مهدی خاکی فیروز – روزنامه تابناک : میدان نیاوران در تاریخ اینترنت کشورمان، جای مهمی است. نخستین ارتباط اینترنتی ایران از مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات که ساختمانی در جنوب این میدان است برقرار شد. الان حدود 20 سال از ارتباط نخستین می‌گذرد ولی هنوز اینترنت در ایران، به‌دلیل کم کاری و گاهی کارشکنی مسوولان دولتی، به سرعت مطلوبی نرسیده است. این روزها امید بسیاری از مردم ایران به ساختمانی در حوالی میدان نیاوران و روبه‌روی درب جنوبی پارک نیاوران است. جایی که دفتر کار رئیس‌جمهور منتخب در آن قرار دارد.

برخی از کسانی که برای ارایه به حسن روحانی به دیدار او می‌روند، از این گلایه دارند که اینرنت وایرلس ساختمان مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت قطع است. سرعت دانلود از طریق اینترنت سیمی نیز برازنده دفتر رئیس‌جمهوری منتخب نیست.

شاید این مساله فقط باید نگرانی کارکنان اداری مرکز تحقیقات را به همراه داشته باشد و ارتباطی با عموم مردم نداشته باشد. ولی تجربه نشان می‌دهد که مشت نمونه خروار است و مشکلاتی از این دست، در سطح بزرگ‌تر نه‌تنها کاهش نمی‌باید بلکه شدت نیز می‌یابد.

با این اوصاف، آیا باید منتظر باشیم تا سرعت ارتباط‌های اینترنتی در دولت یازدهم نیز همسطح آن چیزی باشد که «نامی» و «تقی پور» برای ایران به ارمغان آوردند؟ ممکن است برخی توجیه کنند که مدتی است احمدی‌نژاد بودجه مرکز تحقیقات استراتژیک را قطع کرده است و همین مساله، این مرکز را با صرفه‌جویی‌هایی اجتناب‌ناپذیر مواجه کرده است که یکی از آنها، کمبود مالی برای برقرار کردن اینترنت پرسرعت مطلوب در ساختمان این مرکز است. ولی آیا روحانی در مواجهه با کمبود منابع مالی در دولت یازدهم نیز تصمیم به کاهش بودجه‌های توسعه اینترنت خواهد گرفت؟ آیا تشریفات اداری مرکز تحقیقات استراتژیک، مهم‌تر از دسترسی کارشناسان و مدیران آن به اینترنت مطلوب است؟ اینترنت یک سرگرمی نیست؛ بلکه یکی از الزام‌های توسعه است. اگر برخی کارکنان دولت از اینترنت برای فال آنلاین، تفسیر خواب و پرداخت قبض آب و برق استفاده می‌کنند، به معنای آن نیست که مهم‌ترین کاربردهای اینترنت همین‌هاست که برشمرده شد.

اینترنت ابزار ارزان و مفیدی برای توسعه روابط علمی و تجاری است. اگر سرعت اینترنت مناسب باشد، دیگر نیازی نیست چند نفر موسوم به کارشناس، با دسترسی به آن، مطالبی را دانلود کنند و با استفاده از بودجه‌های دولتی، آن را در قالب کتاب چاپ کنند تا مورد استفاده فعالان علمی و اقتصادی کشور قرار گیرد؛ آن هم با مطالبی تاریخ گذشته و بعضا نامرتبط و نامرتب. وقتی می‌گوییم همه فعالیت‌های کشور اعم از اقتصاد، بهداشت، نظام اداری، خدمات عمومی و مواردی از این دست باید علمی شوند، توجه به این نکته نیز ضروری است که علم امروز، تاریخ مصرف دارد. درست به همان سرعتی که دانش در جهان تولید می‌شود، دانش‌های کهنه باطل می‌شوند و نمی‌توان عمل به آنها را مصداق عملکرد علمی دانست. بنابراین شبکه ارتباط نخبگان تولید کننده علم با مصرف کنندگان آن، باید از سرعت و پایداری ارتباطی برخوردار باشد. نمی‌توان به اتکای اینترنتی که پهنای باند کم و نوسان‌های دائمی دارد، به سرعت رشد بالایی دست یافت./ منبع: روزنامه تابناک