شرکت سامسونگ تلاش برای کنترل دستگاه هایی چون تلفنهای همراه و تبلت با قدرت ذهن را آغاز کرده و طی آن از یک محقق ایرانی در دانشگاه تگزاس کمک گرفته تا در نهایت میزان تعامل کاربران با دستگاههای موبایل را افزایش دهد.
با در اختیار داشتن یک کلاه برق نگار مغز که طرز استفاده از آن نیز ساده است، می توان تعداد راه های تعامل با دستگاه های موبایل خود چون تلفنهای هوشمند و تبلت را ارتقا داد و به کلی متحول کرد.
روزی فرامی رسد که ما بدون لمس یک صفحه و یا حتی صحبت کردن با یک نرم افزار، نامه های الکترونیک خود را چک کرده و یا با دوستمان تماس بگیریم.
درحال حاضر شرکت الکترونیکی سامسونگ در کره جنوبی به دنبال انجام تحقیقات برای کنترل دستگاه های موبایل از طریق ذهن است به این امید که چنین فناوری بتواند به افرادی که دچار اختلال حرکتی هستند کمک کند با دنیا در تماس باشند.
براساس اظهارات محققان، هدف نهایی این پروژه در آزمایشگاه فناوریهای درحال ظهور سامسونگ افزایش راه های تعامل کاربران با دستگاه های خود است.
محققان سامسونگ با همکاری روزبه جعفری استادیار مهندسی برق دانشگاه تگزاس، دالاس درحال بررسی چگونگی استفاده مردم از افکار خود برای اجرای یک اپلیکیشن، انتخاب یک مخاطب، انتخاب یک فایل موسیقی یا خاموش کردن و روشن کردن گلکسی نت 10.1 هستند.
این تحقیقات در شرایطی صورت می گیرد که سامسونگ درنظر ندارد به سرعت دستگاهی ارائه کند که با قدرت ذهن کنترل می شود؛ چرا که این تحقیقات درمراحل اولین است و این امر نیازمند یک کلاه برق نگار مغز است.
رابطهای مغز – رایانه که امواج مغزی را از طریق دستگاه برق نگار مغز مونیتور می کند تاکنون راه خود را به بازارهای تجارب بازگرده اند. برای مثال هدست نرواسکای از تفسیرهای دستگاه برق نگار مغزی و همچنین برق نگار ماهیچه ای برای انتخاب سیگنالها درباره سطح تمرکز فرد روی کنترل اسباب بازی ها و بازیها استفاده می کند.
شرکت اموتیو نیز دستگاه هدستی را به فروش می رساند که از برق نگار مغزی و حالات صورت برای ارتقا تجربه بازی استفاده می کند.
برای استفاده از سیگنالهای مغزی در کنترل یک تلفن هوشمند، سامسونگ و محققان دانشگاه فناوری دالاس الگوهای فعالیت مغزی افراد را هنگام مشاهده الگوهای بصری تکراری بررسی کردند. آنها در این آزمایش به این نتیجه رسیدند که افراد می توانند یک اپلیکیشن را اجرا کرده و انتخابهایی که در آن ارائه شده را توسط تمرکز روی یک آیکن چشمک زد در یک فرکانس متمایز انجام دهند.
رابرت جیکوب از محققان تعامل انسان – رایانه در دانشگاه توفتس اظهار داشت که این پروژه را می توان با تلاشهای وسیع تر محققان انجام داد تا راه های بیشتری برای برقراری ارتباط با دستگاه های کوچکی چون تلفنهای همراه پیدا کرد.
اینسو کیم محقق ارشد سامسونگ گفت: یافتن روشهای جدید برای تعامل با دستگاه های موبایل انگیزه اصلی این پروژه بوده است، چند سال پیش یک صفحه کلید کوچک تنها ابزار ورودی برای کنترل تلفن های همراه بود اما امروزه، کاربران می توانند از صدا، لمس، حالات و حرکات چشم برای تعامل با دستگاه های موبایل استفاده کنند. افزودن ابزارهای ورودی دیگر می تواند راه های غنی تر از تعامل با دستگاه های موبایل را پیش روی ما بگذارد.
اما هنوز هم باید تحقیقات بسیاری انجام داد تا رابط مغز – رایانه به راه جدید تعامل با تلفنهای همراه تبدیل شود. تمرکز اصلی این گروه تحقیقاتی ساخت شیوه های پردازش سیگنال است که بتوان اطلاعات درست را برای کنترل یک دستگاه از سیگنالهای ضعیف و پرسروصدای دستگاه برق نگار استخراج کرد.
این درحالی است که تحقیقات روزبه جعفری محقق ایرانی از دانشگاه تگزاس به یک چالش دیگر اشاره دارد و آن ساخت حسگرهای متقاعد کننده تری برای دستگاه برق نگار مغزی است. سیستمهای کلاسیک برق نگار مغزی دارای الکترودهای تماسی ژلی و یا مرطوب هستند که بین سر فرد و حسگر قرار بگیرد.
براساس اظهارات روزبه جعفری، بسته به این که چه تعداد الکترود داریم، این دستگاه 45 دقیقه برای راه اندازی، زمان می خواهد و از سوی دیگر استفاده از آن چندان راحت نیست.
این درحالی است که با استفاده از حسگرهای ساخت وی، نیازی به پل مایع نخواهد بود و این راه اندازی 10 ثانیه زمان می برد اما کاربر همچنان باید کلاهی پوشیده از سیم روی سر خود بگذارد.
مفهوم برق نگار مغزی جدید نیست و می تواند ضعف کیفیت سیگنال را به دنبال داشته باشد، اما جعفری اظهار داشت که گروه وی در حال بهبود سیستم پردازش سیگنالهای مغز است. در نهایت اگر تماسهای برق نگار مغزی متقاعد کننده باشد یک دستگاه کنترل شونده توسط مغز شبیه یک کلاه است که افراد باید آن را در طول روز روی سرشان بگذارند.
کیم اظهار داشت: سرعت کنترل یک تبلت توسط سیستم کنترل برق نگار مغز به کاربر بستگی دارد. در آزمایشهای محدود این تیم کاربران به طور متوسط توانستند که هر 5 ثانیه با درصد صحت 80 تا 95 درصد یک انتخاب داشته باشند.
وی افزود: غیر ممکن است که بتوان پیش بینی کرد آینده چه فناوریهایی را همراه خود می آورد. اما با توجه به پشتیبانی از ابتکار عملهایی چون ابتکار عمل BRAIN در ایالات متحده، ارتقای عملکرد رابطهای انسان – ماشین غیرقابل اجتناب است.
ابتکار عمل BRAIN اشاره به تحقیقات مغز از طریق پیشبرد فناوریهای عصبی نوآورانه است که از آن با عنوان پروژه نقشه فعالیت مغز یاد می شود و واژه BRAIN نیز مخفف " Brain Activity Map Project" است.