهوم جنگ کارل فون کلازویتز است: قانع کردن دشمن به پذیرفتن خواسته خود. قدرتمند‌ترین سلاح در این کارزار تکنولوژی‌های سطح مشترک مغز-رایانه یا BCIها هستند که می‌توانند مغز انسان را به ابزارهای مختلف وصل کنند.
تکنولوژی‌های کنونی BCI برای تحقیقاتی درباره امنیت و اهداف انسانی دیگر،مثلا ارتباط دادن مغز با سیستم‌های روباتیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. با وجود اینکه از این تکنولوژی‌ها برای اهداف انسانی استفاده میشود، حقیقت این است که سواستفاده از این مطالعات و فناوری‌ها تاثیر غیرقابل جبرانی بر روی آینده جنگها خواهد داشت.
BCIها با وجود اینکه می‌توانند برای سربازان مجروح و ناتوان شرایط فعالیت دوباره را در دوران پس از آسیب دیدگی فراهم آورند، به افراد فلج در استفاده از مغز برای انجام کارهای مختلف کمک کنند و یا به افراد دارای قطعی عضو قدرت احساس کردن اندامهای مصنوعی را بدهند، در معرض خطر هک شدن نیز قرار دارند، از این فناوری‌ها می‌توان برای دست‌کاری کردن مغز و حتی کشتن استفاده کرد.
اخیرا بارنابی جیک متخصص امنیتی با انجام آزمایشهایی اثبات کرد که به راحتی می‌توان سیستم‌های بیولوژیکی از قبیل پیس‌میکر و قطعات قابل کشت عروقی را هک کرد،آزمایشهایی که نگرانی شدیدی را درباره امنیت سیستم‌هایی که در اصل برای نجات جان انسانها طراحی شده‌اند، برانگیخت. این آسیب‌پذیری به راحتی می‌تواند به سیستم‌های بیوتکنولوژیکی که مستقیما به مغز متصل می‌شوند نیز سرایت یابد.
با توجه به اینکه نیروهای تحقیقاتی نظامی مانند دارپا که به ارتش ایالات متحده وابسته است درحال مطالعه بر روی درک بیشتر فرایندهای پیچیده عصبی و ارتقا دادن توانایی‌های تشخیص تهدید با استفاده از اسکن‌های BCI به سر می‌برد،به نظر می‌آید وصلت میان علوم عصب‌شناسی و سیستم‌های نظامی به صورت بنیادین درحال تغییر دادن آینده نبردها در جهان است.
احتمال آسیب،تخریب و هرج‌و مرج در چنین نبردهایی بسیار زیاد است، شرایطی را تصور کنید که در میدان جنگ BCI متصل به یک سرباز به گونه‌ای تغییر پیدا کند که وی به روی نیروهای خودی شلیک کند، بر روی سیستم‌های رایانه‌ای خود ویروس نصب کند، نقشه‌ای نادرست را برای حمله‌ای هوایی اعلام کندو یا داوطلبانه اطلاعات محرمانه را در اختیار نیروهای دشمن قرار دهد که هر یک از این شرایط به تنهایی می‌تواند فاجعه‌بار باشد.