۱۰ رویداد اجتماعی-تکنولوژیک دهه آینده
یک دهه گذشته، ایده خودروهای الکتریکی بدون سرنشین، پولهای دیجیتال و معدنکاوی عمیق درون دریا مثل داستان علمی به نظر میرسید. اما سرعت بالای تحولات اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیک باعث شده شاهد این باشیم که این مفاهیم دیگر غیرممکن نیستند. به این ترتیب، انقلابی در حال شکلگیری است که در آن ابزارهای بزرگ و کوچک جامعه ما را تغییر میدهند. این ابزارها دیگر ساختگی نیستند. در کمتر از یک دهه، بسیاری از این جریانات وارد زندگی روزانه ما خواهد شد.
این تحولات انقلابی فرصتهای بزرگی را برای کارآفرینان و کسبوکارها ایجاد میکند و اگر آنها اولین نفری باشند که خود را با این نیروهای تحولی و اجتماعی جهانی که میتوان آنها را «بزرگرویداد» نامید وفق دهند، به موفقیت خواهند رسید. دانستن در مورد این بزرگ رویدادها تنها اولین قدم به سوی شناخت فرصتهای آینده است. تبدیل این فرصتهای بزرگ به فرصتهایی کوچک در صنعت، کشور یا حتی سطوح شخصی زمانی اتفاق میافتد که افراد بتوانند از این رویدادها منتفع شوند. در اینجا ۱۰ بزرگ رویداد و مفاهیم کوچک آنها را معرفی میکنیم:
۱) اتصال و همگرایی
تا سال ۲۰۲۰، بیش از ۵ میلیارد کاربر اینترنت در کره زمین خواهیم داشت که بیش از نیمی از آنها از طریق ابزارهای دستی مانند تبلت به اینترنت متصل خواهند شد. این اتصال در زندگی روزانه ما گسترش خواهد یافت و زندگی کاری، شخصی و محیط اطراف ما را به تجربهای یکپارچه به عنوان «زندگی متصل به اینترنت» تبدیل خواهد کرد. این زندگی متصل پشتیبانی دیجیتال را دربرمیگیرد که زندگی روزانه ما را هدایت میکند و مثلا موسیقی را به طور مداوم از خانه به خودروی ما و در یک چشم بر هم زدن منتقل میکند و گویی هر چیزی روی ابری نشسته که ما میتوانیم در هر جا و هر زمانی به آن دسترسی داشته باشیم. دامنه تازهای از سرویسهای فعال شده با تکنولوژی مانند سیستمهای روشنایی هوشمند، راهکارهای موبایل و مدیریت هوشمند تجربیات هر روزه ما را تعریف کرده و شکل خواهند داد.
تا سال ۲۰۲۰، بیش از ۵ میلیارد کاربر اینترنت در کره زمین خواهیم داشت که بیش از نیمی از آنها از طریق ابزارهای دستی مانند تبلت به اینترنت متصل خواهند شد.
این اتصال، دیگر رویدادهای کوچک مانند دادههای بزرگ را به جلو میبرند تا فرصتهای بازار برای محصولات و خدمات جدید ایجاد کنند. برخی از آنها امروز هم در زندگی ما وجود دارند، مانند تحلیل اجتماعی، نوآوری باز، مدلهای کسبوکار بیمهای جدید و بازاریابی خرد شخصیشده.
۲) فروشگاه و خرید آنلاین
این موضوع به امری عادی در آینده تبدیل میشود و هر خردهفروشی علاوه بر فروشگاه و حضور فیزیکی تا سال ۲۰۲۰ از یک هویت آنلاین برخوردار خواهد بود. حدود ۱۹ درصد خردهفروشی کسبوکار به مصرفکننده (B۲C) در سطح جهان به صورت آنلاین رخ میدهد و انتظار میرود فروش خردهفروشی آنلاین تا سال ۲۰۲۵ به ۴. ۳ تریلیون دلار برسد که این امر به ظهور فروشگاههای مجازی، هایپرمارکتهای مجازی، فروشگاههای تعاملی و مدلهای خردهفروشی «کلیک کن و جمع کن» منجر میشود. خردهفروشی آنلاین کسبوکار به کسبوکار (B۲B) که تاکنون کمی عقب مانده، اکنون آماده فرود است و ما بیشتر شاهد عرضه عمومی شرکتهای تجارت الکترونیک هستیم تا فروشگاههای واقعی. حتی شرکتهای خودروسازی به ارائه فروشگاههای دیجیتال و فروش آنلاین خودرو روی آوردهاند و شاید این موضوع در کشورهای در حال توسعه بیشتر باشد، چون سیاستهای محافظتی و لابیگری پتانسیل این بازار را به برخی کشورهای پیشرفته مانند آمریکا بازمیگرداند.
