وزارتی که بدون فناوری اطلاعات بود
حمید ضیایی‌پرور – همشهری : واقعیت این است که اگرچه از سال‌ها پیش نام وزارت پست و تلگراف و تلفن به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تغییر پیدا کرده است اما طی 8 سال اخیر این وزارت بیشتر وزارت مخابرات بوده و فناوری اطلاعات جایی در آن نداشته است.
از نگاه تجاری نیز حق با مدیران این وزارتخانه بوده است؛ حجم سرمایه در گردش حوزه مخابرات به تنهایی بیش از 100برابر حوزه فناوری اطلاعات بوده، بنابراین مدیران این وزارتخانه دلیلی توجیهی و منطقی برای توجه به این بخش نداشته‌اند و به قولی فناوری اطلاعات، توجیه اقتصادی نداشته است بنابراین وضعیت این فناوری استراتژیک در ایران طی 8سال اخیر به‌گونه‌ای شده که اکنون جزو عقب مانده‌ترین کشورهای جهان در این حوزه به شمار می‌رویم و جایگاه جهانی ایران را باید در انتهای رنکینگ‌های جهانی و در لابه‌لای کشورهایی جست‌وجو کرد که نام آنها را هرگز تا‌کنون نشنیده‌ایم!
وزیر پیشنهادی ارتباطات به‌طور قطع باید نخستین اولویت خود را بازگرداندن ایران به جایگاه جهانی شایسته‌اش در حوزه فناوری اطلاعات تعیین کند.این مسئله از آن جهت حائز اهمیت است که فناوری اطلاعات زیرساخت سایر فناوری‌های پیشرفته و استراتژیک نیز هست، به‌عنوان مثال فناوری هوا فضا و فناوری نانو و فناوری‌های زیستی بدون استفاده مناسب از فناوری اطلاعات قابل توسعه نیستند.
در پزشکی و سلول‌های بنیادی و حتی در حوزه‌های عمومی‌تری مانند اقتصاد و تجارت و بانکداری و آموزش نیز فناوری اطلاعات نقش بسزایی دارد به همین جهت اغلب کشورها از سال‌ها پیش طرح‌های مجازی‌سازی دولت یا همان دولت الکترونیک را به اجرا درآورده‌اند و بسیاری از مشکلاتی را که کشورهایی مانند ایران با آن دست به گریبان هستند برطرف یا از بروز این مشکلات پیشگیری کرده‌اند.
عملکرد دولت‌های نهم و دهم در حوزه فناوری اطلاعات به هیچ وجه قابل دفاع نیست و اغلب طرح‌های دهان پرکنی که طی این سال‌ها در حوزه فناوری اطلاعات کلید خورده یا افتتاح شده است یا توخالی بوده یا فاقد کارایی عملی بوده است. به‌عنوان مثال مهم‌ترین طرح دولت‌های مذکور یعنی شبکه ملی اطلاعات که در یک قلم به تنهایی بیش از 5600میلیارد تومان صرف آن شده است هنوز به ثمر ننشسته و حتی به تکالیف قوانین مصوب مجلس که خود دولت به‌عنوان لایحه آن را تدوین کرده بود عمل نشده است. مهم‌ترین طرح دولت‌های قبلی در حوزه فناوری اطلاعات یعنی طرح تکفا نیز در همان سال‌های اول دولت نهم به کناری نهاده شد و به بایگانی پیوست. این در حالی است که اغلب قریب به اتفاق پروژه‌های مهم حوزه فناوری اطلاعات در ایران دستاورد و ثمره همان طرح تکفاست.
حتی در روزهای پایانی دولت دهم طرح‌هایی در این حوزه بهره‌برداری نمایشی شد که فاقد کمترین کارایی و عملکرد بود و به‌نظر می‌رسید صرفا برای ارائه گزارش کار به متولیان مربوطه رونمایی شده‌اند.وزارت ارتباطات باید 8سال عقب‌ماندگی در این حوزه را جبران کند و طرح‌های جدی و کاربردی در این زمینه تدوین کرده و طرح‌های خیالی و دهان پرکن و بی‌خاصیت را کنار گذاشته و اقداماتی درخور انجام دهد. همچنین از نخستین کارهایی که باید انجام دهد تدوین لوایحی جامع برای توسعه فناوری اطلاعات در کشور است؛ لوایحی که بتواند ایران را در مسیر برنامه چشم‌انداز توسعه 20ساله کشور به پیش ببرد.