کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات اصول صدور پروانه اپراتوری WiFi برای متقاضیان ارایه خدمات انتقال اینترنت را بررسی میکند.
به گزارش عصر ارتباط، اصول اولیه این مصوبه برای طرح در کمیسیون تنظیم مقررات آماده شده و در نوبت بررسی قرار دارد.
به همین منظور پیشنهاد شده تصویب تاسیس و بهرهبرداری از ایستگاههای برونساختمانی در باندهای فرکانسی 2/40 5/80 گیگاهرتز برای ارتباط نقطه به نقطه یا ایجاد پوشش برونساختمانی نقطه به سطح یا نقطه به چند نقطه برای عرضه خدمات اینترنت از طریق فناوری WiFi به کاربران نهایی ثابت بدون تحرکپذیری توسط دارندگان یکی از پروانههای مشمول ارایه خدمات اینترنت با رعایت موازین امنیتی و ضوابط فنی تعیینشده از سوی رگولاتوری بدون اخذ پروانه مجاز باشد.
معاف بودن از پرداخت حق استفاده از فرکانس توسط بهرهبرداران از این تکه باندهای فرکانسی برای عرضه خدمات اینترنت از طریق فناوری WiFi با ضوابط فنی تعیین شده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و عدم دریافت حق استفاده از فرکانس از تمام بهرهبرداران بستر انتقال داده از طریق فناوری طیف گسترده در این تکه باندهای فرکانسی که از رگولاتوری در سالهای گذشته مجوز بهرهبرداری دریافت کردهاند، به کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات پیشنهاد شده است.
پیش از این برخی اپراتورهای ارایهکننده خدمات اینترنتی از ارایه خدمات اینترنت پرسرعت با استفاده از فناوری WiFi در اماکن عمومی شهر تهران خبر داده بودند که رگولاتوری ارایه این دسته از خدمات را نیازمند مجوز رگولاتوری دانسته و هیچ شرکتی را مجاز به راهاندازی نکرده بود.
به اپراتور ارایهکننده این خدمات برای امکان استفاده از فناوری موسوم به WiFi تحت استانداردهای شبکهای رایانهای بیسیم پروانه عمومی شامل شرایط تعیینشده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ارایه میشود.
ارایه خدمات انتقال اینترنت از طریق فناوری موسوم به WiFi تحت استانداردهای شبکههای رایانهای بیسیم (R-LAN) خانواده 802.11x بهصورت نقطه به نقطه و همچنین درون ساختمانی از سال 86 در باندهای 2/40 و 5/80 گیگاهرتز در محدودههای فرکانسی 5/2483-2400و 5875-5825 مگاهرتز که به نام باندهای بدون مجوز (license-free) نیز در جهان شناخته میشوند، با ضوابط فنی معلوم فقط به شرط ثبت ایستگاه و ارایه تعهد پرداخت حق استفاده از فرکانس میسر شد.
از آنجا که پروانهای برای بهرهبرداری از تجهیزات مربوطه صادر نمیشود، ترخیص تجهیزات سریع بوده و در عمل تاکنون هیچگونه مبلغی بهعنوان حق استفاده از فرکانس توسط سازمان تنظیم مقررات دریافت نشده است. از طرف دیگر، بهرهبرداران با روش تامین ارتباط نقطه به چند نقطه (point to multi-point) بهنوعی اقدام به شبیهسازی ارتباط برونساختمانی از طریق WiFi کردند که البته به علت نیاز به ارتباط نوع دید مستقیم و نیاز به آنتنهای برونساختمانی، راهکار چندان آسان و مقرون بهصرفهای محسوب نمیشود.
با صدور پروانههای اپراتوری وایمکس، بخشی از نیاز کاربران به اینترنت بیسیم مرتفع شد، اما هیچگاه نیاز به WiFi برونساختمانی پوشش داده نشده است.
شبکههای WiFi فقط یک ابزار در کنار ابزار دیگر برای تامین اینترنت کاربران بوده و اگرچه WiFi برون ساختمانی راهکار نهایی تامین اینترنت بیسیم برای کاربران نیست، اما با تمام معایبی که به آن نسبت داده میشود، تکمیلکننده چرخه ارایه خدمات اینترنت در بازار ارایهکنندگان قانونی خدمات اینترنت محسوب میشود.
به واسطه محدود کردن توان تشعشعی، بورد پوششی این فناوری تا حدود هزارمتر قابل تنظیم بوده و امکان استفاده مکرر از فرکانس در فواصل کوتاه نیز میسر است و هوشمندی تجهیزات و انعطاف بازار مانع از کارایینداشتن تکهباندها برای کاربران خواهد شد.
اخیرا نیز تعداد زیادی از تقاضاهای بهرهبرداری از این فناوری بهعنوان مکمل روشهای دیگر عرضه خدمات اینترنت در سطح شهر به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ارایه شده و در برخی از موارد نیز استفاده غیرمجاز در گوشه و کنار تهران به سازمان گزارش شده است.