اثر کلیدی بسیار کوچک این موضوع تمرکز کسبوکارها بر ایجاد یک سفر مشتری آنلاین یا غیرآنلاین یکپارچه و تجربه مشتری منحصر به فرد و شخصیشده درون چرخه عمر محصول یا خدمات خواهد بود.
۳) آینده تحرک
در آینده، مردم و سازمانها برای سفر از نقطه A به نقطه B خواهان تحرک شخصی خواهند بود (نه لزوما با خودرو)، چرا که مسافرتها با تکنولوژیهای هوشمند تلفیق خواهد شد که این امر با سیستمهای حمل و نقل با کیفیتهای گوناگون که خودرو جزء لاینفک یک شبکه حمل و نقل گستردهتر خواهد بود، امکانپذیر میشود. شرکتهای خودروسازی سهم تحرک را خواهند سنجید نه سهم فقط سهم بازار و هدف آنها فقط فروش خودرو نخواهد بود، بلکه کلیه نیازهای سفر را تلفیق و یکپارچهسازی خواهند کرد. به اشتراکگذاری خودرو مدلی پیش پا افتاده خواهد شد و به صورت مستقل در محیطهای بسته مانند فرودگاه یا جوامع کوچک کار خواهد کرد. سفارش دادن و به اشتراکگذاری خودرو با اپلیکیشن امری متداول خواهد بود و قوانین راهنمایی و رانندگی از طرف قانونگذاران نیاز به تغییر خواهد داشت، چون به زودی خودروهای شما خودشان شما را به منزل میرسانند.
در سالهای آینده محصولات هوشمند ما را احاطه خواهند کرد. از لباس، ساعت، گوشی تا ساختمان و شهرهای هوشمند.
۴) شهریسازی: شهر به عنوان یک مشتری
مهاتما گاندی زمانی گفته بود «هند را نمیتواند در شهرهای آن پیدا کرد، بلکه آن را باید در ۷۰۰ هزار روستایش یافت» اگرچه این گفته ممکن است در قرن ۱۹ درست باشد، اما در قرن ۲۱ مصداقی ندارد، چرا که شهرها در حال تبدیل شدن به کلانشهرها، کلانمناطق و حتی کلانکوریدورها هستند، مانند کوریدور بوستون به واشنگتن که پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۵ تعداد ۲. ۵۸ میلیون نفر جمعیت داشته باشد و حدود ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) آمریکا را تشکیل خواهد داد.
این «کلانبخشها» به قدری بزرگ خواهند بود که کسبوکارها آنها را مراکز تمرکز کلیدی خود برای سرمایهگذاری محسوب کرده و به جای کشورها، شهرها را «به عنوان مشتری»، جزو استراتژی اصلی خود قرار خواهند داد. در این شرایط، ممکن است شهرداران شهرها خواستار به دست آوردن کرسی در سازمان ملل شوند، چرا که سهم عمده کسب ثروت برای کشورشان به دست آنها است. شهرهایی مانند بوگوتا، سئول و بروکسل از این دستهاند.
۵) تغییر نظام اجتماعی
تغییر نظام اجتماعی نسل گذشته، ظهور طبقه متوسط، پیر شدن جمعیت، فرار مغزهای معکوس، جامعه ناهمگن، تغییر سیاسی نسلی در کشورهایی مانند هند، لغو سیاست تکفرزندی در چین و قدرت یافتن زنان، جامعه آینده را وارد تحولات اقتصادی-اجتماعی عمیقی خواهد کرد.
۶) سلامت، آرامش و رفاه
اگر منطق چرخه «کوندراتیف» را دنبال کنیم، این بزرگترین چرخه بعدی آینده در سال ۲۰۵۰ و بعد از آن خواهد بود. تلاش اقتصادها برای تامین هزینههای بهداشت و درمان، تعریف بهداشت و درمان را تغییر خواهد داد و ۲۰ درصد GDP کشورهای دنیای توسعه یافته را تحت تاثیر قرار خواهد داد. به این ترتیب، بیشترین تمرکز بر پیشگیری و تشخیص درست بیماریها و جنبههای رفاه مغز، بدن و روح قرار خواهد گرفت.
