رنگدانه “آبی مصری” باستانی راهی به سوی فن آوری های جدید ارتباطاتی می گشاید!
بنابر مقاله منتشر در نشریه انجمن شیمی آمریکا، با عنوان آبی مصری، رنگ دانه لاجوردی که 5 هزار سال پیش مورد استفاده قرار می گرفته است محققان کنونی را در ساخت یک نانومتریال جدید با پتانسیل استفاده در دستگاه های تصویربرداری پزشکی پیشرفته، ریموت کنترل های تلویزیونی، جوهرهای امنیتی و دیگر فن آوری ها هدایت خواهد کرد.
به گزارش گروه اخبار خارجی آژانس خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات (ایستنا)، یافته های Tina T.Salguero و همکارانش نشان می دهد که آبی مصری، که به عنوان اولین رنگدانه مصنوعی بشر در نظر گرفته می شود، در نقاشی های مقبره ها، تندیس ها و دیگر اشیاء در دنیای مدیترانه باستان مورد استفاده قرار می گرفته است. بقایای این رنگدانه در تندیس ایریس حامل پیام های خدایان باستان در پانتنون و در نقاشی های مقبره مصری در طبس یافت شده است.
محققان در کمال شگفتی یافته اند که سیلیکات کلسیم مس در آبی مصری به ورقه های نانویی تفکیک می شود که به اندازه ای نازک هستند که هزاران ورق آن به اندازه ضخامت موی انسان است. این ورقه ها اشعه مادون قرمز نامرئی (IR) مشابه با پرتوهایی که میان ریموت کنترل ها و تلویزیون ها، خودرو و دیگر دستگاه های ارتباطات راه دور در جریان است تولید می کند.
سیلیکات کلسیم مس خط سیری به طبقه جدیدی از نانومتریال ها فراهم می کند که در زمینه های تصویر برداری بیوپزشکی مبتنی بر IR نزدیک، دستگاه های تشعشع نور IR (به ویژه پلتفرم های ارتباطات راه دور) و فرمولاسیون جوهر امنیتی از اهمیت برخوردار است. به این وسیله کاربردهای یک ماده باستانی در ابزارهای تکنوشیمی مدرن استفاده قرار می گیرد.