هنوز یادمان نرفته که برای اتصال به اینترنت باید یک کارت میخریدیم و شماره پسورد و نام کاربری را وارد میکردیم و با اندکی زمان به دنیای وب متصل میشدیم. صدای خش خش کیس کامپیوتر و بعد شنیدن صدای بوق نشانگر اتصال به اینترنت آنچنان هیجانانگیز بود که گویی اتفاق بزرگی رخ داده است. این روزها تقریبا همه از اینترنت پرسرعت استفاده میکنند چراکه از نظر اقتصادی مقرون به صرفهتر است. اما آیا هنوز هم وجود دارند کاربرانی که از اینترنت دایل آپ استفاده میکنند؟
به منظور دستیابی به شبکه اینترنت از گزینههای پرشماری استفاده میشود. یکی از این گزینهها، گزینه شمارهگیری (Dial-Up) به شرکت خدمات اینترنتی (ISP) است. از این روش، در سازمانهای کوچک و برخی کاربران خانگی استفاده میکنند به این صورت که یک خط اختصاصی به یک شبکه محلی متصل میشود و در واقع سرویسی است که با شمارهگیری خط تلفن معمولی شما را به اینترنت متصل میکند.
مودمهای شمارهگیر جدید معمولاً دارای حداکثر سرعت تئوری ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه هستند اگرچه در اکثر موارد به علت بار اضافه یا همان دادههای سربار (overhead) ممکن است تنها ۵۳ کیلوبیت بر ثانیه سرعت داشته باشد.
روش نامبرده در گذشته برای سازمانهای بزرگی که دارای کاربران متعدد با نوع استفاده متنوع از اینترنت بودند، راه حل مناسبی بود. سازمانها و نهادهایی هم که تمایل به راهاندازی وبگاه و یا سرویس پست الکترونیکی و سایر سرویسهای اختصاصی خود در اینترنت را دارند هم میتوانند از گزینه استفاده کنند.
برای رسیدن به دیدی درست درباره وضعیت استفاده از دایل آپ ابتدا به سراغ شرکتهایی رفتیم که هنوز هم در این زمینه مشغول به فعالیت هستند.
کارشناس یکی از این شرکتها میگوید: درحال حاضر تعداد زیادی از کاربرانی که به اینترنت دسترسی دارند از ای دی اس ال استفاده میکنند اما تعداد کمی از آنها همچنان مایل به استفاده از اینترنت دایل آپ هستند. سرعت این اینترنت تنها برای دیدن صفحات کاربرد دارد. در رابطه با سرعت دانلود، مانند گذشته سرعت پایین است و سرعت آپلود هم تعریفی ندارد.
شرکتهای دیگر هم که این سرویسها را ارئه میدادند نظراتی مشابه داشتند. در ادامه به سراغ یک کاربر رفتیم و نظر او را در رابطه با این موضوع جویا شدیم؛ من خودم از اینترنت دایل آپ استفاده میکنم و همانند گذشته سرعت این سرویس چندان تعریفی ندارد. من تنها از خبرخوان در اینترنت استفاده میکنم، به همین دلیل نیازی به سرعت بالا ندارم و از موبایلم برای سایر خدمات اینترنتی استفاده میکنم.
البته این موضوعات چندان هم دور از ذهن به نظر نمیرسد چراکه تکنولوژی دیگر جایی برای اینترنت دایل آپ در نظر ندارد و حتی نمیتوانید شیار کابل تلفن را برروی کامپیوترهای امروزی پیدا کنید.
اینترنت دایل آپ روشی قدیمی با استفاده از خطوط تلفن است که کاربر را به دنیای اینترنت متصل میکند. حداکثر سرعت در این روش برای اتصال به اینترنت 56 کیلوبیت بر ثانیه است و معمولا این سرعت در ایران کمتر است. در این روش رایانه بوسیله دستگاهی به نام مودم که وظیفه آن کد کردن دادههاست از طریق شمارهگیری و با اتصال به خطوط تلفن به شبکه جهانی اینترنت متصل میشود.
به گزارش ایسنا با پیشرفت دنیای تکنولوژی مودمهای دایل آپ در درون رایانهها طراحی شدند و با گذشت زمان این مودمها جای خود را به خروجیهایی به نام LAN دادند. کاربر میتواند با استفاده از این خروجی مودم ADSL خود و یا کامپیوتر دیگری را به دستگاه خود متصل کرده و از سرعت 100 مگابیت بر ثانیه این خروجی استفاده کند.
اما همچنان در ایران تعدادی از شرکتها به ارائه این سرویس مشغول هستند. در گذشته کاربر با خرید یک کارت اینترنت دایل آپ و با وارد کردن تنظیماتی در رایانه از اینترنت به این شیوه استفاده میکرد. با گذشت زمان این روش جای خود را به اینترنت هوشمند داد.
طریق استفاده از اینترنت هوشمند بدین صورت بود که کاربر برای اتصال تنها یک شماره را به رایانه میداد و از طریق کابل تلفن به اینترنت متصل میشد. در آخر ماه هزینه میزان داده مصرفی کاربر روی قبض تلفن خانه میآمد.
در هر حال دیگر این روش اتصال به اینترنت در دنیا چندان رایج نیست و تعداد شرکتهایی که در این زمینه کار میکنند رو به کاهش است چراکه کاربران دیگر تحمل انتظار کشیدن و خیره شدن به پیام "سایت در حال بارگذاری است" را ندارند.