۷) «نوآوری به سوی صفر»
نوآوری به سوی صفر، دیدگاه بزرگی از دنیای «مفهوم صفر» است که تمرکز ما را به سوی تولید محصولات و تکنولوژیهایی تغییر میدهد که «نوآوری به سوی صفر» در دنیای واقعی داشته باشند و نوآوری اجتماعی را در راس کار قرار دهند. در چنین دنیایی، ما خودروهایی خواهیم داشت که تولید آلودگی آنها صفر خواهد بود و تعداد تصادفات و تلفات انسانی نیز به صفر خواهد رسید. شهرها و ساختمانها خواهان قطع انتشار کربن خواهند بود، درست مثل شهر کپنهاگ که قصد دارد به اولین پایتخت بدون انتشار کربن در جهان تبدیل شود. سازمانها نیز موضوع نوآوری به سوی صفر را مد نظر قرار دادهاند و قصد دارند در سیستم مدیریت زمان استراتژی ایجاد «inbox صفر» را در دستور کار قرار دهند.
۸) هوشمندی در سبز بودن
توجه به محیط زیست رویکرد مهمی در دهه گذشته بوده و با اینکه همچنان مساله مهمی است، اما کم کم این موضوع به سوی تولید محصولات هوشمند که توانایی اتصال به اینترنت، حس کردن، پردازش کردن، گزارشدهی و انجام اقدامات اصلاحی را دارند، پیش میرود.
محصولات هوشمند ما را احاطه خواهند کرد و از لباس، ساعت، گوشی تا ساختمان و شهرهای هوشمند را دربرخواهند گرفت. به طور خاص، بازار شهری هوشمند ایجاد خواهد شد و پیشبینی میشود ارزش آن تا سال ۲۰۲۰ به یکونیم تریلیون دلار (۱۵۰۰ میلیارد دلار) برسد. افرادی که در چنین بازاری فعالیت میکنند، یکی از چهار نقش مهم اکوسیستم آن را ایفا خواهند کرد که عبارت است از: ارتباطدهندگان، اپراتورهای شبکه، فروشندگان محصول و سرویسدهندگان مدیریت شده.
۹) ارزش برای همه
ظهور طبقه متوسط در جهان که ۴ میلیارد نفر از جمعیت زمین هستند و جمعیت ۵ میلیاردی کاربران اینترنت، باعث میشوند کارآفرینان و کسبوکارها به «ساخت یک محصول، فروش به همه» روی آورند؛ مفهومی که در آینده اهمیت بسیار زیادی خواهند یافت و منجر به ایجاد مدل جدید کسبوکار «ارزش برای همه» خواهد شد. این مفهوم نشاندهنده این است که کسبوکارها میتوانند یک محصول یا خدمات را تولید کنند و آن را به صورت اینترنتی به انبوه مردم در کشورهای در حال توسعه و توسعهیافته بفروشند.
جالبترین ویژگی مدل کسبوکار «ارزش برای همه» این است که در طیف گستردهای از صنایع مختلف، از پروازهای کمهزینه گرفته تا محصولات بهداشتی ارزان و نیز فروش و ارزیابی کسبوکار به بازار جهانی، نوآوری را هدایت میکند.
۱۰) آینده انرژی
صنعت انرژی با چندین صنعت مرتبط همگرا خواهد شد تا راهکارهای کارآمد و سازگار با محیط زیست ایجاد شود. رویدادهای مهمی که در این حوزه شاهد آن خواهیم بود، ایجاد «شبکه هوشمند»، اینترنت انرژی، افزایش تولید گاز حاصل از لایههای رسی در آمریکا که به ۴۰ درصد کل تولید انرژی این کشور در سال ۲۰۳۰ خواهد رسید، اکتشاف نفت در اعماق دریا که ۲۰ درصد تولید نفت جهانی را تشکیل خواهد داد و ظهور تکنولوژی برای اکتشاف عمیق درون دریا، خواهد بود. در آینده شاهد تکنولوژیهای ذخیرهسازی انرژی برای تقویت باتری خودروهای الکتریکی خواهیم بود و نیز برای اولین بار ماهوارههای خورشیدی در فضا نصب خواهد شد که انرژی برق را به زمین منتقل خواهد کرد.
منبع:
forbes