این خانه از پا‌ی‌بست ویران است
فاطمه ملکی – عصر ارتباط
تعرفه خدمات اینترنتی و فروش باند پهن در کشور، به چالش این روزهای فعالان بازار اینترنت کشور بدل شده و از بالا تا پایین، از شرکت حاکمیتی ارتباطات زیرساخت تا کاربران نهایی اینترنت در کشور، را متاثر از خود کرده است. آنچه در این مصوبات هر بار اصلاح و بازنگری میشود، مصوبات قدیمی هستند که با استناد به آن‌ها تعرفه‌ها تعیین و برای اجرا ابلاغ می‌شوند. همه آنچه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تاکنون در حوزه اینترنت منتشر کرده، با عکس‌العمل جدی بازیگران آن مواجه شده است؛ بازیگرانی که روزی از تعرفه‌ها، روزی از آیین‌نامه‌های تعاملی و روزی از مصوبات قانونی در حوزه اینترنت گله دارند و هر یک از طرفین هر بار ایراداتی را به آن وارد می‌دانند. به‌نظر می‌رسد وقت آن فرا رسیده تا برای یک‌بار هم که شده، رگولاتوری همه فرمول‌های گذشته و اصلاح‌شده‌اش را کناری بگذارد، نگاهی به فرمول‌های بین‌المللی بیندازد و بر اساس آن نسبت به تعیین نرخ و تعرفه‌گذاری خدمات اینترنتی اقدام کند. حالا رگولاتوری در آستانه یک‌دهه قانون‌گذاری در حوزه اینترنت نیاز دارد تا همه داشته‌هایش را به کناری بگذارد و مدتی را به بالا و پایین کردن سنگ‌اندازی‌های اپراتورهای داخلی نگذراند. مروری بر یافته‌ها و داشته‌های آنچه اپراتورهای بین‌المللی در این حوزه تجربه کردند و تحلیل آن‌ها با آنچه در ایران گذاشت را شاید بتوان راهی منطقی برای حل سوراخ‌سنبه‌های اینترنت ایران دانست. حل مشکلات اینترنت ایران به تنها یک راه‌حل نیاز ندارد، این راه رفته در این سال‌ها آن‌قدر جاده‌های انحرافی دارد که باید راهکاری جامع برای آن اندیشیده شود و همه شاخ و برگ‌های زائد آن هرس شوند تا بتوان اندک امیدی به نجات آن داشت؛ نجاتی که راه آن از تمامی بخش‌های سیاست‌گذاری، قیمت‌گذاری، پالایش، تصدی و اجرا و حتی همکاری نیز می‌گذرد.